Sprawa papieża Marcelina przez stulecia stanowiła jedną z istotnych kontrowersji dotyczących Urzędu Papieskiego, wyciąganych przez przeciwników Kościoła i Katedry Piotrowej. Pod koniec XVI wieku w …More
Sprawa papieża Marcelina przez stulecia stanowiła jedną z istotnych kontrowersji dotyczących Urzędu Papieskiego, wyciąganych przez przeciwników Kościoła i Katedry Piotrowej. Pod koniec XVI wieku w swoich rozważaniach o największych Kontrowersjach święty Robert Bellarmin pisał: „Papież Marcelin, który złożył ofiarę bożkom, co jest pewne od papieża Damazego, synodu w Sinuessie oraz z listu Mikołaja I do Michała. Jednak Marcelin nigdy nie uczył niczego przeciw wierze ani nie był heretykiem, niewiernym poza zewnętrznym aktem z powodu obawy śmierci. Jednak to czy wskutek tego zewnętrznego aktu stracił urząd papieski czy nie, nie robi wielkiej różnicy, albowiem zaraz potem abdykował z urzędu papieskiego i wkrótce potem otrzymał koronę męczeńską. Uważam jednak, że nie utracił ipso facto urzędu papieskiego albowiem jest wystarczająco pewne, że złożył ofiarę bożkom jedynie pod wpływem lęku. Można dodać do tego to co św. Augustyn w swej księdze o Chrzcie, w rozdziale XVI mówi przeciw Petilianowi …More
Hrabiostwo wyleguje się, popija drinki, zajada się smacznym jedzonkiem a lud niewolniczo haruje na ich luksusowe utrzymanie i usługuje im, a jak uchybią …More
Hrabiostwo wyleguje się, popija drinki, zajada się smacznym jedzonkiem a lud niewolniczo haruje na ich luksusowe utrzymanie i usługuje im, a jak uchybią im minimalnie, zaraz wymierzają srogą karę. Jezus Swoim przyjściem i Nauką chciał to zmienić ale to się jeszcze nie udało, ludzie nadal są niewolnikami strachu.
XVII-te stulecie, tak burzliwe dla Polski i Europy, pełne klęsk i wojen przygotowujących drogę Rewolucji, obok męczeńskiej śmierci o. Wojciecha Męcińskiego w Japonii przyniosło nie męczeństwo wprawdzie …More
XVII-te stulecie, tak burzliwe dla Polski i Europy, pełne klęsk i wojen przygotowujących drogę Rewolucji, obok męczeńskiej śmierci o. Wojciecha Męcińskiego w Japonii przyniosło nie męczeństwo wprawdzie, ale śmierć na posterunku misyjnym polskich jezuitów w Chinach idących w ślady o. Mateusza Ricciego. Również dla Chin był to okres wojen ostatnich władców z dynastii Ming z nowymi, pochodzącymi z Mandżurii cesarzami, którzy podporządkowali sobie północ a zatem dla pracy misyjnej trudny okres. Jan Mikołaj Smogulecki, herbu Grzymała, urodził się w Krakowie, w roku 1610, roku wejścia Polaków na moskiewski Kreml oraz publikacji Kazań przygodnych księdza Piotra Skargi. Był wnukiem po kądzieli Mikołaja Zebrzydowskiego – fundatora Kalwarii Zebrzydowskiej i rokoszanina z roku 1606 przeciw Zygmuntowi III Wazie. Jego ojcem był starosta bydgoski Maciej, matką Zofia. W wieku 7 lat, w roku 1617 zmarł mu ojciec. Matka posłała go do kolegium jezuickiego w Braniewie, pierwszego w Polsce, założonego w …More
W dziele swym podaje Papiasz ponadto inne jeszcze opowiadania wyżej wspomnianego Arystiona o słowach Pańskich oraz tradycje Jana prezbitera. Odsyłając tam wiedzy chciwych czytelników, uważam za …More
W dziele swym podaje Papiasz ponadto inne jeszcze opowiadania wyżej wspomnianego Arystiona o słowach Pańskich oraz tradycje Jana prezbitera. Odsyłając tam wiedzy chciwych czytelników, uważam za koniecznie potrzebne dorzucić do tego, co się już przytoczyło z pism jego, jeszcze tradycję, jaką nam podaje o Marku ewangeliście w słowach następujących: „To zaś powiedział prezbiter: Marek, który był tłumaczem Piotra, spisał dokładnie wszystko, co przechował w pamięci, ale nie w tym porządku, w jakim następowały po sobie słowa i czyny Pańskie. Ani bowiem Pana nie słyszał, ani nie należał do jego orszaku, i tylko później, jak się rzekło, był towarzyszem Piotra. Otóż Piotr stosował nauki do potrzeb słuchaczy, a nie dbał o związek słów Pańskich. Nie popełnił więc Marek żadnego błędu, jeśli w szczegółach tak pisał, jak to się w jego przechowało pamięci. O jedno się tylko bowiem starał, o to, by nic nie opuścić z tego, co słyszał, oraz by nie napisać jakiej nieprawdy”. Oto co Papiasz opowiada o Marku. …More
z przemówienia Jana Pawła II 12 marca 1979 r. do przewodniczących organizacji żydowskich, wzmiankowane wcześniej w “Drodzy przyjaciele. Z wielką przyjemnością witam was, przewodniczących i przedstawicieli …More
z przemówienia Jana Pawła II 12 marca 1979 r. do przewodniczących organizacji żydowskich, wzmiankowane wcześniej w “Drodzy przyjaciele. Z wielką przyjemnością witam was, przewodniczących i przedstawicieli światowych organizacji żydowskich i w tym charakterze tworzących wraz przedstawicielami Kościoła Katolickiego Międzynarodowy Komitet Łącznikowy. Pozdrawiam również pozostałych przedstawicieli różnych narodowych wspólnot żydowskich, którzy są tu razem z wami. (…) Zdecydowaliście się również przybyć do Rzymu, pozdrowić nowego papieża, spotkać z członkami Komisji ds. Stosunków Religijnych z Żydami i w ten sposób odnowić oraz dać świeży bodziec dialogowi, który w ostatnich latach podjęliście z przedstawicielami Kościoła Katolickiego. Jest to zaiste zatem ważny moment w dziejach naszych stosunków, i jestem szczęśliwy z okazji do powiedzenia paru słów w tej kwestii. Jak wspomnieli wasi przedstawiciele, to Sobór Watykański II ze swą deklaracją Nostra Aetate dostarczył punkt wyjścia do tego …More
Moim przekonaniem jest, że 8 lat później w 1994 roku, gdy Jan Paweł II poznał Księgę Niebios, dał jej nihil obstat - "nic nie przeszkadza" - gdy …More
Moim przekonaniem jest, że 8 lat później w 1994 roku, gdy Jan Paweł II poznał Księgę Niebios, dał jej nihil obstat - "nic nie przeszkadza" - gdy zobaczył, że według Woli Bożej dla żydów będzie potężnym darem, jak i dla wszystkich stworzeń ludzkich na całym świecie. Słowo HERMENEUTYKA ma tutaj SENS! free.fr/hermeneutyka.html Dodam, że Jana Pawła II cenię za "eureka" Księgi Niebios!
“Postanowiłem ich pszczołami pożyteczności i utwierdziłem na progu ziem chrześcijańskich, ale oto powstali przeciw mnie. Bo nie dbają o duszę i nie litują się ciał tego ludu, który z błędu nawrócił …More
“Postanowiłem ich pszczołami pożyteczności i utwierdziłem na progu ziem chrześcijańskich, ale oto powstali przeciw mnie. Bo nie dbają o duszę i nie litują się ciał tego ludu, który z błędu nawrócił się ku wierze katolickiej i ku mnie.” To tekst proroctwa św. Brygidy w cytacie z “Krzyżaków” H. Sienkiewicza. Z pewnością Janowi Pawłowi II zapadło w pamięć świętowanie 600-lecia kanonizacji szwedzkiej świętej w październiku 1991 roku, bo mówił i pisał o nim wielokrotnie, ot choćby w niesławnej encyklice Ut unum sint: “Pragnę teraz przypomnieć spotkanie modlitewne, również odbyte w Bazylice Św. Piotra, podczas którego przyłączyłem się do Luterańskich Arcybiskupów (sic!), Prymasów (sic!) Szwecji i Finlandii by sprawować Nieszpory z okazji 600-nej rocznicy kanonizacji św. Brygidy (5.10.1991)” Przygotowując się do Roku Jubileuszowego, w homilii w bazylice Św. Piotra z 13 listopada 1999 r. (źródło) Jan Paweł II ponownie przypominał “Moje myśli zwracają się teraz ku 5 października 1991 roku kiedy …More
"Uwielbiam też tłumaczenie Księgi Bereszit na polski z komentarzami rabinicznymi, i zaczytuję się Abrahamem Heschelem." (Tomasz Terlikowski) "Pojawiły się bardzo ostre artykuły w gazetach, mówiące że …More
"Uwielbiam też tłumaczenie Księgi Bereszit na polski z komentarzami rabinicznymi, i zaczytuję się Abrahamem Heschelem." (Tomasz Terlikowski) "Pojawiły się bardzo ostre artykuły w gazetach, mówiące że Sobór to ‘duchowy pogrom’. Oskarżyli Pawła VI że jest podległy Ottavianiemu (…) Niejaki Heszel z ich głównego hebrajskiego seminarium uważa nawet że istnieje złożony spisek, że wyłączono mikrofon kiedy kard. Bea przemawiał na Soborze (…) Ów Heszel wysłał właśnie długą depeszę do Cullmanna a kolejną do Bartha, prosząc by napisali do Papieża by protestował" (Y. Congar: Pamiętniki soborowe) "Chciałbym w tym miejscu podkreślić bardzo ważną rolę Rabina Profesora Abrahama Joshuy Heschela, Patrona Centrum, jaką odegrał podczas obrad Soboru Watykańskiego II i jego istotny wkład w zapisy deklaracji Nostra aetate. Jego wieloletnia współpraca ze katolikami w Europie i Stanach Zjednoczonych, spotkania z Papieżem Pawłem VI, liczne kontakty z kardynałem Augustynem Beą zaowocowały ogromnym zaangażowaniem …More
Cytowany w tekście dokument AJC z 1964 pokazuje też jak żydzi z Ameryki organizowali przed VII lobbying w Rzymie. Otóż zainstalowali się na Międzynarodowym …More
Cytowany w tekście dokument AJC z 1964 pokazuje też jak żydzi z Ameryki organizowali przed VII lobbying w Rzymie. Otóż zainstalowali się na Międzynarodowym Uniwersytecie Studiów Społecznych Pro Deo. Jak stwierdza dokument AJC: "to przez Pro Deo Komitet zyskał dojście do ważnych członków hierarchii rzymskiej." Pro Deo szkoliło kadry z zakresu administracji i zarządzania dla biedniejszych krajów. AJC pozyskała do współpracy m.in. kierującego uczelnią dominikanina o. Feliksa Morliona. Jak wskazuje dalej dokument finansowe wsparcie dla uczelni "było w znacznym stopniu dostarczane przez ciała sponsorskie w Europie i Amerykach, w których żydzi i protestanci spotykają się przyjaźnie z katolikami. (...) Z tych powodów Pro Deo jawiło się - co zostało potem potwierdzone w praktyce - jako szczególnie odpowiednie by stać się punktem kontaktowym między różnymi duchownymi i różnymi kontynentami." Kolejnym ciałem lobbystycznym była Amerykańska Rada Międzynarodowej Promocji Demokracji pod rządami Boga …More
Wśród pism własnych ks. Chołoniewskiego znalazł się publikowany w Ateneum Kraszewskiego, Sen w Podhorcach, w którym znajdziemy i rozważania o tradycji historycznej Polski, i krytykę tworzenia mitów …More
Wśród pism własnych ks. Chołoniewskiego znalazł się publikowany w Ateneum Kraszewskiego, Sen w Podhorcach, w którym znajdziemy i rozważania o tradycji historycznej Polski, i krytykę tworzenia mitów historycznych (Chmielnicki i kozaczyzna kreowana jako szansa odrodzenia wolności i upadającego ducha „lackiego”), poezji romantycznej (m.in. Fausta i Mazepy) tworzącej oderwane od rzeczywistości projekcje, zredukowania religii do sentymentalizmu, wreszcie ślepego podążania za uczuciem, które może skończyć się podążaniem za podszeptami złego ducha, który przemawia „po wolterowsku”. Występuje w owym utworze i sam Stanisław, który wiesza na szyi głównego bohatera Zygmunta, o którego duszę toczy się walka medalik maryjny. Poniżej fragment utworu dotyczący modnej dziś filozofii dialogu. “Szanowny przyjacielu – rzekł Zygmunt, z nieśmiałością przybliżając się do sumienia. Sumienie (przerywając mu mowę): Nie jestem twoim przyjacielem, skoro tylko chcesz zgody z Szatanem. Zygmunt: Ale, szanowne sumienie …More
Internet “prawdę ci powie”. W różnych opracowaniach a nawet wykładach dostępnych w sieci, pojawia się informacja że diabeł był określany w okresie patrystycznym jako “małpa Boga” (simia Dei) m.in …More
Internet “prawdę ci powie”. W różnych opracowaniach a nawet wykładach dostępnych w sieci, pojawia się informacja że diabeł był określany w okresie patrystycznym jako “małpa Boga” (simia Dei) m.in. przez Tertuliana i św. Augustyna z Hippony. Problem w tym że przeszukując dostępne zasoby literatury patrystycznej trudno takie określenie znaleźć. Określenie to wygląda zatem na późniejszy anarchonizm. Żyjący w II wieku po Chrystusie Św. Justyn Męczennik w swojej pierwszej Apologii (Cap. 54) pisze o poganach i kierujących nimi demonach że słysząc co mówili prorocy o Chrystusie, nie zrozumieli tego właściwie, lecz imitowali to co powiedziano o Chrystusie. Wymienia przy tym przykłady mitów np. o Bellerofoncie i Pegazie, który zaniósł go do nieba, o Perseuszu, który miał się narodzić z dziewicy czy o Asklepiosie, który miał uzdrawiać wszystkie choroby. Według Justyna powstała pod wpływem demonów mitologia pogańska jest zatem naśladownictwem prawdziwego przesłania chrześcijańskiego. Żyjący na …More
Diabeł jest na tyle inteligentny, by zło i grzech przedstawiać jako coś pięknego i wspaniałego, coś, co jest samym szczęściem, bo jakby ukazywał owo …More
Diabeł jest na tyle inteligentny, by zło i grzech przedstawiać jako coś pięknego i wspaniałego, coś, co jest samym szczęściem, bo jakby ukazywał owo zło takie, jakim ono jest, to nikt z ludzi nie dałby się na nie złapać.
O naświętszy Wojciesze, Krystusów męczenniku, biskupie i patronie nasz łaskawy, który wszytkim ludziom, ciebie w smutkach wzywającym, ukazujesz swoje miłosierdzie a wszystki przez Bożą łaskę wybawiasz …More
O naświętszy Wojciesze, Krystusów męczenniku, biskupie i patronie nasz łaskawy, który wszytkim ludziom, ciebie w smutkach wzywającym, ukazujesz swoje miłosierdzie a wszystki przez Bożą łaskę wybawiasz i wspomagasz, przetoż, miły a łaskawy pocieszycielu, święty Wojciesze toż miłosierdzie mnie u nałaskawszego Pana Boga mego, któregom ja nędzna często obrażała grzechy moimi niezliczonymi, [racz zjednać], abych dla twojej nasłodszej przyczyny zasłużyła od wszystkich grzechów moich być wybawiona, a racz żywota mego odtychmiast w czystocie strzedz, abych w czystości i w łasce Bożej aż do końca trwała, a z twej pomocy się radowała, a po tym żywocie do niebieskiego królestwa się dostała. Amen. Przez zasługi świętego Wojciecha, Chryste, nas wysłuchaj a jego wdzięcznemi prośbami nam zawżdy pomagaj, bo chwałą i czcią, ukoronowałeś gi, miły Panie, à ustawiłeś gi nad sprawami rąk twoich. Przeto prosimy, aby ten wielebny biskup twą nam łaską uprosił a ty dobrodziejstwa pożądane aby nam dał. Przez …More
Drzwi Gnieźnieńskie – Biskup Wojciech upomina księcia czeskiego Siódma i ósma kwatera, wykonanych z brązu, XII-wiecznych Drzwi Gnieźnieńskich (skrzydło lewe), przedstawiają dwie powiązane ze sobą …More
Drzwi Gnieźnieńskie – Biskup Wojciech upomina księcia czeskiego Siódma i ósma kwatera, wykonanych z brązu, XII-wiecznych Drzwi Gnieźnieńskich (skrzydło lewe), przedstawiają dwie powiązane ze sobą sceny z życia św. Wojciecha, z czasu, gdy był biskupem czeskiej Pragi. O pierwszej wspominają w sposób wyraźny dwa żywoty świętego – najstarszy, tzw. rzymski: S. Adalberti Pragensis episcopi et martyris Vita prio oraz De sancto Adalberto episcopo, zaczynające się od słów: Tempore illo. Otóż św. Wojciechowi podczas snu objawia się sam Chrystus, którym kupczą Żydzi, ukazując tym samym ponury los niewolników chrześcijańskich pozyskiwanych w krajach słowiańskich przez Żydów na rynki muzułmańskie na Półwyspie Iberyjskim i krajach Bliskiego Wschodu. Kolejna scena ukazuje Wojciecha stojącego przez czeskim księciem Bolesławem, z wzniesionym ku górze palcem – w geście napomnienia. Za postacią biskupa przedstawiono przedmiot i podmiot owej interwencji – Żydzi w szpiczastych nakryciach głowy prowadzą …More
„A teraz jeśli mnie Pan Dobr. zapytasz jakiego rodzaju jest to nabożenstwo p. Kunickiego?—odpowiem: Babki kruchcianej, nie umiejącej swego katechizmu. Nabożeństwo to zasadza się na klepaniu wiele …More
„A teraz jeśli mnie Pan Dobr. zapytasz jakiego rodzaju jest to nabożenstwo p. Kunickiego?—odpowiem: Babki kruchcianej, nie umiejącej swego katechizmu. Nabożeństwo to zasadza się na klepaniu wiele długich pacierzy bez żadnej uwagi, na machinalnym tylko dopełnianiu aktów religijnych, bez tego usposobienia co czyni duszę zdolną do oddania czci Bogu in spiritu et veritate, którą zalecał Chrystus Pan Samarytance, jako jedynie mu przyjemną cześć, jedynie godną Stwórcy i rozumem obdarzonego stworzenia, przeciwny zaś temu obyczaj gromił w faryzeuszach temi słowy: Populus hic labiis me honorat, cor autem eorum longe est a me, bo gdzie nie ma zastanowienia, uwagi na to co się robi, tam i serca nie ma w takowej fabrycznej robocie. Nabożeństwo to rabińskie napastuje niekiedy i samych chrześcijan odstępujących od przepisów kościoła (…) Jak są obyczaje i nałogi machinalne, pochodzące z dziwactwa i braku prawdziwej nauki, tak bywają obyczaje i nałogi święte i rozumne, wypływające z Boskiej nauki, i te …More
czyli jak to Polacy w XXI w. niewiele różnią się od tych z XIX w. Ksiądz Stanisław Chołoniewski: Artykuł nadesłany - obraz z galeryi życia mego [fragmenty] "Nie wiem jak długo byłbym w smutku i …More
czyli jak to Polacy w XXI w. niewiele różnią się od tych z XIX w. Ksiądz Stanisław Chołoniewski: Artykuł nadesłany - obraz z galeryi życia mego [fragmenty] "Nie wiem jak długo byłbym w smutku i łzach gorzkich tonął — kiedy z nienacka ukazał mi się wspaniały Starzec i przerwał moje marzenia. — Strój jego był wielce poważny — lubo kroju szaty niemogłem wyrozumieć — tylko że mi się zdał do kapłańskiego podobnym. Twarz jaśniejąca , surowa i słodka na przemiany — Włos srebrny — Głos, jakoby głos potężny rzek wielu — rzek Polski — przystąpił do mnie, i rzekł, z dziwnie łagodnym lecz bolesnym uśmiechem następujące słowa : — «Dumacie i rozprawiacie wiele o Ojczyźnie — a o tych którzy wam ją utworzyli tak dobrze jak zapomnieliście. — Jakże możecie pojąć Polskę, kiedy nie wiecie jak ją pojmowali Ojcowie wasi którzy ją w chwale widzieli. — Nie płacz — czytaj i zrozum, jeźli jeszcze możesz.» I podał mi kartę niewielką gotyckimi litery od ręki zapisaną — i znikł z oczu moich. — Jeno światłość jakowaś …More
Gdy Pasterz w dal podążał by zgubę przynieść w dłoni, kolektyw się zawiązał by owce lepiej chronić. Zjawiła się w zagrodzie komisja więc na górze, byli w niej zbój i złodziej wraz z wilkiem w owczej …More
Gdy Pasterz w dal podążał by zgubę przynieść w dłoni, kolektyw się zawiązał by owce lepiej chronić. Zjawiła się w zagrodzie komisja więc na górze, byli w niej zbój i złodziej wraz z wilkiem w owczej skórze. Narady się ciągnęły, bo goście mieli lęki by owce nie umknęły na obcych głosów dźwięki. Lecz złodziej je przekonał jak w dobrym być nastroju, zbój taniec swój wykonał a wilk dał znak pokoju. Zburzono potem bramę i okna otwierały wszerz owce, chcąc by same ze światem kontakt miały. Myśl nową owcom poddał zbój, mówiąc im: “widzicie – – nie trzeba życia oddać wystarczy bronić życie”. “Doszliśmy wreszcie w końcu” – – grzmiał do nich całkiem szczerze – “po drugim lat tysiącu jak Lepszym być Pasterzem”. Zaś złodziej co zagrodę ze skarbów czyścił licznych wilkowi dał nagrodę za sukces dialogiczny. I mieli w bród pewności, że nikt już nie ukróci ich wielkiej zuchwałości, bo Pasterz nie powróci. I żaden nie dowierzał, że grupa owiec z boku, pamięta głos Pasterza, wygląda Jego kroków. Że wstanie …More
"Polskość jest gatunkiem ducha we wszechświecie i gdzieindziej istnieje w wolnym rozwoju jako najwyższy rozkwit życia planetarnego – tutaj jest w ucisku i dopiero zdobywa sobie prawo istnienia. (…) Z …More
"Polskość jest gatunkiem ducha we wszechświecie i gdzieindziej istnieje w wolnym rozwoju jako najwyższy rozkwit życia planetarnego – tutaj jest w ucisku i dopiero zdobywa sobie prawo istnienia. (…) Z czasem się dowiemy, że ta polskość, którą w sercu czujemy, była przed początkiem ziemi, i na wielu światach już stworzyła historię swoją w geograficznych warunkach jej odpowiadających – tylko tu na ziemi, wskutek grzechu pierworodnego, który ją spaczył, przechodzi wielkie trudności, ale w końcu z pomocą polskich duchów całego wszechświata zwycięży i przez to zbawi całą ludzkość. (…) Chodzi tu zatem o to, by naród ten wybrany był wśród narodów jako Chrystus był wśród ludzi, wzorem i przykładem nieśmiertelności (…) “Do pracy a więc do pracy, wy co mi jesteście bracia, duchy słoneczne, Polacy… dalej w błękity pracować na całą wieczność… otwarta dla duchów droga – skrzydła mamy – dalej w Boga! Po dar ostatni – słoneczność… do Boga ręce podnieśmy, język rozwiązujmy niemy, synowie boży jesteśmy!…More
“Nie można w pełni ogarnąć osobowości Karola Wojtyły-Jana Pawła II bez wniknięcia w ten etap jego biografii, który związany jest z Kotlarczykiem i Teatrem Rapsodycznym” (J. Popiel – autor książki …More
“Nie można w pełni ogarnąć osobowości Karola Wojtyły-Jana Pawła II bez wniknięcia w ten etap jego biografii, który związany jest z Kotlarczykiem i Teatrem Rapsodycznym” (J. Popiel – autor książki "Teatr Rapsodyczny"")
“Zawsze jestem przy Tobie, Bracie mój, jako był Jan Apostoł przy Piotrze, a Piotr był opoką, a na tej opoce zbudowan Kościół Jego, a Kościołem Jego niech się stanie teatr (…) i niechaj w nim rozjarzy …More
“Zawsze jestem przy Tobie, Bracie mój, jako był Jan Apostoł przy Piotrze, a Piotr był opoką, a na tej opoce zbudowan Kościół Jego, a Kościołem Jego niech się stanie teatr (…) i niechaj w nim rozjarzy w zborze, w sejmie jakoby narodowej sztuki, Narodowy Duch, ten, co tęskni i płonie, a nie co frymarczy i kupczy” (List K. Wojtyły do M. Kotlarczyka z 2 listopada 1939 r.). Błogosławiony Świątkarz, Słowianin i prorok – Bądź mi miłościw – śpiewam, jak natchniony celnik – Uwielbiaj, duszo moja, pieśnią i pokorą Pana Twojego, hymnem: Święty, Święty, Święty! (…) Słowiańska Księgo tęsknot! U kresu się rozdzwoń, jak chórów zmartwychwstalnych mosiężna muzyka, pieśnią świętą, dziewiczą, poezją pokłonną i hymnem człowieczeństwa – Bożym Magnificat (K. Wojtyła: Magnificat) Określenie "kult Słowa" to cytat z pism zmarłego w lutym roku 1978 Mieczysława Kotlarczyka, o którym w liście z tego samego roku Karol Kardynał Wojtyła napisał: „Ta przyjaźń i To obcowanie – więź płynąca z Tych samych umiłowań – …More
Jeżeli rozważać K. Wojtyłę w kontekście aktora, dla którego rola była napisana 15 lat przed jego pontyfikatem. Według scenariusza zawartego w książce …More
Jeżeli rozważać K. Wojtyłę w kontekście aktora, dla którego rola była napisana 15 lat przed jego pontyfikatem. Według scenariusza zawartego w książce i filmie "Sandały Rybaka". To był on rapsodem "nowej ewangelii (ewangelizacji)". A jego warsztat aktorski był jakby wycyzelowany pod rolę "króla ducha" wystawianego na arenie światowego "teatru". Czekam na wysokobudżetową ekranizację takiego spojrzenia na K.Wojtyłę
24 czerwca 1985 roku kard. Willebrands wydał Instrukcję "o prawidłowym sposobie przedstawiania żydów i judaizmu w głoszeniu słowa Bożego oraz katechezie Kościoła katolickiego" (http://www.vatican.va …More
24 czerwca 1985 roku kard. Willebrands wydał Instrukcję "o prawidłowym sposobie przedstawiania żydów i judaizmu w głoszeniu słowa Bożego oraz katechezie Kościoła katolickiego" (http://www.vatican.va/roman_curia/pontifical_councils/chrstuni/relations-jews-docs/rc_pc_chrstuni_doc_19820306_jews-judaism_en.html). To w tym właśnie dokumencie posoborowym po raz pierwszy pojawiło się zdanie: "Jezus był i zawsze pozostawał Żydem, jego posługa została celowo ograniczona "do zaginionych owiec z domu Izraela", cytowane później w nieco zmienionej formie przez Jana Pawła II, np. w liście na 100-lecie rzymskiej synagogi w roku 2004 (Message to the Chief Rabbi of Rome, Dr. Riccardo Di Segni (May 22, 2004) | John Paul II) oraz adhortacji posynodalnej Benedykta XVI Verbum Domini. Sama instrukcja odwołuje się zarówno do Nostra Aetate, jak i wskazówek z roku 1974, wreszcie przemówień Jana Pawła II (w tym tego z 6 marca 1982 oraz z Moguncji, z listopada 1980), zwłaszcza opiera na jego poglądzie że judaizm …More
I read the link on the relations with those people. Clearly Rome has lost the Faith to promulgate that! God help us! Our lady of Fatima, pray for us …More
I read the link on the relations with those people. Clearly Rome has lost the Faith to promulgate that! God help us! Our lady of Fatima, pray for us and save us!
Error enim cui non resistitur approbatur, et veritas quae minime defensatur opprimitur. “Albowiem błąd, któremu nie stawia się oporu jest aprobowany, zaś prawda, która nie jest w ogóle broniona jest …More
Error enim cui non resistitur approbatur, et veritas quae minime defensatur opprimitur. “Albowiem błąd, któremu nie stawia się oporu jest aprobowany, zaś prawda, która nie jest w ogóle broniona jest uciskana. (…) Gdzież twa praca, bracie Akacjuszu, w jakim czasie heretyckiej tyranii ją zdradziłeś? Czy w nagrodę pozwoliłeś by twe sumienie przepadło? Zważ na słowa Apostoła jako świadectwo: Postępowaliście słusznie… Któż was omamił? (Ga 5,7; 3,1) Czemuż porzucasz ich owoce, które należnie zasiałeś? Dlaczego nie zatrzymujesz z czujnością pasterskiej posługi wilki, które nachodzą owczarnię, lecz cierpliwie i spokojnie patrzysz jak zebrana trzoda jest wydawana na łów lub zabijana? Czy nie pamiętasz jak nasz Pan rozróżniał pobożnych pasterzy, którzy z powodu nabożeństwa oddają swe życie za owce od najemnika, który nie troszczy się o nie wcale, gdy tylko ujrzy bestię, bez namysłu uciekając?” za: Epistola II Felicis papae ad Acacium Constantinopolitanum, V-VI za: Epistolae Romanorum Pontificum …More
fragment przemówienia w Wiedniu, 10.09.1983 roku (źródło): "Testament tego decydującego wydarzenia roku 1683 pozostawiony kościołom chrześcijańskim zawiera przede wszystkim potrzebę pokoju religijnego …More
fragment przemówienia w Wiedniu, 10.09.1983 roku (źródło): "Testament tego decydującego wydarzenia roku 1683 pozostawiony kościołom chrześcijańskim zawiera przede wszystkim potrzebę pokoju religijnego: pokoju między dziedzicami Abrahama (sic!) i jedności między braćmi Jezusa Chrystusa. Wyznawcy Mahometa, którzy wówczas obozowali jako wrogowie przed bramami waszej stolicy, żyją dziś pośród was i często dają nam przykład przez swe wierne adorowanie jednego Boga. Żydowska wspólnota, która wówczas owocnie współistniała (sic!) z narodami Europy a która obecnie została tak tragicznie zdziesiątkowana, ostrzega nas właśnie z tego powodu by wykorzystywać każdą okazję do ludzkiego i duchowego zbliżenia, by stawać razem przed Bogiem i służyć przez Niego ludziom. Podział między chrześcijanami w roku 1683, który miał tragiczne skutki nawet w sferze polityki, jest dziś inspiracją i wezwaniem do świadomej wspólnoty spotkania, modlitwy i diakonatu." "Il testamento dell’avvenimento decisivo del 1683 …More
“W Liście do Efezjan IV, 5: Jeden Pan, jedna wiara. Odpowiadam że musimy stanowczo trzymać się tego, że jest jedna wiara starożytnych i współczesnych: inaczej nie byłoby jednego Kościoła.” Ephes.,…More
Przesłanie radiowe z 13.05.1946 r. - fragment (źródło): "W tej decydującej godzinie dziejów, podczas gdy królestwo zła ze swą piekielną strategią korzysta z wszelkich środków i używa wszystkich …More
sługa Boży
chrystusowiec
Ad maiorem Dei gloriam
Oratorium Rzymskokatolickie Polska
Jeffrey Ade
