Karol Wojtyła, Teatr Rapsodyczny i kult Słowa
“Zawsze jestem przy Tobie, Bracie mój, jako był Jan Apostoł przy Piotrze, a Piotr był opoką, a na tej opoce zbudowan Kościół Jego, a Kościołem Jego niech się stanie teatr (…) i niechaj w nim rozjarzy …More
“Zawsze jestem przy Tobie, Bracie mój, jako był Jan Apostoł przy Piotrze, a Piotr był opoką, a na tej opoce zbudowan Kościół Jego, a Kościołem Jego niech się stanie teatr (…) i niechaj w nim rozjarzy w zborze, w sejmie jakoby narodowej sztuki, Narodowy Duch, ten, co tęskni i płonie, a nie co frymarczy i kupczy” (List K. Wojtyły do M. Kotlarczyka z 2 listopada 1939 r.).
Błogosławiony Świątkarz, Słowianin i prorok –
Bądź mi miłościw – śpiewam, jak natchniony celnik –
Uwielbiaj, duszo moja, pieśnią i pokorą
Pana Twojego, hymnem: Święty, Święty, Święty! (…)
Słowiańska Księgo tęsknot! U kresu się rozdzwoń,
jak chórów zmartwychwstalnych mosiężna muzyka,
pieśnią świętą, dziewiczą, poezją pokłonną i hymnem człowieczeństwa – Bożym Magnificat (K. Wojtyła: Magnificat) Określenie "kult Słowa" to cytat z pism zmarłego w lutym roku 1978 Mieczysława Kotlarczyka, o którym w liście z tego samego roku Karol Kardynał Wojtyła napisał: „Ta przyjaźń i To obcowanie – więź płynąca z Tych samych umiłowań – …More
Błogosławiony Świątkarz, Słowianin i prorok –
Bądź mi miłościw – śpiewam, jak natchniony celnik –
Uwielbiaj, duszo moja, pieśnią i pokorą
Pana Twojego, hymnem: Święty, Święty, Święty! (…)
Słowiańska Księgo tęsknot! U kresu się rozdzwoń,
jak chórów zmartwychwstalnych mosiężna muzyka,
pieśnią świętą, dziewiczą, poezją pokłonną i hymnem człowieczeństwa – Bożym Magnificat (K. Wojtyła: Magnificat) Określenie "kult Słowa" to cytat z pism zmarłego w lutym roku 1978 Mieczysława Kotlarczyka, o którym w liście z tego samego roku Karol Kardynał Wojtyła napisał: „Ta przyjaźń i To obcowanie – więź płynąca z Tych samych umiłowań – …More
- Report
Social media
Change post
Remove post
Oratorium Rzymskokatolickie Polska
- Report
Change comment
Remove comment
Dobra robota. Krótko i treściwie. Tematyka i opracowanie. Czytam, korzystam i się uczę. Bóg Zapłać.
Oratorium Rzymskokatolickie Polska
- Report
Change comment
Remove comment
Na pewno skorzystam. A czy istnieje jakieś, znane panu bezpośrednie nawiązanie Kotlarczyka do metod Stanisławskiego czy Grotowskiego? Posiadam jakieś cytaty, sugerujące, że czerpali oni min. z dorobku Kotlarczyka. Ciekawi mnie to, ponieważ metody Stanisławskiego czy Grotowskiego są niemalże jawnie teozoficznymi/spirytystycznymi warsztatami aktorskimi.
“Nie można w pełni ogarnąć osobowości Karola Wojtyły-Jana Pawła II bez wniknięcia w ten etap jego biografii, który związany jest z Kotlarczykiem i Teatrem Rapsodycznym” (J. Popiel – autor książki "Teatr Rapsodyczny"")
Jeffrey Ade
- Report
Change comment
Remove comment
Wow!
Oratorium Rzymskokatolickie Polska
- Report
Change comment
Remove comment
Jeżeli rozważać K. Wojtyłę w kontekście aktora, dla którego rola była napisana 15 lat przed jego pontyfikatem. Według scenariusza zawartego w książce i filmie "Sandały Rybaka". To był on rapsodem "nowej ewangelii (ewangelizacji)". A jego warsztat aktorski był jakby wycyzelowany pod rolę "króla ducha" wystawianego na arenie światowego "teatru". Czekam na wysokobudżetową ekranizację takiego …More
Jeżeli rozważać K. Wojtyłę w kontekście aktora, dla którego rola była napisana 15 lat przed jego pontyfikatem. Według scenariusza zawartego w książce i filmie "Sandały Rybaka". To był on rapsodem "nowej ewangelii (ewangelizacji)". A jego warsztat aktorski był jakby wycyzelowany pod rolę "króla ducha" wystawianego na arenie światowego "teatru". Czekam na wysokobudżetową ekranizację takiego spojrzenia na K.Wojtyłę 
Co do Tyranowskiego to jest b. ciekawa i tajemnicza (z uwagi na okres okupacji źródeł poza wspomnieniami K. Wojtyły, M.Malińskiego i M. Szafarskiego praktycznie brak) postać - świecki krawiec a zarazem kierownik duchowy - religijny m.in. K. Wojtyły i M. Malińskiego.
---
"Po majowych aresztowaniach księża nie mogli jednak sobie pozwolić na masowe oddziaływanie na młodzież i poprosili Jana, by …More
Co do Tyranowskiego to jest b. ciekawa i tajemnicza (z uwagi na okres okupacji źródeł poza wspomnieniami K. Wojtyły, M.Malińskiego i M. Szafarskiego praktycznie brak) postać - świecki krawiec a zarazem kierownik duchowy - religijny m.in. K. Wojtyły i M. Malińskiego.
---
"Po majowych aresztowaniach księża nie mogli jednak sobie pozwolić na masowe oddziaływanie na młodzież i poprosili Jana, by zajął się młodymi ludźmi, którzy byli wtedy jak owce bez pasterza. Zgodził się. Nazywali go Prezydentem. W szczytowym okresie miał pod opieką setkę chłopców, których uczył Ewangelii, zaznajamiał ich z liturgią, pismami świętych, mistycznymi dziełami ukochanego św. Jana od Krzyża. Był wymagający. Oczekiwał od młodych dyscypliny i pracy nad sobą
Ks. Maliński: „Dziwne to były rozmowy. To nawet nie rozmowy, ale kurs religijny. Kurs życia wewnętrznego, który sobie ułożył i który musiał przejść każdy z jego chłopców. Tutaj nie chodziło tylko o to, w co trzeba wierzyć, ale przede wszystkim, jak trzeba wierzyć. Dużo o miłości, o bezinteresowności, pracy i poświęceniu”. Omawiał środki pomagające w budowaniu swojego charakteru w oparciu o Chrystusa. Jakie to były metody? „Na karteczkach wypisywał nam różne ćwiczenia duchowne i to mi bardzo odpowiadało” – opowiadał ks. Szafarski. „Miał takie kwadraciki i kółka z wymalowanym kwiatkiem, na których napisane było na przykład: męstwo, cierpliwość, miłość bliźniego. Losowaliśmy i po wyciągnięciu takiego «kwiatka» trzeba było go przez miesiąc praktykować, a po miesiącu złożyć sprawozdanie”. (...)
„Nie wiem, czy jemu zawdzięczam powołanie kapłańskie, ale w każdym razie ono zrodziło się w jego klimacie (…) Reprezentował nowy świat, którego dotąd nie znałem. Ujrzałem piękno duszy otwartej na oścież przez łaskę” – pisał papież o przełomie, który w nim się dokonał za sprawą niepozornego krawca. Prezydent był jego przyjacielem, powiernikiem i duchowym kierownikiem. Ale był także wymagającym nauczycielem. Ustalił młodemu aktorowi plan dnia, spisał listę obowiązkowych lektur, z których go potem egzaminował. „Od niego nauczyłem się między innymi elementarnych metod pracy nad sobą, które wyprzedziły to, co potem znalazłem w seminarium” – powie Jan Paweł II.
Zainteresowanie mistykami zaowocowało dwiema pracami, które otworzyły teologiczną drogę Wojtyły: magisterium „Pojęcie środka zjednoczenia duszy z Bogiem w nauce św. Jana od Krzyża” i doktorat „Doktryna wiary według św. Jana od Krzyża”. Soborowe rozumienie roli świeckich w Kościele, pojęcie osobistej świętości i rozumienie wiary jako więzi z Bogiem zostały zaszczepione w młodym Karolu przez Prezydenta – oceni po latach ks. Michał Szafarski."
119 lat temu przyszedł na świat Jan Tyranowski – duchowy przewodnik Karola Wojtyły | eKAI
---
"Po majowych aresztowaniach księża nie mogli jednak sobie pozwolić na masowe oddziaływanie na młodzież i poprosili Jana, by zajął się młodymi ludźmi, którzy byli wtedy jak owce bez pasterza. Zgodził się. Nazywali go Prezydentem. W szczytowym okresie miał pod opieką setkę chłopców, których uczył Ewangelii, zaznajamiał ich z liturgią, pismami świętych, mistycznymi dziełami ukochanego św. Jana od Krzyża. Był wymagający. Oczekiwał od młodych dyscypliny i pracy nad sobą
Ks. Maliński: „Dziwne to były rozmowy. To nawet nie rozmowy, ale kurs religijny. Kurs życia wewnętrznego, który sobie ułożył i który musiał przejść każdy z jego chłopców. Tutaj nie chodziło tylko o to, w co trzeba wierzyć, ale przede wszystkim, jak trzeba wierzyć. Dużo o miłości, o bezinteresowności, pracy i poświęceniu”. Omawiał środki pomagające w budowaniu swojego charakteru w oparciu o Chrystusa. Jakie to były metody? „Na karteczkach wypisywał nam różne ćwiczenia duchowne i to mi bardzo odpowiadało” – opowiadał ks. Szafarski. „Miał takie kwadraciki i kółka z wymalowanym kwiatkiem, na których napisane było na przykład: męstwo, cierpliwość, miłość bliźniego. Losowaliśmy i po wyciągnięciu takiego «kwiatka» trzeba było go przez miesiąc praktykować, a po miesiącu złożyć sprawozdanie”. (...)
„Nie wiem, czy jemu zawdzięczam powołanie kapłańskie, ale w każdym razie ono zrodziło się w jego klimacie (…) Reprezentował nowy świat, którego dotąd nie znałem. Ujrzałem piękno duszy otwartej na oścież przez łaskę” – pisał papież o przełomie, który w nim się dokonał za sprawą niepozornego krawca. Prezydent był jego przyjacielem, powiernikiem i duchowym kierownikiem. Ale był także wymagającym nauczycielem. Ustalił młodemu aktorowi plan dnia, spisał listę obowiązkowych lektur, z których go potem egzaminował. „Od niego nauczyłem się między innymi elementarnych metod pracy nad sobą, które wyprzedziły to, co potem znalazłem w seminarium” – powie Jan Paweł II.
Zainteresowanie mistykami zaowocowało dwiema pracami, które otworzyły teologiczną drogę Wojtyły: magisterium „Pojęcie środka zjednoczenia duszy z Bogiem w nauce św. Jana od Krzyża” i doktorat „Doktryna wiary według św. Jana od Krzyża”. Soborowe rozumienie roli świeckich w Kościele, pojęcie osobistej świętości i rozumienie wiary jako więzi z Bogiem zostały zaszczepione w młodym Karolu przez Prezydenta – oceni po latach ks. Michał Szafarski."
119 lat temu przyszedł na świat Jan Tyranowski – duchowy przewodnik Karola Wojtyły | eKAI