Magiczne symbole - czy znasz ich znaczenie?
Świadomość ludzi dotycząca sekt i nowych ruchów religijnych, ich działalności i sposobów werbowania nowych wyznawców jest wciąż w naszym kraju niewystarczająca. Grupy te próbują dotrzeć do społeczeństwa …Więcej
Świadomość ludzi dotycząca sekt i nowych ruchów religijnych, ich działalności i sposobów werbowania nowych wyznawców jest wciąż w naszym kraju niewystarczająca. Grupy te próbują dotrzeć do społeczeństwa za pomocą symboliki. Niewielu z nas orientuje się, że w codziennym życiu napotykamy na wiele znaków graficznych, które wtapiają się w rzeczywistość i stają się czymś, co znamy i akceptujemy - czasami nawet przypisujemy im nadzwyczajną moc. Symbolika jest jednym ze sposobów, by zaistnieć w świadomości człowieka. Dlatego zwracajmy uwagę, jakimi symbolami i przedmiotami otaczamy się. Do poprawności interpretacji symbolu potrzebna jest jednak znajomość kodu, środowiska i kontekstu, w jakim twórca umieścił dany znak. Osoba umieszczająca symbol, spełnia rolę nadawcy. Chce bowiem, by odbiorca odczytał dany znak i zawartą w nim informację. Ta z kolei interpretuje i osadza w konkretnym kontekście rzeczywistość, z jaką spotyka się odbiorca, po odczytaniu symbolu. Dlatego do pełnego odczytania …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
CHWAŁA BOGU W TRÓJCY ŚWIĘTEJ JEDYNEMU
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
.
.
S "złamane" - błyskawica
Symbol ten ma swoje korzenie w mistycyzmie Wschodu. Prawdopodobnie oznaczał on siłę i moc. Z czasem przyjęty został przez niektórych okultystów oraz grupy skinheads.
W Piśmie Świętym błyskawica oznaczała szatana (por. Łk 10,18 Wtedy rzekł do nich:
Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica).
Symbol ten oznacza "niszczyciela" i przedstawia moc szatana.…Więcej
.
.
S "złamane" - błyskawica
Symbol ten ma swoje korzenie w mistycyzmie Wschodu. Prawdopodobnie oznaczał on siłę i moc. Z czasem przyjęty został przez niektórych okultystów oraz grupy skinheads.
W Piśmie Świętym błyskawica oznaczała szatana (por. Łk 10,18 Wtedy rzekł do nich:
Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica).
Symbol ten oznacza "niszczyciela" i przedstawia moc szatana. Używane było również przez nazistowskie oddziały śmierci (SS) oraz przez niektóre zespoły rockowe (KISS, AC/DC).
.
.
.
S "złamane" - błyskawica
Symbol ten ma swoje korzenie w mistycyzmie Wschodu. Prawdopodobnie oznaczał on siłę i moc. Z czasem przyjęty został przez niektórych okultystów oraz grupy skinheads.
W Piśmie Świętym błyskawica oznaczała szatana (por. Łk 10,18 Wtedy rzekł do nich:
Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica).
Symbol ten oznacza "niszczyciela" i przedstawia moc szatana. Używane było również przez nazistowskie oddziały śmierci (SS) oraz przez niektóre zespoły rockowe (KISS, AC/DC).
.
.
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Skarabeusz, święty żuk, gnojnik (khepri)
Żuk, zwany także khepri lub khepra, jest symbolem reinkarnacji w mistyce egipskiej. Słowo kheper w języku egipskim znaczy "stawać się", "być" i wskazuje także na tego, kto powoduje stawanie się. Kształt skarabeusza był w Egipcie nadawany bóstwom. Wierzono bowiem, iż żuk rozmnaża się sam z siebie; stąd jego boska moc stwórcza. Uważano także, iż skarabeusz …Więcej
Skarabeusz, święty żuk, gnojnik (khepri)
Żuk, zwany także khepri lub khepra, jest symbolem reinkarnacji w mistyce egipskiej. Słowo kheper w języku egipskim znaczy "stawać się", "być" i wskazuje także na tego, kto powoduje stawanie się. Kształt skarabeusza był w Egipcie nadawany bóstwom. Wierzono bowiem, iż żuk rozmnaża się sam z siebie; stąd jego boska moc stwórcza. Uważano także, iż skarabeusz toczy Słońce po niebie (jak kulę gnoju). Amulety żuka miały chronić przed złymi siłami, ale przede wszystkim pomagać w odrodzeniu się po śmierci do życia wiecznego - w taki sposób, jak skarabeusz odradza się sam z siebie. W okultyzmie jest to symbol Belzebuba (szatana) - władcy much. Noszony jako ozdoba wskazuje na to, że jego właściciel ma moc. Sam żuk ma mieć także, siłę ochronną przed innymi złymi mocami. Skarabeusza odnaleźć można na okładkach wielu płyt rockowych, medalionach i tatuażach.
Żuk, zwany także khepri lub khepra, jest symbolem reinkarnacji w mistyce egipskiej. Słowo kheper w języku egipskim znaczy "stawać się", "być" i wskazuje także na tego, kto powoduje stawanie się. Kształt skarabeusza był w Egipcie nadawany bóstwom. Wierzono bowiem, iż żuk rozmnaża się sam z siebie; stąd jego boska moc stwórcza. Uważano także, iż skarabeusz toczy Słońce po niebie (jak kulę gnoju). Amulety żuka miały chronić przed złymi siłami, ale przede wszystkim pomagać w odrodzeniu się po śmierci do życia wiecznego - w taki sposób, jak skarabeusz odradza się sam z siebie. W okultyzmie jest to symbol Belzebuba (szatana) - władcy much. Noszony jako ozdoba wskazuje na to, że jego właściciel ma moc. Sam żuk ma mieć także, siłę ochronną przed innymi złymi mocami. Skarabeusza odnaleźć można na okładkach wielu płyt rockowych, medalionach i tatuażach.
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Rogata dłoń
Jest to znak rozpoznawczy wyznawców satanizmu (okultystów).
Używany jest również (nie zawsze świadomie) przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, jako element określający ich przynależność do przesłania negatywizmu zawartemu w tej muzyce.
Istotny jest fakt, iż używają oni zasadniczo lewej dłoni. Po pierwsze - jako przeciwieństwo ręki prawej (w rozumieniu sprawiedliwej, dobrej …Więcej
Rogata dłoń
Jest to znak rozpoznawczy wyznawców satanizmu (okultystów).
Używany jest również (nie zawsze świadomie) przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, jako element określający ich przynależność do przesłania negatywizmu zawartemu w tej muzyce.
Istotny jest fakt, iż używają oni zasadniczo lewej dłoni. Po pierwsze - jako przeciwieństwo ręki prawej (w rozumieniu sprawiedliwej, dobrej; por. "zasiąść po prawicy"). Po drugie - po to, by mieć prawą rękę gotową do walki.
Znak ten jest także uwidoczniony na okładce Biblii szatana, gdzie występuje na zdjęciu A.S.LaVey.
Dłoń tę można odnaleźć na okładkach wielu płyt, również na koszulkach młodzieżowych.
Jest to znak rozpoznawczy wyznawców satanizmu (okultystów).
Używany jest również (nie zawsze świadomie) przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, jako element określający ich przynależność do przesłania negatywizmu zawartemu w tej muzyce.
Istotny jest fakt, iż używają oni zasadniczo lewej dłoni. Po pierwsze - jako przeciwieństwo ręki prawej (w rozumieniu sprawiedliwej, dobrej; por. "zasiąść po prawicy"). Po drugie - po to, by mieć prawą rękę gotową do walki.
Znak ten jest także uwidoczniony na okładce Biblii szatana, gdzie występuje na zdjęciu A.S.LaVey.
Dłoń tę można odnaleźć na okładkach wielu płyt, również na koszulkach młodzieżowych.
Jeszcze jeden komentarz od Nemo potest duobus dominis servire !
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Rogata dłoń
Jest to znak rozpoznawczy wyznawców satanizmu (okultystów).
Używany jest również (nie zawsze świadomie) przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, jako element określający ich przynależność do przesłania negatywizmu zawartemu w tej muzyce.
Istotny jest fakt, iż używają oni zasadniczo lewej dłoni. Po pierwsze - jako przeciwieństwo ręki prawej (w rozumieniu sprawiedliwej, dobrej …Więcej
Rogata dłoń
Jest to znak rozpoznawczy wyznawców satanizmu (okultystów).
Używany jest również (nie zawsze świadomie) przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, jako element określający ich przynależność do przesłania negatywizmu zawartemu w tej muzyce.
Istotny jest fakt, iż używają oni zasadniczo lewej dłoni. Po pierwsze - jako przeciwieństwo ręki prawej (w rozumieniu sprawiedliwej, dobrej; por. "zasiąść po prawicy"). Po drugie - po to, by mieć prawą rękę gotową do walki.
Znak ten jest także uwidoczniony na okładce Biblii szatana, gdzie występuje na zdjęciu A.S.LaVey.
Dłoń tę można odnaleźć na okładkach wielu płyt, również na koszulkach młodzieżowych.
Jest to znak rozpoznawczy wyznawców satanizmu (okultystów).
Używany jest również (nie zawsze świadomie) przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, jako element określający ich przynależność do przesłania negatywizmu zawartemu w tej muzyce.
Istotny jest fakt, iż używają oni zasadniczo lewej dłoni. Po pierwsze - jako przeciwieństwo ręki prawej (w rozumieniu sprawiedliwej, dobrej; por. "zasiąść po prawicy"). Po drugie - po to, by mieć prawą rękę gotową do walki.
Znak ten jest także uwidoczniony na okładce Biblii szatana, gdzie występuje na zdjęciu A.S.LaVey.
Dłoń tę można odnaleźć na okładkach wielu płyt, również na koszulkach młodzieżowych.
Przez osiem lat nosiłam pierścień atlantów.
„Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną…”.
Mogłoby się wydawać, że to pierwsze przykazanie Boże trudno złamać. Przecież wierzymy w Boga Trój jedynego, staramy się przestrzegać pozostałych przykazań itd. A jednak okazuje się, że właśnie to przykazanie łamiemy nagminnie.
Przez osiem lat nosiłam na palcu pierścień atlantów. Ale od początku… Miałam …Więcej
Przez osiem lat nosiłam pierścień atlantów.
„Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną…”.
Mogłoby się wydawać, że to pierwsze przykazanie Boże trudno złamać. Przecież wierzymy w Boga Trój jedynego, staramy się przestrzegać pozostałych przykazań itd. A jednak okazuje się, że właśnie to przykazanie łamiemy nagminnie.
Przez osiem lat nosiłam na palcu pierścień atlantów. Ale od początku… Miałam kłopoty ze zdrowiem i poradzono mi, żeby udać się do bioenergoterapeuty, który słynął ze skutecznej pomocy ludziom (przynajmniej tak opowiadano).
Pojechałam. Poddałam się kilku seansom. Oprócz tego zaproponowano mi kupno i noszenie pierścienia atlantów. Użyto nawet różdżki, aby wybrać odpowiedni palec, na którym ten pierścień miał się okazać najskuteczniejszy. Pełna optymizmu wróciłam do domu i nosiłam na palcu swój nowy nabytek.(…) Na początku zdjęłam z szyi medalik, bo jakoś tak zaczął mi przeszkadzać. O modlitwie nie było mowy, opuszczałam też Msze święte. Coraz częściej miewałam do Pana Boga pretensje o wszystkie niepowodzenia, które mnie spotykały. W końcu zaczęłam bluźnić przeciwko Niemu. Stałam się bardzo nerwowa. Moje reakcje i wybuchy złości były nieproporcjonalnie silne i agresywne w stosunku do ich przyczyny. Miałam poczucie braku sensu życia, towarzyszyło mi nieustannie uczucie niepokoju i zagrożenia. Nękały mnie także przykre sny – często koszmary – po których zrywałam się po nocach i długo nie mogłam zasnąć.
Zło, które rodziło się we mnie, dotykało nie tylko mnie, ale również moich najbliższych. Stałam się podejrzliwa wobec wszystkich i wszystkiego. Miałam wrażenie, że każdy spotykany przeze mnie człowiek chce mnie tylko wykorzystać. I w jakimś sensie rzeczywiście – osoby, które nie były wobec mnie szczere, lgnęły do mnie niczym osy do słodkiego. (Przynajmniej tak mi się wydawało). Byłam skłócona z całą niemal rodziną; odczuwałam również, że ci, których dotychczas uważałam za przyjaciół, omijają mnie z daleka. Cierpiałam straszne osamotnienie, niezrozumienie i było mi z tym bardzo źle. Coraz mocniej separowałam się od otoczenia i tworzyłam wokół siebie nieprzekraczalną barierę. Ogarniało mnie przygnębienie, pesymizm, bezsilność, a nawet depresja z towarzyszącymi jej myślami samobójczymi. Sama sobie źle życzyłam. Czułam się zupełnie bezsilna i załamana, zupełnie jakbym weszła w ślepy zaułek, z którego nie ma wyjścia. Nie potrafiłam się śmiać i drażnił mnie nawet śmiech innych. Jednym słowem – był to koszmar, który trwał i nie mógł się skończyć.
Zaczęłam na siłę szukać jakichś środków zaradczych – czytałam horoskopy, odwiedzałam wróżki, korespondowałam nawet z tzw. medium. Owocem tej korespondencji miało być stopniowe wprowadzanie mnie w okultyzm, ale…
Dwa i pół roku temu wyjechałam do Francji, oczywiście z pierścieniem na palcu. Tuż po moim wyjeździe zmarła moja Mama. To był dla mnie olbrzymi cios. Dopiero wtedy coś mną potrząsnęło i zaczęła mnie dosięgać łaska Boża. Poszłam do spowiedzi i postanowiłam, że będę odtąd jak najczęściej – w miarę możliwości – chodzić na Mszę świętą.
www.katolik.pl/przez-osiem-lat…
„Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną…”.
Mogłoby się wydawać, że to pierwsze przykazanie Boże trudno złamać. Przecież wierzymy w Boga Trój jedynego, staramy się przestrzegać pozostałych przykazań itd. A jednak okazuje się, że właśnie to przykazanie łamiemy nagminnie.
Przez osiem lat nosiłam na palcu pierścień atlantów. Ale od początku… Miałam kłopoty ze zdrowiem i poradzono mi, żeby udać się do bioenergoterapeuty, który słynął ze skutecznej pomocy ludziom (przynajmniej tak opowiadano).
Pojechałam. Poddałam się kilku seansom. Oprócz tego zaproponowano mi kupno i noszenie pierścienia atlantów. Użyto nawet różdżki, aby wybrać odpowiedni palec, na którym ten pierścień miał się okazać najskuteczniejszy. Pełna optymizmu wróciłam do domu i nosiłam na palcu swój nowy nabytek.(…) Na początku zdjęłam z szyi medalik, bo jakoś tak zaczął mi przeszkadzać. O modlitwie nie było mowy, opuszczałam też Msze święte. Coraz częściej miewałam do Pana Boga pretensje o wszystkie niepowodzenia, które mnie spotykały. W końcu zaczęłam bluźnić przeciwko Niemu. Stałam się bardzo nerwowa. Moje reakcje i wybuchy złości były nieproporcjonalnie silne i agresywne w stosunku do ich przyczyny. Miałam poczucie braku sensu życia, towarzyszyło mi nieustannie uczucie niepokoju i zagrożenia. Nękały mnie także przykre sny – często koszmary – po których zrywałam się po nocach i długo nie mogłam zasnąć.
Zło, które rodziło się we mnie, dotykało nie tylko mnie, ale również moich najbliższych. Stałam się podejrzliwa wobec wszystkich i wszystkiego. Miałam wrażenie, że każdy spotykany przeze mnie człowiek chce mnie tylko wykorzystać. I w jakimś sensie rzeczywiście – osoby, które nie były wobec mnie szczere, lgnęły do mnie niczym osy do słodkiego. (Przynajmniej tak mi się wydawało). Byłam skłócona z całą niemal rodziną; odczuwałam również, że ci, których dotychczas uważałam za przyjaciół, omijają mnie z daleka. Cierpiałam straszne osamotnienie, niezrozumienie i było mi z tym bardzo źle. Coraz mocniej separowałam się od otoczenia i tworzyłam wokół siebie nieprzekraczalną barierę. Ogarniało mnie przygnębienie, pesymizm, bezsilność, a nawet depresja z towarzyszącymi jej myślami samobójczymi. Sama sobie źle życzyłam. Czułam się zupełnie bezsilna i załamana, zupełnie jakbym weszła w ślepy zaułek, z którego nie ma wyjścia. Nie potrafiłam się śmiać i drażnił mnie nawet śmiech innych. Jednym słowem – był to koszmar, który trwał i nie mógł się skończyć.
Zaczęłam na siłę szukać jakichś środków zaradczych – czytałam horoskopy, odwiedzałam wróżki, korespondowałam nawet z tzw. medium. Owocem tej korespondencji miało być stopniowe wprowadzanie mnie w okultyzm, ale…
Dwa i pół roku temu wyjechałam do Francji, oczywiście z pierścieniem na palcu. Tuż po moim wyjeździe zmarła moja Mama. To był dla mnie olbrzymi cios. Dopiero wtedy coś mną potrząsnęło i zaczęła mnie dosięgać łaska Boża. Poszłam do spowiedzi i postanowiłam, że będę odtąd jak najczęściej – w miarę możliwości – chodzić na Mszę świętą.
www.katolik.pl/przez-osiem-lat…
Skarabeusz, święty żuk, gnojnik (khepri)
Żuk, zwany także khepri lub khepra, jest symbolem reinkarnacji w mistyce egipskiej. Słowo kheper w języku egipskim znaczy "stawać się", "być" i wskazuje także na tego, kto powoduje stawanie się. Kształt skarabeusza był w Egipcie nadawany bóstwom. Wierzono bowiem, iż żuk rozmnaża się sam z siebie; stąd jego boska moc stwórcza. Uważano także, iż skarabeusz …Więcej
Skarabeusz, święty żuk, gnojnik (khepri)
Żuk, zwany także khepri lub khepra, jest symbolem reinkarnacji w mistyce egipskiej. Słowo kheper w języku egipskim znaczy "stawać się", "być" i wskazuje także na tego, kto powoduje stawanie się. Kształt skarabeusza był w Egipcie nadawany bóstwom. Wierzono bowiem, iż żuk rozmnaża się sam z siebie; stąd jego boska moc stwórcza. Uważano także, iż skarabeusz toczy Słońce po niebie (jak kulę gnoju). Amulety żuka miały chronić przed złymi siłami, ale przede wszystkim pomagać w odrodzeniu się po śmierci do życia wiecznego - w taki sposób, jak skarabeusz odradza się sam z siebie. W okultyzmie jest to symbol Belzebuba (szatana) - władcy much. Noszony jako ozdoba wskazuje na to, że jego właściciel ma moc. Sam żuk ma mieć także, siłę ochronną przed innymi złymi mocami. Skarabeusza odnaleźć można na okładkach wielu płyt rockowych, medalionach i tatuażach.
Żuk, zwany także khepri lub khepra, jest symbolem reinkarnacji w mistyce egipskiej. Słowo kheper w języku egipskim znaczy "stawać się", "być" i wskazuje także na tego, kto powoduje stawanie się. Kształt skarabeusza był w Egipcie nadawany bóstwom. Wierzono bowiem, iż żuk rozmnaża się sam z siebie; stąd jego boska moc stwórcza. Uważano także, iż skarabeusz toczy Słońce po niebie (jak kulę gnoju). Amulety żuka miały chronić przed złymi siłami, ale przede wszystkim pomagać w odrodzeniu się po śmierci do życia wiecznego - w taki sposób, jak skarabeusz odradza się sam z siebie. W okultyzmie jest to symbol Belzebuba (szatana) - władcy much. Noszony jako ozdoba wskazuje na to, że jego właściciel ma moc. Sam żuk ma mieć także, siłę ochronną przed innymi złymi mocami. Skarabeusza odnaleźć można na okładkach wielu płyt rockowych, medalionach i tatuażach.
Krzyż z kokardką - Ankh (onk)
Amulet ten z racji swojego kształtu bywa mylony z krzyżem, znakiem zbawczej Męki Jezusa Chrystusa. Tymczasem znak ankh wywodzi się ze starożytnej kultury egipskiej, gdzie jako hieroglif oznaczał życie, płodność i reinkarnacje. Symbolizuje on egipskiego boga Ra, który to bóg wymagał adoracji w postaci orgii seksualnych. Ściśle związany z kultem płodności - znak zwany …Więcej
Krzyż z kokardką - Ankh (onk)
Amulet ten z racji swojego kształtu bywa mylony z krzyżem, znakiem zbawczej Męki Jezusa Chrystusa. Tymczasem znak ankh wywodzi się ze starożytnej kultury egipskiej, gdzie jako hieroglif oznaczał życie, płodność i reinkarnacje. Symbolizuje on egipskiego boga Ra, który to bóg wymagał adoracji w postaci orgii seksualnych. Ściśle związany z kultem płodności - znak zwany jest także "krzyżem życia". Hieroglif ten jest bardzo różnie interpretowany. Jako agc, crux ansata oznaczał zapłodnienie przez Słońce. Linia pozioma z pętlą oznacza wschodzące Słońce, pionowa zaś jest jego promieniem. Inna interpretacja wskazuje na dwa pierwiastki: męski (linia pionowa - symbol falliczny) i żeński (część ankh - symbol kobiecych narządów rodnych). Połączenie tych dwóch pierwiastków w ankh jest źródłem życia. Dzisiaj także tłumaczy się ten symbol regeneracją życia poprzez narodziny i reinkarnację. Funkcjonuje jako symbol rozwiązłości seksualnej i pogardy dziewictwem. W ostatnich czasach stał się talizmanem niektórych grup zajmujących się okultyzmem i wiedzą tajemną, dla których symbolizuje rozwiązłość seksualną. Rozpowszechniony jest przez karty Tarota, malowidła na ścianach piramid i mumii. W muzyce rockowej występuje na okładkach płyt, jak również jest noszony przez nieświadomych chrześcijan jako ozdoba w formie wisiorka lub pierścionka.
Amulet ten z racji swojego kształtu bywa mylony z krzyżem, znakiem zbawczej Męki Jezusa Chrystusa. Tymczasem znak ankh wywodzi się ze starożytnej kultury egipskiej, gdzie jako hieroglif oznaczał życie, płodność i reinkarnacje. Symbolizuje on egipskiego boga Ra, który to bóg wymagał adoracji w postaci orgii seksualnych. Ściśle związany z kultem płodności - znak zwany jest także "krzyżem życia". Hieroglif ten jest bardzo różnie interpretowany. Jako agc, crux ansata oznaczał zapłodnienie przez Słońce. Linia pozioma z pętlą oznacza wschodzące Słońce, pionowa zaś jest jego promieniem. Inna interpretacja wskazuje na dwa pierwiastki: męski (linia pionowa - symbol falliczny) i żeński (część ankh - symbol kobiecych narządów rodnych). Połączenie tych dwóch pierwiastków w ankh jest źródłem życia. Dzisiaj także tłumaczy się ten symbol regeneracją życia poprzez narodziny i reinkarnację. Funkcjonuje jako symbol rozwiązłości seksualnej i pogardy dziewictwem. W ostatnich czasach stał się talizmanem niektórych grup zajmujących się okultyzmem i wiedzą tajemną, dla których symbolizuje rozwiązłość seksualną. Rozpowszechniony jest przez karty Tarota, malowidła na ścianach piramid i mumii. W muzyce rockowej występuje na okładkach płyt, jak również jest noszony przez nieświadomych chrześcijan jako ozdoba w formie wisiorka lub pierścionka.
3 więcej komentarzy od + + +
Krzyż Nerona
(krzyż złamany, znak pokoju, pacyfka, kurza stopka)
Znany jest głównie od lat 60-tych XX wieku jako symbol pokoju. W rzeczywistości jest to teutoński znak ucieczki przed śmiercią. Bierze on swój początek od Nerona, który ukrzyżował Piotra Apostoła na krzyżu takiego kształtu. Od tego czasu oznaczał on nienawiść do chrześcijan. Był symbolem prześladowców chrześcijaństwa za Nerona …Więcej
Krzyż Nerona
(krzyż złamany, znak pokoju, pacyfka, kurza stopka)
Znany jest głównie od lat 60-tych XX wieku jako symbol pokoju. W rzeczywistości jest to teutoński znak ucieczki przed śmiercią. Bierze on swój początek od Nerona, który ukrzyżował Piotra Apostoła na krzyżu takiego kształtu. Od tego czasu oznaczał on nienawiść do chrześcijan. Był symbolem prześladowców chrześcijaństwa za Nerona. W latach 50-tych XX wieku adwokat Gerald Holtom miał otrzymać rozkaz od sympatyzującego z komunistami Bertnarda Russella, aby zaprojektować symbol jednoczący lewicowych zwolenników pokoju w USA. Holtom postanowił wykorzystać krzyż Nerona do tego celu.
Pochodzenie tego symbolu wskazuje także, na pierwiastki zapożyczone z religii dalekowschodnich. Rozszczepienie bowiem w formie litery "Y" wskazuje na święte słowo hinduizmu, buddyzmu i dżinizmu, obarczone pełnią znaczeń ezoterycznych: Om (w brzmieniu: aum). Symbolizuje ono Brahmę, Wisiznu i Siwę jako boskie uosobienie energii lub pierwiastków: twórczego, zachowawczego i niszczycielskiego. Słowo Om wykorzystywane jest na początku wielkich modlitw i zaklęć. A.S. LaVley ukazywał ten symbol przed czarnymi mszami i orgiami w kościele satanistycznym w San Francisco. W obrzędach przyjmowania nowych członków używa się krzyża wykonanego z drzewa balsamowego lub ceramiki w celu publicznego złamania go na oznaczenie zerwania wszelkich więzów z chrześcijaństwem. Następnie zakłada się ów połamany krzyż lub krzyż Nerona na szyję na znak - pokoju z szatanem. Jest to okultystyczny symbol propagowany jako emblemat ruchów pacyfistycznych. Wśród współczesnych muzyków heavy metalowych i okultystycznych grup oznacza on upadek chrześcijaństwa (odwrócony krzyż z ramionami ku dołowi).
(krzyż złamany, znak pokoju, pacyfka, kurza stopka)
Znany jest głównie od lat 60-tych XX wieku jako symbol pokoju. W rzeczywistości jest to teutoński znak ucieczki przed śmiercią. Bierze on swój początek od Nerona, który ukrzyżował Piotra Apostoła na krzyżu takiego kształtu. Od tego czasu oznaczał on nienawiść do chrześcijan. Był symbolem prześladowców chrześcijaństwa za Nerona. W latach 50-tych XX wieku adwokat Gerald Holtom miał otrzymać rozkaz od sympatyzującego z komunistami Bertnarda Russella, aby zaprojektować symbol jednoczący lewicowych zwolenników pokoju w USA. Holtom postanowił wykorzystać krzyż Nerona do tego celu.
Pochodzenie tego symbolu wskazuje także, na pierwiastki zapożyczone z religii dalekowschodnich. Rozszczepienie bowiem w formie litery "Y" wskazuje na święte słowo hinduizmu, buddyzmu i dżinizmu, obarczone pełnią znaczeń ezoterycznych: Om (w brzmieniu: aum). Symbolizuje ono Brahmę, Wisiznu i Siwę jako boskie uosobienie energii lub pierwiastków: twórczego, zachowawczego i niszczycielskiego. Słowo Om wykorzystywane jest na początku wielkich modlitw i zaklęć. A.S. LaVley ukazywał ten symbol przed czarnymi mszami i orgiami w kościele satanistycznym w San Francisco. W obrzędach przyjmowania nowych członków używa się krzyża wykonanego z drzewa balsamowego lub ceramiki w celu publicznego złamania go na oznaczenie zerwania wszelkich więzów z chrześcijaństwem. Następnie zakłada się ów połamany krzyż lub krzyż Nerona na szyję na znak - pokoju z szatanem. Jest to okultystyczny symbol propagowany jako emblemat ruchów pacyfistycznych. Wśród współczesnych muzyków heavy metalowych i okultystycznych grup oznacza on upadek chrześcijaństwa (odwrócony krzyż z ramionami ku dołowi).
Pierścień Atlantów
Wiele osób, czasem nieświadomie nosi na palcu nietypowy pierścień. Jest on dość szeroki, wykonany z metalu, srebra lub złota, z wyrytymi figurami geometrycznymi. Znak wyryty na pierścieniu składa się z trzech umieszczonych w centrum wydłużonych prostokątów. Po obu stronach prostokątów, na ich przedłużeniu, znajdują się po trzy mniejsze prostokąciki oraz, zamykające całą …Więcej
Pierścień Atlantów
Wiele osób, czasem nieświadomie nosi na palcu nietypowy pierścień. Jest on dość szeroki, wykonany z metalu, srebra lub złota, z wyrytymi figurami geometrycznymi. Znak wyryty na pierścieniu składa się z trzech umieszczonych w centrum wydłużonych prostokątów. Po obu stronach prostokątów, na ich przedłużeniu, znajdują się po trzy mniejsze prostokąciki oraz, zamykające całą kompozycję, trójkąty równoramienne.
Historia popularności tego pierścienia zaczęła się około roku 1860. Wówczas to francuski egiptolog markiz d'Agrain odnalazł w Egipcie pierścień zawierający opisany wyżej symbol. Ponieważ znak odwzorowany na pierścieniu nie pasował do tradycji egipskiej, zaczęto przypisywać pierścień cywilizacji Atlantów, której spadkobiercami mieli być rzekomo starożytni Egipcjanie. Nadmienić należy, że Atlantyda, której mieszkańcami byli Atlanci jest wyspą znaną z mitologii, a nie z historii. Według tradycji greckiej Atlantyda została zatopiona wskutek nieznanego kataklizmu. Pisał o niej w czasach starożytnych m.in. Platon. W czasach nowożytnych mityczna Atlantyda przyciąga uwagę ludzi zajmujących się ezoteryzmem. Stąd też opisywany wyżej pierścień, nazwany pierścieniem Atlantów, był również badany przez ezoteryków, jak np. Roger de Lafforest, czy radiestetów, jak A. de Belizal. To oni rzekomo odkryli w pierścieniu rzekomo cudowne właściwości. I tak np. pierścień ma według nich zapewniać jego posiadaczowi trudną do wytłumaczenia nietykalność i chronić przed każdą niewidzialną agresją pochodzącą z zewnątrz. Inną właściwością pierścienia ma być jego zdolność uzdrawiania i uodporniania na stres i przemęczenie. Trzecią funkcją pierścienia Atlantów jest funkcja rozwijająca - pierścień ma rzekomo wzmacniać intuicję, rozwijać zdolności paranormalne, pobudzać telepatię i jasnowidzenie. Nasuwa się pytanie, skąd zwykły przedmiot, będący dziełem człowieka, może posiadać aż taką moc? Właściwości pierścienia mają być też związane z prawidłowym jego nakładaniem. Radzi się, aby wybierać właściwy dla siebie pierścień, idąc do sklepu z wahadełkiem. Należy wówczas sprawdzić po kolei różne egzemplarze, zadając pytanie: "Który z pierścieni jest dla mnie najwłaściwszy?" Ruchy wahadła mają wskazać ów pierścień. Skutki działania pierścienia zależą też od tego, na który palec zostanie on włożony. Wiąże się to między innymi z tym, że każdy palec jest przypisany innej planecie. I tak np., nałożenie pierścienia na palec wskazujący, który jest palcem Jowisza, ma według radiestetów i znawców wiedzy tajemnej, pomóc człowiekowi w zrozumieniu świata i głębszego sensu wielu zjawisk, jak również skłaniać do samodoskonalenia. Dlatego poleca się noszenie pierścienia na palcu wskazującym osobom, które chcą obudzić w sobie wyższe instynkty i rozwinąć potrzeby duchowe. Co jest ważne - danego pierścienia powinna używać tylko jedna osoba. Kiedy bowiem ktoś nakłada pierścień, nawiązuje z nim pewien rodzaj więzi.
Już te krótkie informacje wskazują, że pierścień Atlantów jest jednym z elementów szeroko rozpowszechnianych w dzisiejszym świecie idei New Age, które sięgają po ezoteryczne, okultystyczne i satanistyczne metody wyrazu. Pierścień ten, to jeden ze sposobów działania zła, zniewolenia i odwrócenia od Jezusa, jedynego Uzdrowiciela i Obrońcy człowieka. Moc znaku ma dawać bardzo silną ochronę i nietykalność przed agresją i złem z zewnątrz, przed wypadkami, kradzieżami, także przed klątwami i urokami. Osoby, które zachęcają do noszenia biżuterii mającej właściwości uzdrawiania, ochrony, doskonalenia człowieka, przypisują przedmiotom "moc", jaką posiada jedynie Bóg. Dlatego katolik, który wkłada na palec pierścień Atlantów, łamie pierwsze przykazanie, ponieważ zaczyna pokładać swoją nadzieję i ufność w pierścieniu, a nie w jedynym i prawdziwym Bogu.
Wiele osób, czasem nieświadomie nosi na palcu nietypowy pierścień. Jest on dość szeroki, wykonany z metalu, srebra lub złota, z wyrytymi figurami geometrycznymi. Znak wyryty na pierścieniu składa się z trzech umieszczonych w centrum wydłużonych prostokątów. Po obu stronach prostokątów, na ich przedłużeniu, znajdują się po trzy mniejsze prostokąciki oraz, zamykające całą kompozycję, trójkąty równoramienne.
Historia popularności tego pierścienia zaczęła się około roku 1860. Wówczas to francuski egiptolog markiz d'Agrain odnalazł w Egipcie pierścień zawierający opisany wyżej symbol. Ponieważ znak odwzorowany na pierścieniu nie pasował do tradycji egipskiej, zaczęto przypisywać pierścień cywilizacji Atlantów, której spadkobiercami mieli być rzekomo starożytni Egipcjanie. Nadmienić należy, że Atlantyda, której mieszkańcami byli Atlanci jest wyspą znaną z mitologii, a nie z historii. Według tradycji greckiej Atlantyda została zatopiona wskutek nieznanego kataklizmu. Pisał o niej w czasach starożytnych m.in. Platon. W czasach nowożytnych mityczna Atlantyda przyciąga uwagę ludzi zajmujących się ezoteryzmem. Stąd też opisywany wyżej pierścień, nazwany pierścieniem Atlantów, był również badany przez ezoteryków, jak np. Roger de Lafforest, czy radiestetów, jak A. de Belizal. To oni rzekomo odkryli w pierścieniu rzekomo cudowne właściwości. I tak np. pierścień ma według nich zapewniać jego posiadaczowi trudną do wytłumaczenia nietykalność i chronić przed każdą niewidzialną agresją pochodzącą z zewnątrz. Inną właściwością pierścienia ma być jego zdolność uzdrawiania i uodporniania na stres i przemęczenie. Trzecią funkcją pierścienia Atlantów jest funkcja rozwijająca - pierścień ma rzekomo wzmacniać intuicję, rozwijać zdolności paranormalne, pobudzać telepatię i jasnowidzenie. Nasuwa się pytanie, skąd zwykły przedmiot, będący dziełem człowieka, może posiadać aż taką moc? Właściwości pierścienia mają być też związane z prawidłowym jego nakładaniem. Radzi się, aby wybierać właściwy dla siebie pierścień, idąc do sklepu z wahadełkiem. Należy wówczas sprawdzić po kolei różne egzemplarze, zadając pytanie: "Który z pierścieni jest dla mnie najwłaściwszy?" Ruchy wahadła mają wskazać ów pierścień. Skutki działania pierścienia zależą też od tego, na który palec zostanie on włożony. Wiąże się to między innymi z tym, że każdy palec jest przypisany innej planecie. I tak np., nałożenie pierścienia na palec wskazujący, który jest palcem Jowisza, ma według radiestetów i znawców wiedzy tajemnej, pomóc człowiekowi w zrozumieniu świata i głębszego sensu wielu zjawisk, jak również skłaniać do samodoskonalenia. Dlatego poleca się noszenie pierścienia na palcu wskazującym osobom, które chcą obudzić w sobie wyższe instynkty i rozwinąć potrzeby duchowe. Co jest ważne - danego pierścienia powinna używać tylko jedna osoba. Kiedy bowiem ktoś nakłada pierścień, nawiązuje z nim pewien rodzaj więzi.
Już te krótkie informacje wskazują, że pierścień Atlantów jest jednym z elementów szeroko rozpowszechnianych w dzisiejszym świecie idei New Age, które sięgają po ezoteryczne, okultystyczne i satanistyczne metody wyrazu. Pierścień ten, to jeden ze sposobów działania zła, zniewolenia i odwrócenia od Jezusa, jedynego Uzdrowiciela i Obrońcy człowieka. Moc znaku ma dawać bardzo silną ochronę i nietykalność przed agresją i złem z zewnątrz, przed wypadkami, kradzieżami, także przed klątwami i urokami. Osoby, które zachęcają do noszenia biżuterii mającej właściwości uzdrawiania, ochrony, doskonalenia człowieka, przypisują przedmiotom "moc", jaką posiada jedynie Bóg. Dlatego katolik, który wkłada na palec pierścień Atlantów, łamie pierwsze przykazanie, ponieważ zaczyna pokładać swoją nadzieję i ufność w pierścieniu, a nie w jedynym i prawdziwym Bogu.
Rogata dłoń
Jest to znak rozpoznawczy wyznawców satanizmu (okultystów). Używany jest również (nie zawsze świadomie) przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, jako element określający ich przynależność do przesłania negatywizmu zawartemu w tej muzyce.
Istotny jest fakt, iż używają oni zasadniczo lewej dłoni. Po pierwsze - jako przeciwieństwo ręki prawej (w rozumieniu sprawiedliwej, dobrej …Więcej
Rogata dłoń
Jest to znak rozpoznawczy wyznawców satanizmu (okultystów). Używany jest również (nie zawsze świadomie) przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, jako element określający ich przynależność do przesłania negatywizmu zawartemu w tej muzyce.
Istotny jest fakt, iż używają oni zasadniczo lewej dłoni. Po pierwsze - jako przeciwieństwo ręki prawej (w rozumieniu sprawiedliwej, dobrej; por. "zasiąść po prawicy"). Po drugie - po to, by mieć prawą rękę gotową do walki.
Znak ten jest także uwidoczniony na okładce Biblii szatana , gdzie występuje na zdjęciu A.S.LaVey. Dłoń tę można odnaleźć na okładkach wielu płyt, również na koszulkach młodzieżowych.
Jest to znak rozpoznawczy wyznawców satanizmu (okultystów). Używany jest również (nie zawsze świadomie) przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, jako element określający ich przynależność do przesłania negatywizmu zawartemu w tej muzyce.
Istotny jest fakt, iż używają oni zasadniczo lewej dłoni. Po pierwsze - jako przeciwieństwo ręki prawej (w rozumieniu sprawiedliwej, dobrej; por. "zasiąść po prawicy"). Po drugie - po to, by mieć prawą rękę gotową do walki.
Znak ten jest także uwidoczniony na okładce Biblii szatana , gdzie występuje na zdjęciu A.S.LaVey. Dłoń tę można odnaleźć na okładkach wielu płyt, również na koszulkach młodzieżowych.
Króluj nam Chryste !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Niewielu z nas orientuje się, że w codziennym życiu napotykamy na wiele znaków graficznych, które wtapiają się w rzeczywistość i stają się czymś, co znamy i akceptujemy - czasami nawet przypisujemy im nadzwyczajną moc.
Symbolika jest jednym ze sposobów, by zaistnieć w świadomości człowieka. Dlatego zwracajmy uwagę, jakimi symbolami i przedmiotami otaczamy się. Do poprawności interpretacji symbolu …Więcej
Niewielu z nas orientuje się, że w codziennym życiu napotykamy na wiele znaków graficznych, które wtapiają się w rzeczywistość i stają się czymś, co znamy i akceptujemy - czasami nawet przypisujemy im nadzwyczajną moc.
Symbolika jest jednym ze sposobów, by zaistnieć w świadomości człowieka. Dlatego zwracajmy uwagę, jakimi symbolami i przedmiotami otaczamy się. Do poprawności interpretacji symbolu potrzebna jest jednak znajomość kodu, środowiska i kontekstu, w jakim twórca umieścił dany znak.
Osoba umieszczająca symbol, spełnia rolę nadawcy.
Chce bowiem, by odbiorca odczytał dany znak i zawartą w nim informację. Ta z kolei interpretuje i osadza w konkretnym kontekście rzeczywistość, z jaką spotyka się odbiorca, po odczytaniu symbolu.
Dlatego do pełnego odczytania przesłania jakiegoś znaku należy zapoznać się z jego znaczeniem. Symbol wyrasta z doktryny, której istota zawarta jest w programie danej grupy, czy też wyznaniu wiary, w przypadku grupy religijnej. Język symboli stwarza aurę tajemniczości i wiąże grupę. Jest najkrótszym komunikatem, znakiem rozpoznawczym, a także elementem agitacji, gdyż może wzbudzać zaciekawienie i rodzić pierwsze ważne pytania, szczególnie wśród młodych ludzi.
Niekiedy wybór symbolu poprzedza wybór doktryny i rozpoczyna proces odejścia od własnych przekonań - czy innych działań zgodnych z oczekiwaniami nadawcy komunikatu.
Symbolika jest jednym ze sposobów, by zaistnieć w świadomości człowieka. Dlatego zwracajmy uwagę, jakimi symbolami i przedmiotami otaczamy się. Do poprawności interpretacji symbolu potrzebna jest jednak znajomość kodu, środowiska i kontekstu, w jakim twórca umieścił dany znak.
Osoba umieszczająca symbol, spełnia rolę nadawcy.
Chce bowiem, by odbiorca odczytał dany znak i zawartą w nim informację. Ta z kolei interpretuje i osadza w konkretnym kontekście rzeczywistość, z jaką spotyka się odbiorca, po odczytaniu symbolu.
Dlatego do pełnego odczytania przesłania jakiegoś znaku należy zapoznać się z jego znaczeniem. Symbol wyrasta z doktryny, której istota zawarta jest w programie danej grupy, czy też wyznaniu wiary, w przypadku grupy religijnej. Język symboli stwarza aurę tajemniczości i wiąże grupę. Jest najkrótszym komunikatem, znakiem rozpoznawczym, a także elementem agitacji, gdyż może wzbudzać zaciekawienie i rodzić pierwsze ważne pytania, szczególnie wśród młodych ludzi.
Niekiedy wybór symbolu poprzedza wybór doktryny i rozpoczyna proces odejścia od własnych przekonań - czy innych działań zgodnych z oczekiwaniami nadawcy komunikatu.
