N+N - zycze Panu wiecej rozumienia sercem.Kto pana Boga kocha, wie ze wszystko przebacza, gdy sie Go o to prosi, gdy sie czlowiek ukorzy lub za kogos wstawia, poprzez przebaczenie.Przebaczanie, to trudne wyzwanie..nie ma co sie doszukiwac podtekstow -trzeby po prostu przebaczac! Niech sie Pan usmiechnie i pomysli, ze ktos juz panu choc troszke wybaczyl, pomodlil sie za Pan ...i ze pan Bog go wysluchal. Pan sie za malo usmiecha ...tez i do nas.Skoro my umiemy przebaczac, bedac tak ulomni to i Pan Bog przebaczy, widzac nasza postawe ...On jest przeciez Miloscia Milosierna.

N+N - jeśli jest tak, jak piszesz to przyznaję Ci rację. Jednakże podczas oglądania tego filmu nie odnotowalem nauki o przebaczeniu: było o żertwie, podziękowania za życzenia dla mamusi i o zależności między ilością a kierunkiem kręcenia jajek.

Silna grupa atakująca spamem będzie właściwszym określeniem.

N+N — 2012-04-18 12:27:47:
Do Tahamata ... gdzie Ty widzisz "silna grupe atakujaca ks Natanka"?
Na tym forum jestem chyba jednym z nielicznych o ile nie jedynym sygnalizujacym bledy logiczne badz doktrynalne w nauczaniu ks Natanka.

DO N+N, tu chyba chodzi o modlitwę za suspendowanego kapłana..."silna grupe atakujaca ks Natanka"

Do malgorzata 16

Nie wydaje mi sie, ze potrzeba odwagi do przedstawienia katolickiej nauki o przebaczeniu mlodemu pokoleniu. Nalezy ja jednak sformulowac w jezyku, ktory bedzie dla nich zrozumialy. Byc moze owym "zrozumialym jezykiem" jest mowienie o przebaczeniu w kontekscie i z zaakcentowaniem korzysci jakie z niego plyna dla przebaczajacego jak rowniez z polozeniem nacisku na bezsens i szkodliwosc zywienia urazy przez poszkodowanego.
Ostatecznie czlowiek, ktory zywi do drugiego uraze stwarza sobie samemu problem. Nikt nie cierpi z tego powodu, tylko on sam. Podobnie jest z zazdroscia, zawiscia etc.

Aby zrozumieć te naukę o przebaczeniu,trzeba przyjąć do wiadomości że BÓG jest Kochającym OJCEM ,a my jego dziećmi.Potyczki w rodzeństwie to rzecz nieunikniona ,więc BÓG wskazuje jak z tej sytuacji można wyciągnąć maksimum korzyści dla siebie:przebacz, ofiaruj ciążącą duszy urazę aby móc odzyskać utraconą radość,zamiast ukarania winowajcy pragnienie uzdrowienia jego duszy, by i on nie grzeszył więcej, a stał się na powrót dzieckiem BOŻYM a naszym bratem.Wina topnieje wraz z karą w Kochającym Sercu PANA JEZUSA.I na koniec wdzięczność BOGU za zaistniałą "krzywdę",dzięki której wzrośliśmy duchowo a BOGU OJCU sprawiliśmy Radość zwycięskim przejściem próby.O wdzięczności uzdrowionego naszą wspaniałomyślną postawą brata,też trzeba zaznaczyć.Wysoka poprzeczka,ale dla ambitnych ponętna!
Zaiste,trzeba odwagi aby taką wizję przedstawić asertywnie wychowanemu pokoleniu!

Spójrzcie. Jestem w więzieniach. W małych poniżających celach siedzę na pryczy skazańca i mówię mu o prawdziwej wolności, innej niż ta za czterema ścianami, która nie boi się już, że dotknie ją wina podlegająca karze. A przecież ten więzień należy do tych, którzy Mnie zdradzili, łamiąc moje prawo miłości. Może zabił. Może okradł. Ale teraz Mnie wzywa. Już biegnę do niego. Świat nim pogardza. Ja go kocham. Nazwałem „Przyjacielem" tego, który Mnie zabijał i pozbawiał życia. Mogę więc mówić: „Przyjacielu", do tego nieszczęśnika, który powraca do Mnie.
Jestem przy chorych jako płomień miłości. Ich gorączka poznaje moją czułość; ich pot - moją chustę; ich niemoc - moje podtrzymujące ramię; ich troski - moje słowo. A przecież chorują dlatego, że zdradzili moje prawo. Służyli ciału. I ciało - wściekłe zwierzę - uległo zniszczeniu i niszczy ich teraz, za życia.
Jestem Jedynym, którego nie wyczerpuje ich zło, i czuwam przy nich, cierpię z nimi, uśmiecham się do ich nadziei. Gdy zaś widzę, że Ojciec tego chce, urzeczywistniam je. Kiedy jednak widzę, że postanowiona komuś śmierć, wtedy biorę tego mojego brata, drżącego przed tajemnicą śmierci i wzywającego Mnie. Mówię mu: „Nie bój się. Sądzisz, że to ciemność. To jest światłość. Myślisz, że to ból. To jest radość. Podaj Mi rękę. Znam śmierć. Poznałem ją przed tobą. Wiem, że to tylko jedna chwila i Bóg pomaga w nadprzyrodzony sposób, przytępiając zmysły, by dusza nie załamała się w ostatniej walce. Zaufaj. Spójrz na Mnie. Tylko na Mnie. Widzisz? Przekroczyłeś próg. Pójdź teraz ze Mną do Ojca. Teraz też się nie lękaj. Jestem z tobą. Ojciec kocha tego, kogo Ja kocham."

M. Valtorta
Jezusowa Godzina Święta

N+N To jesteś tym protestantem, czy nie? Strasznie motasz i sens Twoich wypowiedzi jest ukryty. Oczywiście, dla mnie ukryty. Nie mogłeś poprzestać na pierwszym zdaniu?

Ksiądz Piotr uzależnia Boże przebaczenie od przebaczenia którego ofiara udzieli katu, co jest nadinterpretacją. Wielką zasługą dla ofiary jest przebaczenie katu, co jest bardzo katolickie i zawiera się w przykazaniu miłości. Rzeczą Pana Boga (poprzez kapłana) jest rozgrzeszenie grzesznika. Któż z nas nie popełnia błędów i przejęzyczeń? To po co okładać księdza, który i tak nie ma lekkiego życia przy tej całej nagonce?

Bog wysluchuje naszych blagan w modlitwie. Pan Jezus dal nam modlitwe Panska nie do jej deklamowania,ale odmawiania z wiara.
I odpusc nam nasze winy -Jako i MY odpuszczamy naszym winowajcom!
Z wiara wypowiadal slowa ...Ojcze przebacz im, bo nie wiedza co czynia!
Nie kary sprawiedliwej, ale Milosierdzia dla nich!
Modle sie wiec o to, by Pan Bog wybaczyl moim winowajcom winy i kary i wierze ze mnie wyslucha!

Ksiadz Natanek glosi nauke o przebaczeniu, ktora nie jest katolicka. Uzaleznia on Boze przebaczenie od przebaczenia ludzkiego, udzielonego przez ofiare (poszkodowanego) sprawcy zlego czynu.
Teksty biblijne mowia o zbawiennym skutku ludzkiego przebaczenia dla poszkodowanego (jezeli zdobyl sie na przebaczenie blizniemu, ktory mu w czyms zawinil, to Bog przebaczy mu jego grzechy) a nie dla sprawcy i nigdy nie uzalezniaja Bozego przebaczenia od przebaczenia udzielonego sprawcy przez poszkodowanego.
Gdyby tak bylo jak mowi ksiadz Natanek, to spowiedz nie mialaby sensu w przypadku nie uzyskania przebaczenia zlego czynu udzielonego przez poszkodowanego. Zadoscuczynienie za zlo nastepuje po uprzednim uzyskaniu Bozego przebaczenia. Gdy zadoscuczynienie sprowadza sie do przeproszenia kogos nigdy nie ma stuprocentowej pewnosci, ze owe przeprosiny zostana przyjete przez poszkodowanego. Od tego ostatniego nie zalezy Boze przebaczenie.
Bog przebacza kazdemu, kto zaluje popelnionego zla ... ludzie niestety nie.

Ksiądz Natanek odczytuje słowa Jezusa z Ewangelii sw Jana (J.3,11) w kazaniu z 17.04 jako pluralis majestatis (pierwsza osoba liczby mnogiej, której królowie używali mówiąc o sobie) J.3,11 pomijając fakt, ze zaprzecza temu kontekst owej perykopy, gdyż Jezus kontynuując wypowiedz J.3,12 mówi o sobie w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Oznacz to zatem, ze Jezus ma na myśli grupę uczniów, którzy w niego uwierzyli.
11 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, cośmy widzieli, a świadectwa naszego nie przyjmujecie.
12 Jeżeli wam mówię o tym, co jest ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich?

Następnie tekst o wywyższeniu Syna Człowieczego interpretuje ks. Natanek w sensie intronizacyjnym, co nie znajduje żadnego potwierdzenia w tekście Ewangelii wg sw Jana, gdyż analogia do wywyższenia węża na pustyni przez Mojżesza wskazuje na krzyż i zbawczą moc Jezusowej męki i śmierci a nie na tron królewski. Zbawienie dokonało się na krzyżu a nie na tronie. (J.3,14-17)
14 A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego,
15 aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
16 Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
17 Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.