Mesjasz to jest książę świata, godny cesarskiego płaszcza, a nie ten co kurz z dróg zmiata, prosta dziewka go namaszcza głupie marnotrawstwo szkodzi – – znam pieniądza wielką siłę, lepiej bym się …More
Mesjasz to jest książę świata, godny cesarskiego płaszcza, a nie ten co kurz z dróg zmiata, prosta dziewka go namaszcza głupie marnotrawstwo szkodzi – – znam pieniądza wielką siłę, lepiej bym się nie narodził – takim masz mnie jak stworzyłeś święci sobie nie poradzą, tu obrotny człek się przyda, co wejść w dialog umie z władzą: co dasz świecie, gdy Go wydam? zniosę trudy zdrajcy losu, ciężki kawał chleba w misie, lecz nie zniosę Jego głosu: Przyjacielu – po coś przyszedł? (03.2021) Giotto: Judasz przyjmuje srebrniki, XIV w. W publikowanej na tej stronie ( Drzewo figowe ) w obszernych fragmentach doskonałej książce Bp J. Pelczara Pius IX i jego pontyfikat, przedstawiającej realia Kościoła i antykościoła (który potem wcale nie znikł, jak kazali przyjmować architekci “soborowej wiosny”) w XIX w., przywoływana jest następująca scena: “Pewnemu Francuzowi, który okazał się zdrajcą i miał jeszcze tą zuchwałość, iż razem z innymi prosił o jaką pamiątkę, napisał Pius IX na podanej karcie: „…More
Ta jedna Ofiara ma moc ocalenia duszy od śmierci wiecznej, albowiem przedstawia nam mistycznie śmierć jednorodzonego Syna. Choć powstał On z martwych i już nie umiera, zaś ‘śmierć nie ma już nad Nim …More
Ta jedna Ofiara ma moc ocalenia duszy od śmierci wiecznej, albowiem przedstawia nam mistycznie śmierć jednorodzonego Syna. Choć powstał On z martwych i już nie umiera, zaś ‘śmierć nie ma już nad Nim mocy’, jednakże żyjąc jako nieśmiertelny i niezniszczalny, jest ponownie ofiarowywany za nas w misterium Świętej Ofiary... Zobaczcie zatem jak dostojna Ofiara jest za nas składana, uprzytamniając w sobie mękę jednorodzonego Syna na odpuszczenie naszych grzechów. Albowiem któż z wiernych może mieć jakąkolwiek wątpliwość że w momencie ofiary, na głos kapłana, niebiosa się otwierają i chóry anielskie są obecne przy tajemnicy Jezusa Chrystusa. Tam, u ołtarza to co najniższe zostaje zjednoczone z tym co najwznioślejsze, ziemia zostaje połączona z niebem, widzialne i niewidzialne w pewien sposób łączą się w jedno. (Święty Grzegorz Wielki - Dialogi, Lib. IV)
z Dialogów – Księga Czwarta: “… Był bardzo świątobliwy mąż, imieniem Kasjusz, biskup Narni, który odprawiał Mszę każdego dnia. Podczas sprawowania świętych tajemnic gorzko płakał. Pewnego dnia …More
z Dialogów – Księga Czwarta: “… Był bardzo świątobliwy mąż, imieniem Kasjusz, biskup Narni, który odprawiał Mszę każdego dnia. Podczas sprawowania świętych tajemnic gorzko płakał. Pewnego dnia otrzymał polecenie od Boga za pośrednictwem jednego z jego kapłanów, który miał wizję. W wizji owej Kasjuszowi przekazano następujące przesłanie: ‘Czyń to co czynisz i kontynuuj swe dzieło. Niech stopa twa nie odpoczywa ani twa ręka nie będzie bierna. W święto Apostołów przyjdziesz do mnie i dam ci nagrodę za twój trud.’ Siedem lat później, w święto Apostołów, po odprawieniu Mszy i przyjęciu Komunii Świętej, odszedł z tego życia. Jest jeszcze inne wydarzenie, o którym chciałbym wspomnieć. Kiedyś słyszałem o człowieku, który został pojmany i zakuty w łańcuchy. Jego żona sprawiła że odprawiano za niego Msze w pewne dni. Kiedy ów człowiek powrócił do domu po wielu latach, opisał swej żonie dni, w których uwalniano go z łańcuchów. Od razu przypomniała sobie że były to dni, w których za jej przyczyną …More
Jakiż kiedykolwiek przytoczyć można powód dla usprawiedliwienia zamierzonego zabójstwa niewinnego dziecięcia? A przecież o to tu chodzi. I czy ono godzi w życie matki, czy w życe dziecka, zawsze …More
Jakiż kiedykolwiek przytoczyć można powód dla usprawiedliwienia zamierzonego zabójstwa niewinnego dziecięcia? A przecież o to tu chodzi. I czy ono godzi w życie matki, czy w życe dziecka, zawsze sprzeciwia się przykazaniu Bożemu i głosowi przyrodzonemu: „Nie zabijaj”. Życie dziecięcia tak samo jest święte, jak życie matki. Stłumić go nikt, nawet Państwo, nigdy nie będzie miało prawa.
„78 lat temu Hitler zalegalizował aborcję na terenie Polski”, „W 1956 roku w Polsce zalegalizowano aborcję” – takie nagłówki spotykamy co jakiś czas w artykułach prasowych. Pomija się w nich, co …More
„78 lat temu Hitler zalegalizował aborcję na terenie Polski”, „W 1956 roku w Polsce zalegalizowano aborcję” – takie nagłówki spotykamy co jakiś czas w artykułach prasowych. Pomija się w nich, co interesujące, że do legalizacji aborcji w Polsce doszło już w roku 1932, a jeśli już wspomina się o tym to na sposób eufemistyczny, mimochodem, np.: „Dyskusja na temat ewentualnej legalności zabiegu przerywania ciąży w Polsce rozpoczęła się już w latach międzywojennych ubiegłego stulecia i pojawiła się w związku z opracowywaniem projektu kodeksu karnego. W wersji pierwotnej projekt ten przewidywał karalność kobiet i osób dokonujących zabiegu interrupcji w równej mierze karą do 5 lat więzienia . Ten pierwotny projekt poddano krytyce, szczególnie w środowiskach prawników i lekarzy, w wyniku czego w drugiej wersji projektu dodano artykuł, który postanawiał, że zabieg dokonany przez lekarza, a przy tym konieczny ze względu na zdrowie matki, dobro rodziny lub ważny interes społeczny pozostanie bezkarny …More
Dream of the Rood to staroangielski poemat z VIII w., którego autorstwo niekiedy przypisuje się Cynewulfowi' - poniższe opracowanie jest przekładem wolnym, lecz zachowującym treść i sens tekstu Słysz …More
Dream of the Rood to staroangielski poemat z VIII w., którego autorstwo niekiedy przypisuje się Cynewulfowi' - poniższe opracowanie jest przekładem wolnym, lecz zachowującym treść i sens tekstu Słysz najpiękniejszy z wszystkich snów, co mi się zjawił w ciemną noc, gdy umilkł wokół wszelki głos i gdy ujrzałem drzewa cud. Promienne światłem w górze tam, to najjaśniejsze z wszystkich drzew, złotem pokryty jego brzeg i pięć klejnotów w miejscach ran. Ci, których stworzył dobry Bóg, przypadli do posłańca stóp nie szubieniczny był to słup, lecz z aniołami czcił go lud. Cudowny to zwycięstwa znak, i ja skalany brudem win, wśród grzechów ran, niegodny syn, ujrzałem drzewo chwały tak. Przyozdobione pięknem szat, radością lśniące pierwsze z drzew, złoto, kamienie kryją je, choć dawną wrogość chowa świat. Przez złoto z boku płynie krew duszę ogarnia wielki ból, drzewo, gdzie cierpiał Zbawca Król, dziś adorować wiernie chcę. I słyszę głos, jak pierwsze z drzew opowieść snuje z dawnych dni: “Do lasu …More
W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu miłości nauka. Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może, ten nic nie pragnie ni szuka. Ten wiersz ks. Karola Bołoza Antoniewicza SJ ukazał się w wydaniu jego …More
W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu miłości nauka. Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może, ten nic nie pragnie ni szuka. Ten wiersz ks. Karola Bołoza Antoniewicza SJ ukazał się w wydaniu jego poezji kilka lat po jego śmierci w Roku Pańskim 1852. Stanowi świadectwo wiary, ale i życia zgodnie z wiarą naszego bohatera. Urodził się on we Lwowie, 6 listopada 1807 roku, w rodzinie ormiańskiej – jego ojciec Józef był doktorem prawa i adwokatem, matka – Józefa pochodziła z zaprzyjaźnionej rodziny Nikorowiczów. Oprócz niego rodzina doczekała się dwóch córek. 9 listopada 1807 roku chłopiec został ochrzczony i bierzmowany w obrządku ormiańskim, otrzymując imiona Karol Leonard. Był to okres burzliwy – przez tę część Europy przetaczała się zawierucha napoleońska, z którą Polacy wiązali wielkie nadzieje, które okazały się płonne. Józef Antoniewicz postanowił uniknąć zagrożenia i wyprawił rodzinę do Wiednia. Młody Karol wspominał potem w napisanym po niemiecku wierszu o Dunaju ówczesne beztroskie …More
Historia tej antyfony na Wielki Post sięga przypuszczalnie VI wieku. Z liturgii rzymskiej papieża Grzegorza Wielkiego zaczerpnęli m.in. irlandzcy mnisi, toteż znajdujemy ją w miejscowych manuskryptach …More
Historia tej antyfony na Wielki Post sięga przypuszczalnie VI wieku. Z liturgii rzymskiej papieża Grzegorza Wielkiego zaczerpnęli m.in. irlandzcy mnisi, toteż znajdujemy ją w miejscowych manuskryptach. Ów przebłagalny lament doczekał się też wielu wersji muzycznych. Parce, Domine, parce populo tuo: ne in aeternum irascaris nobis. Przebacz nam Panie, przepuść ludowi swemu, obyś przez wieczność na nas się nie gniewał. 1. Flectamus iram vindicem, Ploremus ante Judicem; Clamemus ore supplici, Dicamus omnes cernui: Parce Domine… 1. Przed Twą pomstą się korzymy, przed Sędzią swym ronimy łzy, błagamy byś powstrzymał gniew, padamy, kornie modląc się. 2. Nostris malis offendimus Tuam Deus clementiam Effunde nobis desuper Remissor indulgentiam. Parce Domine… 2. Nasze grzechy obrażają Twą łaskawość Boże nasz, O ześlij przebaczenie z nieb, Ty odpuszczenia łaskę dasz. 3. Dans tempus acceptabile, Da lacrimarum rivulis Lavare cordis victimam, Quam laeta adurat caritas. Parce Domine… 3. Gdy dziś nastał …More
(hymn łaciński z VI w. napisany na przyjęcie relikwii Krzyża Świętego w państwie Franków przez Wenancjusza Fortunata, tradycyjnie śpiewany w rycie rzymskim podczas Mszy darów uprzednio konsekrowanych …More
(hymn łaciński z VI w. napisany na przyjęcie relikwii Krzyża Świętego w państwie Franków przez Wenancjusza Fortunata, tradycyjnie śpiewany w rycie rzymskim podczas Mszy darów uprzednio konsekrowanych w Wielki Piątek na przeniesienie Najświętszego Sakramentu) Vexilla regis prodeunt, fulget crucis mysterium, quo carne carnis conditor suspensus est patibulo. Sztandary Króla ciągną tu, lśni tajemnica krzyża znów, przez którą Stwórca ciała – Bóg ciałem swym zwisł z patibulum. Confixa clavis viscera tendens manus, vestigia redemptionis gratia hic immolata est hostia. Dźwigają ciało gwoździe te wyciąga ręce, nogi swe. Tak nam zbawienia łaskę da w ofierze dana hostia. Quo vulneratus insuper mucrone diro lanceae, ut nos lavaret crimine, manavit unda et sanguine. A by poznano że nie żył zraniony ostrzem włóczni był, by wypłynęła z wodą krew, która nas wszystkich obmyje. Inpleta sunt quae concinit David fideli carmine, dicendo nationibus: regnavit a ligno deus. I wykonało wszystko się to o czym …More
Wyobrażacie sobie atak na Jasną Górę? Napastnicy otaczają klasztor, gdzie przy zakonnikach schroniła się okoliczna ludność, ostrzeliwują go, obiecują zgromadzonym bezpieczne wyjście, po czym, gdy …More
Wyobrażacie sobie atak na Jasną Górę? Napastnicy otaczają klasztor, gdzie przy zakonnikach schroniła się okoliczna ludność, ostrzeliwują go, obiecują zgromadzonym bezpieczne wyjście, po czym, gdy otwarto bramy, wdzierają się do środka i rozpoczynają rzeź, nie oszczędzając nawet modlących się w kościele. To wszystko wydarzyło się w podolskiej Częstochowie. Na początku przyszłego tygodnia mija osiemdziesiąta rocznica tego mordu.
Wyobrażacie sobie atak na Jasną Górę? Napastnicy otaczają klasztor, gdzie przy zakonnikach schroniła się okoliczna ludność, ostrzeliwują go, obiecują zgromadzonym bezpieczne wyjście, po czym, gdy …More
Wyobrażacie sobie atak na Jasną Górę? Napastnicy otaczają klasztor, gdzie przy zakonnikach schroniła się okoliczna ludność, ostrzeliwują go, obiecują zgromadzonym bezpieczne wyjście, po czym, gdy otwarto bramy, wdzierają się do środka i rozpoczynają rzeź, nie oszczędzając nawet modlących się w kościele. To wszystko wydarzyło się w Podolskiej Częstochowie. We Wrocławiu w kościele dominikańskim pod wezwaniem św. Wojciecha odnajdziemy pochodzący z Kresów wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus w typie słynnego przedstawienia Salus Populi Romani – Ocalenie Ludu Rzymskiego. Przez większość swych dziejów trwających kilkaset lat wizerunek znajdował się w klasztorze Zakonu Kaznodziejskiego w Podkamieniu, który zyskał miano Podolskiej Częstochowy. Klasztor według tradycji założył św. Jacek Odrowąż w XIII wieku, klasztor ów został jednak potem zniszczony przez Mongołów. Tradycja ta utrzymywała się w XV wieku kiedy to Piotr z Zabokruk Cebrowski przekazał dominikanom wzgórze, które nazwano Górą …More
Spływa z góry już tłum rozedrgany, jakby ludu rozdarła się jaźń, sam zostałem przed Ukrzyżowanym i rozważam dlaczego ta kaźń. Oto włócznia co bok Mu przebiła, krew i woda - czy dotyk ten znasz? …More
Spływa z góry już tłum rozedrgany, jakby ludu rozdarła się jaźń, sam zostałem przed Ukrzyżowanym i rozważam dlaczego ta kaźń. Oto włócznia co bok Mu przebiła, krew i woda - czy dotyk ten znasz? Jedna kropla by tu wystarczyła a obficie zrosiły mi twarz. Idę dalej, gdzie gwoździe w dłoń przyjął i darował im całość swych szat, spośród łotrów wybrańca tam wyjął, tutaj upadł - odepchnął Go świat. Wielkie brzemię On nieść postanowił i gdy bili podnosił się wzwyż, ale pomógł Cyrenejczykowi aby objąć nauczył się krzyż. I przebaczyć okrzyki chciał drwiące, i litości dał rozlać się też a gdy spotkał niewiasty płaczące to odwrócił kierunek ich łez. Tam widziała Go Matka strapiona, kiedy wokół tłum krzyczał i plwał, tu krzyż przyjął na swoje ramiona, gdy Mu ciernie na głowę świat dał. Znikła obręcz dławiąca dech srodze, bo rozsypał motłochu się krąg, lecz tragiczna figura tam w todze nie jest w stanie wciąż domyć swych rąk. Ci co tego Człowieka wydali, swego Króla traktując jak trąd, co Krwi Jego …More
@rybiszon Jeszcze jeden materiał: (Niestety g.tv psuje jak to często bywa link - może tak wejdzie: link do materiału " 24 października 2020 roku - …More
Religia Boga, który stał się człowiekiem spotkała się z religią (bo to jest religia) człowieka, który czyni się Bogiem. Co wynikło z tego spotkania? Starcie, bój, anatema? Tak być mogło, ale tak …More
Religia Boga, który stał się człowiekiem spotkała się z religią (bo to jest religia) człowieka, który czyni się Bogiem. Co wynikło z tego spotkania? Starcie, bój, anatema? Tak być mogło, ale tak się nie stało. Stara opowieść o Samarytaninie stała się wzorem dla duchowości Soboru. Poczucie nieskończonego współczucia przeniknęło całość Soboru. Uwaga naszego Soboru została skupiona na odkryciu potrzeb ludzkich (a im większe są te potrzeby tym większym się staje syn ziemi). Wzywamy tych, którzy określają się nowoczesnymi humanistami a którzy odrzucili transcendentną wartość najwyższej rzeczywistości aby docenili Sobór przynajmniej za jedną wartość i uznali nasz nowy humanizm: my, również, bardziej niż inni oddajemy cześć człowiekowi.
“(…) Owa świecko-religijna społeczność, jaką jest Kościół, próbowała dokonać aktu auto-refleksji po to by siebie lepiej poznać, by się lepiej zdefiniować i, w konsekwencji uporządkować to co czuje …More
“(…) Owa świecko-religijna społeczność, jaką jest Kościół, próbowała dokonać aktu auto-refleksji po to by siebie lepiej poznać, by się lepiej zdefiniować i, w konsekwencji uporządkować to co czuje i co nakazuje (…) Nie możemy przejść obojętnie nad jedną ważną kwestią w naszej analizie religijnego znaczenia Soboru: zaangażował się on żywo w badanie współczesnego świata. Przypuszczalnie nigdy wcześniej w takim stopniu jak podczas Soboru, Kościół nie czuł potrzeby poznania, zbliżenia, zrozumienia, zgłębienia, służenia i ewangelizowania społeczeństwa, w którym żyje, potrzeby jego objęcia, niemal biegu za nim, w jego szybkiej i ciągłej zmianie. To podejście, odpowiedź na oddalenie i podziały między Kościołem a społeczeństwem świeckim, których świadkami byliśmy w minionych stuleciach, zwłaszcza w ostatnim i bieżącym, owo podejście było silnie i nieustannie zaangażowane podczas Soboru, tak bardzo, że niektórzy zaczęli podejrzewać, że takie swobodne i nadmierne wyjście naprzeciw światu zewnętrznemu …More
Wśród potępionych tez w bulli Exsurge Domine przeciw Lutrowi znalazła się i taka propozycja: „Wolna wola po grzechu pierworodnym jest tylko wolna z nazwy, a wszystkie jej własne uczynki są grzechami …More
Wśród potępionych tez w bulli Exsurge Domine przeciw Lutrowi znalazła się i taka propozycja: „Wolna wola po grzechu pierworodnym jest tylko wolna z nazwy, a wszystkie jej własne uczynki są grzechami śmiertelnymi.”
“Cieszymy się widząc, że w ten sposób założenia, które Święty Sobór postawił z tak wielką nadzieją, przynoszą owoc, prawdziwie rozpoczynając nową erę w życiu Kościoła naszych czasów” (Paweł VI –…More
“Cieszymy się widząc, że w ten sposób założenia, które Święty Sobór postawił z tak wielką nadzieją, przynoszą owoc, prawdziwie rozpoczynając nową erę w życiu Kościoła naszych czasów” (Paweł VI – przemówienie z okazji Roku Świętego, 23.06.1973 r., za: Discorso al Sacro Collegio dei Cardinali, 23 giugno 1975 | Paolo VI ). Era w życiu “Kościoła soborowego”, natomiast – nihil novi sub sole – składały się na nią elementy dobrze znane w dziejach Kościoła, choć do tej pory zwykle z tej drugiej, potępianej strony. Tu warto na wstępie przypomnieć, że określenie "Kościoł soborowy" czy też "Kościół soboru" nie wymyślili żadni źli "tradycyjni" katolicy lecz określenie to z lubością zaprowadzali luminarze Nowej Ery jak Paweł VI np. w mowie na zakończenie "Soboru Watykańskiego II" (por. obszerne fragmenty - Paweł VI na zakończenie Soboru Watykańskiego II – fragmenty ), podobnie jak Jan Paweł II, który na rozpoczęcie swych rządów mówił do członków Opus Dei J. Escriby y Albasa: “Wasz ideał jest …More
Weź Panie, weź weź – skanduje równo, żarliwie i prosząco obok mnie czyjś głos. Wiem o czym mowa. Tak, o Panie, weź tę ofiarę naszych marnych wyniszczonych ciał i dusz naszych. Weź ofiarę za przyjaciół …More
Weź Panie, weź weź – skanduje równo, żarliwie i prosząco obok mnie czyjś głos. Wiem o czym mowa. Tak, o Panie, weź tę ofiarę naszych marnych wyniszczonych ciał i dusz naszych. Weź ofiarę za przyjaciół i nieprzyjaciół, za żywych i umarłych, za nasze parafie, za Ojczyznę. Ty umiesz wskrzeszać z prochów światło i życie. Niech prochy nasze uproszą przed obliczem Twoim zmartwychwstanie Ojczyzny. Niech głosy nasze wraz z głosami wszystkich Twoich cherubinów i serafinów śpiewają Tobie: Święty, Święty, Święty… Hoc est enim Corpus meum, Hic est enim Calix Sanguinis mei, novi et aeterni Testamenti, Mysterium Fidei: qui pro vobis et pro multis effundetur in remissionem peccatorum.
Opowiada ks. Wojciech Gajdus a rzecz dotyczy wiosny Roku Pańskiego 1940 (za: Nr 20998 opowiada): “Okres Wielkiego Postu przeżyliśmy w Stutthofie w żywej łączności z jego ideą liturgiczną dzięki temu …More
Opowiada ks. Wojciech Gajdus a rzecz dotyczy wiosny Roku Pańskiego 1940 (za: Nr 20998 opowiada): “Okres Wielkiego Postu przeżyliśmy w Stutthofie w żywej łączności z jego ideą liturgiczną dzięki temu, że znalazł się wśród nas cudem zachowany egzemplarz modlitewnika kapłańskiego i, o radości, mały polsko-łaciński mszalik wydany swego czasu przez ks. prymasa Dalbora, Każdej wolnej chwili rozlegało się tak aktualne dla nas czytanie proroctw, psalmów, a każdej niedzieli mały ten mszalik przenosił nas duchem do naszych kościołów na uroczystą sumę wielkopostną. (…) Krzyki rozwścieczonych strażników, tupot nóg gonionych od rana do nocy gdańszczan mieszał się w dziwny sposób z modłami wielkotygodniowymi, odmawianymi w naszym baraku. Przerywało się modlitwy tylko wtedy, i to na chwilę tylko, gdy potępieńczy wrzask strażników wzrastał i gdy w sposób szczególnie okrutny męczono kogoś z SK. Nic przypuszczały nasze rozszerzone lękiem oczy i umysły, ujęte w ciasną klamrę trwogi, przyglądając się tym …More
Słowem, istnieje wyższa miłość ojczyzny od tej, która dla ojczyzny pozwala deptać prawo Boże a tą wyższą miłością bezwzględna miłość dla prawdy, dla uczciwości, dla sprawiedliwości. W pacierzu zasada …More
Słowem, istnieje wyższa miłość ojczyzny od tej, która dla ojczyzny pozwala deptać prawo Boże a tą wyższą miłością bezwzględna miłość dla prawdy, dla uczciwości, dla sprawiedliwości. W pacierzu zasada ta wypowiedziana prosto, jasno, na wszystkie stosunki i na każde położenie, na postępowanie jednostek i narodów w słowach: Bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Kochać ojczyznę w Bogu, dla Boga i zgodnie z wolą Bożą znaczy wreszcie kochać całą duszą Kościół katolicki, w którym Bóg złożył dla narodu dar swój największy: całą, czystą prawdę religijną i moralną.
z listu pasterskiego na Wielki Post roku 1923 “Chrześcijanin jak wszystko inne, tak i swoją ojczyznę ma kochać w Bogu i dla boga. Kochać ojczyznę w Bogu i dla Boga znaczy najpierw tyle, co przyznawać …More
z listu pasterskiego na Wielki Post roku 1923 “Chrześcijanin jak wszystko inne, tak i swoją ojczyznę ma kochać w Bogu i dla boga. Kochać ojczyznę w Bogu i dla Boga znaczy najpierw tyle, co przyznawać zawsze i wszędzie, w umyśle i w sercu, i w działaniu radośnie i szczerze pierwsze miejsce Bogu czyli Boga, Jego najświętszą wolę, kochać w ojczyźnie swojej (…) Obowiązek takiej nadprzyrodzonej, w źródle Bożym skąpanej miłości, w przeciwieństwie do miłości czysto naturalnej kładzie chrześcijanom na serce św. Augustyn w swoim dziele “O mieście Bożym” kiedy pisze: Miłość ojczyzny u Rzymian pogańskich wprawdzie nie może uchodzić za cnotę wysługującą niebo, gdyż nie wspierała się na prawdziwej religii, ale niemniej była ona czcigodną. U nas chrześcijan jednak taka naturalna miłość nie wystarcza. Co rzymscy patrioci okazali heroizmu z miłości ku ziemskiemu państwu, my katolicy czyńmy z miłości dla królestwa niebieskiego, którego królem jest prawda, którego prawem jest miłość, którego miarą jest …More
Przyjm, Panie Jezu Chryste ofiarę, jaką Ci dzisiaj składamy, łącząc ją z Twoją Najświętszą Krzyżową Ofiarą. Za grzechy Ojczyzny mojej: tak za winy narodu całego jako też i jego wodzów przepraszam Cię …More
Przyjm, Panie Jezu Chryste ofiarę, jaką Ci dzisiaj składamy, łącząc ją z Twoją Najświętszą Krzyżową Ofiarą. Za grzechy Ojczyzny mojej: tak za winy narodu całego jako też i jego wodzów przepraszam Cię Panie i błagam zarazem gorąco, byś przyjąć raczył jako zadośćuczynienie całkowitą ofiarę z życia mego.
Jest Wielki Piątek, 7 kwietnia Roku Pańskiego 1939. Na Jasnej Górze młody jezuita uczący się w Krakowie na kapłana, który pięć dni wcześniej ukończył 25 lat życia na ziemi, składa siebie Bogu w …More
Jest Wielki Piątek, 7 kwietnia Roku Pańskiego 1939. Na Jasnej Górze młody jezuita uczący się w Krakowie na kapłana, który pięć dni wcześniej ukończył 25 lat życia na ziemi, składa siebie Bogu w ofierze jako zadośćuczynienie: „Przyjm, Panie Jezu Chryste ofiarę, jaką Ci dzisiaj składamy, łącząc ją z Twoją Najświętszą Krzyżową Ofiarą. Za grzechy Ojczyzny mojej: tak za winy narodu całego jako też i jego wodzów przepraszam Cię Panie i błagam zarazem gorąco, byś przyjąć raczył jako zadośćuczynienie całkowitą ofiarę z życia mego”. Jakie grzechy Ojczyzny i grzechy wodzów miał na myśli Władysław Gurgacz możemy się domyślać. Polska powstała ponownie wskutek Wielkiej Wojny, która wykrwawiła Europę, popadła w polityczny koniunkturalizm, który miał się na jej obywatelach srogo zemścić a potem oddała się pod władzę sekt masońskich. Władysław Gurgacz spędził w niej swoją młodość, ale nie miał bezkrytycznych sentymentów. Urodził się tuż przed rozpoczęciem Wielkiej Wojny 2 kwietnia 1914 roku w …More
Inicjacja posoborowa sama się nie zrobi. Gdy po aktywnej walce ideologicznej w latach 60-tych ubiegłego stulecia z „materializmem eucharystycznym” oraz indywidualną adoracją blokującą dostrzeżenie …More
Inicjacja posoborowa sama się nie zrobi. Gdy po aktywnej walce ideologicznej w latach 60-tych ubiegłego stulecia z „materializmem eucharystycznym” oraz indywidualną adoracją blokującą dostrzeżenie obecności Chrystusa w żywym niedzielnym zgromadzeniu wspólnotowym, opisywanej w poprzednich częściach (por. 1 / 2 / 3 / 4 / 5 ), ks. Franciszek Blachnicki zajął się energicznie rozwijaniem swojego ruchu oazowego, musiał rozejrzeć się za jakimś know-how czyli jak się tego typu rewolucję w praktyce przeprowadza. G. Montini być może sięgał do podręczników Szawła Alińskiego, z którym utrzymywał kontakty, natomiast ks. Blachnicki miał do dyspozycji raczkujący ruch „charyzmatyczny” na zachodzie. Jego sztandarową figurą był, ponoć członek jednej z lóż (por. np. ~Achilles Liénart Documented As Freemason On 1976 Italian Registry~ List ), Leon Józef Kardynał Suenens. Jednak sam Suenens też potrzebował wzorców i zwrócił się po nie do braci ze Stanów Zjednoczonych. To jest pojechał do USA w roku …More
Określenie ''ryt trydencki" jest oczywiście określeniem fałszywym, ahistorycznym, modernistycznym, bo chodzi o ryt rzymski Mszy Świętej istniejący od czasów starożytnych i organicznie rozwijany przez …More
Określenie ''ryt trydencki" jest oczywiście określeniem fałszywym, ahistorycznym, modernistycznym, bo chodzi o ryt rzymski Mszy Świętej istniejący od czasów starożytnych i organicznie rozwijany przez kolejne pokolenia aż do roku 1969 kiedy to dokonano próby jego faktycznej eliminacji z życia Kościoła
Jednym z oskarżeń, którymi zwolennicy posoborowej rewolucji darzą wiernych tradycyjnemu rytowi rzymskiemu katolików, jest powtarzany chętnie zarzut rzekomego czynienia sobie z "rytu trydenckiego" …More
Jednym z oskarżeń, którymi zwolennicy posoborowej rewolucji darzą wiernych tradycyjnemu rytowi rzymskiemu katolików, jest powtarzany chętnie zarzut rzekomego czynienia sobie z "rytu trydenckiego" bożka. Określenie ''ryt trydencki" jest oczywiście określeniem fałszywym, ahistorycznym, modernistycznym, bo chodzi o ryt rzymski Mszy Świętej istniejący od czasów starożytnych i organicznie rozwijany przez kolejne pokolenia aż do roku 1969 kiedy to dokonano próby jego faktycznej eliminacji z życia Kościoła. Nadto zarzut powyższy, zauważmy na wstępie, ociera się o ekskomunikę, gdyż Sobór Trydencki, występujący w obronie tradycyjnego rytu rzymskiego Mszy Świętej przeciw napaściom Ludra i innych rewolucjonistów (w tym Anglika Cranmera, którego kierunek zmian liturgicznych ma wiele wspólnego z wymysłami Consilium H. Bugniniego i spółki), podjął obronę tegoż rytu - m.in. jeśli chodzi o jego rdzeń czyli Kanon Rzymski oraz używane w liturgii słowa i znaki. I tak w uroczystych Kanonach o Najświętszej …More
Za tymi rubrykami kryje się prawda nauczana nieomylnie przez Kościół że Msza stanowi kult Boży, a zwłaszcza że uobecnia jedyną Ofiarę Kalwarii poprzez działanie Naszego Pana Jezusa Chrystusa. Jako …More
Za tymi rubrykami kryje się prawda nauczana nieomylnie przez Kościół że Msza stanowi kult Boży, a zwłaszcza że uobecnia jedyną Ofiarę Kalwarii poprzez działanie Naszego Pana Jezusa Chrystusa. Jako kult Boży, liturgia Mszy potrzebuje uregulowania poprzez zasady i nakazy. Jako uprzytomnianie jedynej Ofiary Kalwarii musi pozostawać w zgodności w czasie i przestrzeni, jako akt Jezusa Chrystusa wymaga usunięcia się w cień przez celebransa: nie jest ważna jego osoba, lecz osoba Jezusa Chrystusa, w którego osobie działa, sam w sobie nie jest ważny jako osoba lecz jako narzędzie
poprzednia część: Don Pietro Leone: O nowej liturgii Kult Boga i Kult człowieka (…) Istotą protestantyzmu jest subiektywizm, jak pokazali wyraźnie J. Maritain w swej książce Trzej reformatorzy w …More
poprzednia część: Don Pietro Leone: O nowej liturgii Kult Boga i Kult człowieka (…) Istotą protestantyzmu jest subiektywizm, jak pokazali wyraźnie J. Maritain w swej książce Trzej reformatorzy w rozdziale Luter albo Nadejście Ego oraz P. Hacker w książce: Ja w wierze Marcina Lutra: początek religii antropocentrycznej. Zaś subiektywizm w sferze liturgii oznacza kult człowieka. Msza jest kultem Boga, najwyższą formą kultu jaka istnieje i oba ryty zwracają ów kult ku Niemu. Jednakże, podczas gdy ryt dawny dokonuje tego, wzniośle wyrażając ów kult Boga, ryt nowy dokonuje tego w sposób wyrażający kult człowieka.To że teologia dawnego rytu odnosi się do kultu Boga, zaś teologia nowego – do kultu człowieka widać na przykładzie centralnej koncepcji jaką dany ryt przyjmuje wobec Mszy: ofiary w pierwszym przypadku oraz wspólnotowego posiłku w drugim. Albowiem owa ofiara jest “ofiarą Boga, przez Boga i Bogu składaną” (mówiąc słowami św. Jana od Krzyża), zaś ów posiłek – samocelebrowaniem się …More
Biczowanie jest zatem wygodnym wyborem "mniejszego zła", które złem pozostaje i które często prowadzi jak w ów jerozolimski Wielki Piątek do zła jeszcze większego. Nie zmywa go ani "dobra" intencja …More
Biczowanie jest zatem wygodnym wyborem "mniejszego zła", które złem pozostaje i które często prowadzi jak w ów jerozolimski Wielki Piątek do zła jeszcze większego. Nie zmywa go ani "dobra" intencja ani publiczne umycie rąk - gest pusty w wypadku człowieka działającego w ramach swojej odpowiedzialności.
Faszyści, sięgając do symboliki rzymskiej - pęków rózg z toporami noszonych przez liktorów, sięgnęli zarazem do tradycji biczowania. Biczowanie (flagellatio) było w starożytnym Rzymie często hańbiącym …More
Faszyści, sięgając do symboliki rzymskiej - pęków rózg z toporami noszonych przez liktorów, sięgnęli zarazem do tradycji biczowania. Biczowanie (flagellatio) było w starożytnym Rzymie często hańbiącym przygotowaniem do kary śmierci krzyżowej. Jednakże używano je również jako samodzielną karę, przeznaczoną dla osób nie będących obywatelami rzymskimi, wymierzaną właśnie przez liktorów. Stosowano przy nim zamiast rózg bicze z kawałkami kości lub metalu na rzemieniach. Była to zatem kara straszna, o czym zaświadczają starożytni autorzy - Horacy w swoich Satyrach (I.III) wspomina o flagellum horribile, Swetoniusz, Liwiusz czy Cyceron wspominają o śmierci podczas lub w wyniku biczowania. Sam Chrystus zapowiedział Biczowanie, znane również w tradycji żydowskiej (por. np. Wj 5,14-16, Pwt 25, 1 Krl 12, 2 Krn 10), jako element swojej Męki (Mt 20): "Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą Go poganom na wyszydzenie, ubiczowanie i ukrzyżowanie".…More
Piękno, wartość, doskonałość rzymskiej liturgii Mszy, tak powszechnie uznawanej i podziwianej, zostały opisane przez ks. Fabera jako najpiękniejsza rzecz po tej stronie Nieba. Wyrosła ona ze wspaniałego …More
Piękno, wartość, doskonałość rzymskiej liturgii Mszy, tak powszechnie uznawanej i podziwianej, zostały opisane przez ks. Fabera jako najpiękniejsza rzecz po tej stronie Nieba. Wyrosła ona ze wspaniałego rozumu Kościoła i wyniosła nas poza nas samych i spowiła obłokiem mistycznej słodyczy oraz wspaniałością więcej niż anielskiej liturgii, i oczyściła nas prawie bez naszego udziału, i ujęła nas niebiańskim urokiem, tak iż nasze własne zmysły wydają się uzyskiwać wzrok, słuch, zapach, smak i dotyk przekraczające to co może nam dać ziemia.
fragmenty książki M. Daviesa “Cranmer’s Godly Order”, tłumaczenie własne ‘Jednolitość liturgii w całym Kościele nigdy nie była katolickim ideałem. Nikt nie pragnie zastąpić wschodnich liturgii, …More
fragmenty książki M. Daviesa “Cranmer’s Godly Order”, tłumaczenie własne ‘Jednolitość liturgii w całym Kościele nigdy nie była katolickim ideałem. Nikt nie pragnie zastąpić wschodnich liturgii, czy nawet tych z Mediolanu i Toledo, tą z Rzymu. Jednak jest to rozsądny ideał, że ci co używają rytu rzymskiego powinni używać jednolicie w czystej formie.’ W czasie Soboru Trydenckiego istniała wielka różnorodność miejscowej praktyki. Wykształcenie miejscowych rytów nastąpiło w toku średniowiecza tak jak w przypadku rytu Sarum w Anglii. Były one zwykłymi wariantami rytu rzymskiego i nie mogą być mylone z takimi ważnymi tradycjami jak liturgia mozarabska czy ambrozjańska, które słusznie mogą być uznawane za odrębne ryty. Jak wyjaśnia ks. Fortescue: ‘We wszystkim co posiadało jakąkolwiek wagę Sarum (i wszystkie inne ryty średniowieczne) było po prostu rzymskim rytem, który nadal używamy. Nie tylko cały porządek i kolejność była ta sama, ale również wszystkie ważne elementy. Kluczowy element, Kanon …More
Lilianna w ogrodzie
baran katolicki
