ŚWIĘTO NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY MATKI KOŚCIOŁA
obchodzone w poniedziałek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego,
zostało wprowadzone do polskiego kalendarza liturgicznego 4 maja 1971 r.
przez Episkopat Polski - za zgodą Pawła VI.
Dzień ten został wybrany dlatego, że Zesłanie Ducha Świętego było początkiem działalności Kościoła.
Matka Najświętsza, Oblubienica Ducha Świętego, mocą którego w dniu Zwiastowania poczęła Jezusa Chrystusa, przeżyła w Wieczerniku wraz z Apostołami zstąpienie Ducha Miłości na Kościół.
Z Kościołem Maryja związana jest przez swoje Boskie Macierzyństwo, jest bowiem Matką Boga-Człowieka, Założyciela Kościoła.
Chrystus, umierając na krzyżu, oddał Maryi odkupioną ludzkość, mówiąc do umiłowanego ucznia: „oto Matka twoja” i do Maryi: „oto syn Twój” (por. J 19, 26-27).
Także po Wniebowstąpieniu swego Syna Maryja modlitwami wspierała początki Kościoła.
Jak podają Dzieje Apostolskie, w momencie Zesłania Ducha Świętego w Wieczerniku obecni byli wszyscy Apostołowie, którzy „trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego” (Dz 1, 14).
Od tej chwili Maryja, Wspomożycielka Wiernych i Matka Kościoła, towarzyszy Kościołowi w świecie.
Po II Soborze Watykańskim, biskupi polscy bardzo zabiegali o to, aby nauka o Matce Najświętszej została włączona do Konstytucji o Kościele, gdyż to podkreśla godność Maryi jako Matki Kościoła i Jej czynną obecność w misterium Chrystusa i Kościoła.
Polscy biskupi złożyli Pawłowi VI Memoriał z gorącą prośbą
o ogłoszenie Maryi Matką Kościoła i oddanie ponowne Jej macierzyńskiemu Sercu całej rodziny ludzkiej.
Prymas Polski, kard. Stefan Wyszyński, w imieniu 70 biskupów polskich
w dniu 16 września 1964 roku, podczas trzeciej sesji soborowej,
wygłosił przemówienie, uzasadniając
konieczność ogłoszenia Maryi Matką Kościoła.
Powoływał się na doświadczenia naszego Narodu, dla którego Matka Chrystusowa,
obecna w naszych dziejach, i zawsze przez nas wzywana,
była ratunkiem, pomocą i zwycięstwem.
Ojciec Święty Paweł VI spełnił tę prośbę
i 21 listopada 1964 r. w obecności wszystkich ojców soborowych ogłosił Maryję Matką Kościoła.
Paweł VI powiedział wówczas:
„Ku chwale więc Najświętszej Maryi Panny oraz ku naszej radości ogłaszamy Najświętszą Maryję Pannę Matką Kościoła, czyli całego Ludu chrześcijańskiego, zarówno wiernych, jak i pasterzy, którzy wszyscy zwą Ją swą Matką najmilszą. Ustanawiamy również, aby odtąd cały lud chrześcijański oddawał Matce Boga pod tym właśnie najmilszym Imieniem jeszcze większą cześć i do Niej zanosił swe prośby”.
w Konstytucji „Lumen gentium” (n. 58). czytamy
„Błogosławiona Dziewica szła naprzód w pielgrzymce wiary i utrzymała wiernie swoje zjednoczenie z Synem aż do krzyża, przy którym nie bez postanowienia Bożego stanęła, najgłębiej ze swoim Jednorodzonym współcierpiała i z ofiarą Jego złączyła się matczynym duchem, z miłością godząc się, aby doznała ofiarniczego wyniszczenia Żertwa z Niej zrodzona; a wreszcie przez tegoż Jezusa Chrystusa, umierającego na krzyżu, oddana została uczniowi jako matka tymi słowami: «Niewiasto, oto syn Twój» (J 19, 26-27)”
Następnie w 1968 r. Paweł VI potwierdził swoje orzeczenie o Matce Kościoła w Wyznaniu Wiary, w tzw. Credo Pawłowym.
Episkopat Polski włączył wóczas do Litanii Loretańskiej nowe wezwanie:
"Matko Kościoła, módl się za nami".
Wniósł równocześnie prośbę do Stolicy Świętej, aby wezwanie to
znalazło się w Litanii odmawianej w Kościele Powszechnym,
i aby papież ustanowił Święto Matki Kościoła
również dla całego Kościoła Powszechnego.
Ogłaszając w Polsce Święto Maryi Matki Kościoła, w swoim liście, biskupi polscy obecni na 125. zebraniu Konferencji Episkopatu Polski na Jasnej Górze 4 maja 1971 r., – napisali
„ Słuszną jest więc rzeczą, aby każdego roku zaraz po uroczystościach Zielonych Świątek przypominać związek Kościoła z Matką Chrystusową”
"Matko Kościoła, módl się za nami".
4.
