I tak.... sobór wat II w części pochodził z piekła.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Prawdziwy problem Kościoła

W ostatnich latach zostaliśmy zarzuceni w Ameryce olbrzymią ilością socjologicznych, psychologicznych i teologicznych badań na temat tego, co stało się z Kościołem. Nie są one jednak zbyt pożyteczne, gdyż przyczyny kulturowe nie objaśniają tego, co się stało. Kościół przeżywa wielki kryzys i swoistą degenerację w każdym kraju świata: Afryka cierpi; Kościół w Azji cierpi; Europa cierpi. Gdyby istniały jedynie przyczyny kulturowe, skutki nie byłyby tak powszechne. Muszą zatem istnieć inne, pozakulturowe i ponadnarodowe przyczyny. Jedną z przyczyn, której nie należy lekceważyć, jest przyczyna szatańska. Wszędzie, gdzie wylewa się Duch Święty, intensywnie ujawniają się diabelskie wysiłki. Na przykład, gdy Mojżesz czynił cuda, magicy faraona powielali niektóre z nich. Gdy Kościół otrzymał Ducha Świętego, miało miejsce prześladowanie św. Szczepana. W przypadku Soboru Watykańskiego [II] miało miejsce rozlanie Ducha Świętego i jednocześnie rozlanie złego ducha. Lecz nasi teologowie zlekceważyli ten demoniczny element. Bóg mówi: "Jestem Który Jestem". Diabeł mówi: "Jestem, którego nie ma". Szatan jest zawsze najsilniejszy, gdy zaprzecza się jego istnieniu. Jest prawie niemożliwością znaleźć dziś teologa, który pisze o szatanie, chyba że po to, aby zanegować jego istnienie. Nie dzieje się tak w literaturze. Nie dzieje się tak w psychiatrii. Dzieje się tak tylko w teologii.

Arcybiskup Fulton J. Sheen

"Podstawą wszelkiej prawdy jest twierdzenie, że wszystko, co jest, jest tym, czym jest i nie może być niczym przeciwnym: człowiek nie może być jednocześnie zwierzęciem, światłość nie może być jednocześnie ciemnością etc. Bóg nie mógł przekazać transcendentalnej prawdy o Sobie w wykluczających się na wzajem systemach religijnych, gdyż znaczyłoby to, że On sam nie jest prawdą, lecz sprzecznością.
Aby więc odrzucić ekumenizm jako jedno wielkie szaleństwo biednego umysłu, nie jest konieczna nawet wiara, wystarczy sam zdrowy rozum. Jeśli 2+2=4, wszystkie inne wyniki muszą być, co się rozumie samo przez się, błędem. Podobnie jeśli wiara katolicka jest prawdziwa, wszystkie inne religie muszą być błędem, herezją, grzechem. Wiara natomiast jest konieczna, aby rozumieć, jak bardzo ekumenizm i modernizm obrażają Trójjedynego Boga. Straszliwa obojętność większości kapłanów i wiernych mających się za katolików wobec nagminnego łamania I Przykazania przez piewców współczesnego ekumenizmu jest niczym innym, jak koronnym dowodem na utratę przez nich prawdziwej wiary."

"Dla modernisty nie istnieje obiektywna prawda wykluczająca błąd. Modernista wierzy w swoje „prawdy”, które są dla niego tylko subiektywnym zbiorem doświadczeń religijnych. Dlatego może on deklarować, że uznaje prawdę o Trójcy Świętej, boskości Jezusa Chrystusa, Wniebowzięciu, transsubstancjacji, a nawet przyjmować wszystkie dogmaty katolickie, ale zupełnie nie przeszkadza mu, że ktoś nie podziela jego doświadczeń, a przyjmuje za prawdziwe zupełnie inne przekonania. Dlatego głównym owocem modernizmu jest ekumeniczna apostazja. Cóż z tego, że modernista wierzy w Eucharystię, skoro nie wyklucza protestanckiego błędu odrzucającego tę obiektywną prawdę? Naturalną konsekwencją modernizmu jest odrzucenie konieczności nawracania innowierców, gdyż nie widzi on sensu narzucania komukolwiek swych subiektywnych przekonań. Toteż w dzisiejszych czasach konwersje prawosławnych czy protestantów na katolicyzm dokonują się prawie wyłącznie dzięki apostolatowi ruchów Tradycji katolickiej związanych z Bractwem św. Piusa X."