Odchodzący na emeryturę dyrektor CIA Allen Dulles (w środku) z prezydentem USA Johnem F. Kennedym i zastępcą Dullesa w CIA Johnem A. McCone’em w Waszyngtonie. Na początku lat 60-tych. Zdjęcie: AP

TREŚĆ

• Projekt CIA MK-ULTRA
• Stanfordzki Instytut Badawczy
• Komnata horrorów Gottlieba
• Holokaust małych dzieci przez CIA – i kanadyjska zbrodnia stulecia
• Zaginione wspomnienia z pokoju sypialnego
• Śmierć Harolda Blauera
• Życie i śmierć Franka Olsona
• Projekt CIA MK-DELTA Stanley Glickman Wielki eksperyment z francuskim chlebem
• Amerykanie ponownie w obliczu swoich zbrodni
• Sidney Gottlieb

Projekt CIA MK-ULTRA

Rząd Stanów Zjednoczonych finansował i przeprowadzał niezliczone eksperymenty psychologiczne na nieświadomych ludziach, zwłaszcza w okresie zimnej wojny, być może częściowo po to, aby pomóc w opracowaniu bardziej skutecznych technik tortur i przesłuchań dla amerykańskiego wojska i CIA, ale niemal niewiarygodny zakres, zasięg i czas trwania tych działań znacznie wykraczały poza możliwe zastosowania przesłuchań i wydają się być wykonywane z fundamentalnej potwornej nieludzkości. Samo czytanie ich podsumowań, nawet bez szczegółów, jest niemal traumatyczne.

W badaniach, które rozpoczęły się pod koniec lat czterdziestych i na początku lat pięćdziesiątych, amerykańskie wojsko zaczęło identyfikować i testować na ludziach serum prawdy, takie jak meskalina i skopolamina, które według nich mogły być przydatne podczas przesłuchań radzieckich szpiegów. Programy te ostatecznie rozszerzyły się do projektu o ogromnym zasięgu i ogromnych ambicjach, enzedryny pod kierownictwem CIA w czymś, co później nazwano Projektem MK-ULTRA, głównym zbiorem projektów przesłuchań i kontroli umysłu. Zainspirowana początkowo złudzeniami o programie prania mózgu, CIA rozpoczęła tysiące eksperymentów z wykorzystaniem zarówno amerykańskich, jak i zagranicznych podmiotów, często bez ich wiedzy lub wbrew ich woli, niszcząc niezliczone dziesiątki tysięcy istnień ludzkich i powodując wiele zgonów i samobójstw. Finansowane częściowo przez fundacje Rockefellera i Forda i prowadzone wspólnie przez CIA, FBI i wydziały wywiadowcze wszystkich grup wojskowych, trwające dziesięciolecia badania CIA stanowiły ogromną kolekcję niektórych z najbardziej zimnokrwistych i bezdusznych okrucieństw, jakie można sobie wyobrazić, w zdecydowanym wysiłku na rzecz opracowania niezawodnych technik kontrolowania ludzkiego umysłu.

MK-ULTRA była parasolem dla dużej liczby tajnych działań, które stanowiły część badań i rozwoju wojny psychologicznej CIA, składających się z około 150 projektów i pod projektów, z których wiele było bardzo dużych, z badaniami i eksperymentami na ludziach przeprowadzanymi w ponad 80 instytucjach, w tym około 50 najbardziej znanych amerykańskich szkół wyższych i uniwersytetów, 15 lub 20 głównych fundacji badawczych, w tym Rockefellera, dziesiątki głównych szpitali, wiele więzień i instytucji psychiatrycznych oraz wiele firm chemicznych i farmaceutycznych. Co najmniej 200 znanych prywatnych badaczy naukowych było częścią tego programu, podobnie jak wiele tysięcy lekarzy, psychiatrów, psychologów i innych podobnych osób. Wiele z tych instytucji i osób otrzymywało fundusze poprzez tak zwane „granty” od firm, które w oczywisty sposób były przykrywkami CIA. W 1994 roku podkomisja Kongresu ujawniła, że nawet 500 000 nieświadomych Amerykanów zostało zagrożonych, uszkodzonych lub zniszczonych przez tajne testy CIA i wojskowe w latach 1940-1974. Biorąc pod uwagę celowe niszczenie wszystkich zapisów, pełna prawda o ofiarach MK-ULTRA nigdy nie zostanie poznana, a na pewno nie liczba ofiar śmiertelnych. Jak stwierdził później inspektor generalny armii USA w raporcie dla komisji senackiej: „Na uniwersytetach, w szpitalach i instytucjach badawczych przeprowadzono nieznaną liczbę testów i eksperymentów chemicznych… z udziałem zdrowych dorosłych, chorych psychicznie i więźniów„. Według jednego z rządowych raportów, „w 149 oddzielnych eksperymentach kontroli umysłu na tysiącach ludzi, badacze CIA stosowali hipnozę, elektrowstrząsy, LSD, marihuanę, morfinę, enzedrynę, meskalinę, seconal, atropinę i inne narkotyki„. Obiektami testów były zazwyczaj osoby, które nie mogły łatwo wyrazić sprzeciwu – więźniowie, pacjenci psychiatryczni i członkowie grup mniejszościowych – ale agencja przeprowadziła również wiele eksperymentów na normalnych, zdrowych cywilach bez ich wiedzy lub zgody.

Pod nazwą MKULTRA kryło się 149 podprojektów. Projekt MONARCH nie został oficjalnie zidentyfikowany w żadnej dokumentacji rządowej jako jeden z odpowiednich podprojektów, ale jest raczej używany jako opisowe „hasło” przez ocalałych, terapeutów i potencjalnych „wtajemniczonych”. MONARCH mógł w rzeczywistości być kulminacją podprojektów MKSEARCH, takich jak operacja SPELLBINDER, która miała na celu stworzenie „uśpionych” zabójców (tj. „mandżurskich kandydatów„), którzy mogliby zostać aktywowani po otrzymaniu kluczowego słowa lub frazy podczas transu posthipnotycznego. Operacja OFTEN, badanie, w którym próbowano wykorzystać moc sił okultystycznych, była prawdopodobnie jednym z kilku programów maskujących podstępną rzeczywistość Projektu MONARCH. Istniały również operacje BLUEBIRD, ARTICHOKE, MKNAOMI i MKDELTA.

Inna operacja CIA o nazwie Midnight Climax składała się z sieci lokalizacji CIA, do których prostytutki z listy płac CIA zwabiały klientów, gdzie byli potajemnie faszerowani szeroką gamą substancji, w tym LSD i monitorowani za jednokierunkową szybą. (1)(2)

W tym teatrze opracowano kilka znaczących technik operacyjnych, w tym szeroko zakrojone badania nad szantażem seksualnym, technologią nadzoru i możliwym wykorzystaniem narkotyków zmieniających umysł w operacjach terenowych. W latach siedemdziesiątych, jako kolejna część programu kontroli umysłu, CIA spiskowała z Eli Lilly and Company w celu wyprodukowania stu milionów dawek nielegalnego narkotyku LSD, wystarczających do wysłania prawie każdego w Stanach Zjednoczonych w podróż. Nigdy nie wyjaśniono, co CIA zrobiła ze stu milionami dawek kwasu, ale ponieważ wiele z tych działań zostało wyeksportowanych, przegląd międzynarodowych wydarzeń politycznych w tym okresie może przynieść interesujące możliwości.

Frank Olson Project

Inna część projektu kontroli umysłu CIA miała na celu znalezienie „serum prawdy” do stosowania na szpiegach. Osobom testowanym podawano LSD i inne narkotyki, często bez ich wiedzy lub zgody, a niektórych poddawano torturom. Wiele osób zmarło – lub zostało zabitych – w wyniku tych eksperymentów, a nieznana liczba pracowników rządowych pracujących nad tymi projektami została zamordowana w obawie, że powiedzą, co widzieli, być może najbardziej znanym z nich był Frank Olson, którego śmierć opisałem poniżej. (3) Projektu tego stanowczo się wypierano – zarówno przez rząd, jak i CIA, ale ostatecznie został ujawniony po dochodzeniach przeprowadzonych przez Komisję Rockefellera. Kiedy informacje te stały się znane, rząd USA zapłacił wiele milionów dolarów, aby uregulować setki roszczeń i procesów sądowych, które z tego wynikły. Istnieje wiele dowodów na to, że programy te nigdy nie zostały zakończone.

Unit 731

Jak już wspomniano, MK-ULTRA i jej bracia wyrośli z Operacji Paperclip, w ramach której ponad 10 000 japońskich i niemieckich naukowców wszelkiego rodzaju zostało przemyconych do USA po II wojnie światowej, aby dostarczyć rządowi informacji na temat technik tortur i przesłuchań. Nie jest to powszechnie znane, ale w ramach operacji Paperclip, CIA zwerbowała do MK-ULTRA Shiro Ishii, szefa japońskiej Jednostki 731, która przeprowadziła jedne z najbardziej przerażających okrucieństw na ludziach w historii, w tym żywą wiwisekcję dzieci. W tym samym czasie CIA zaimportowała również co najmniej dziesięć tysięcy pracowników Jednostki 731, zakwaterowała ich w amerykańskich bazach wojskowych i zapewniła im pełny immunitet przed oskarżeniem o zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości.(4) To właśnie z tego powodu prawie żaden Japończyk nie stanął przed sądem za swoje zbrodnie: wszyscy byli w Ameryce, wnosząc swoje umiejętności do MK-ULTRA. CIA sprowadziła również kilku Niemców, którzy przeprowadzali eksperymenty na ludziach. Nie jest to również powszechnie znane, ale cały ten projekt narodził się nie w USA, ale w Tavistock Institute of Human Relations w Wielkiej Brytanii, instytucie o wyjątkowo zimnokrwistej przeszłości. Wrócę do Tavistock w późniejszych rozdziałach.

Kierownictwo CIA obawiało się odkrycia ich nieetycznego i nielegalnego zachowania, o czym świadczy raport Generalnego Inspektora z 1957 roku, w którym stwierdzono:

„Należy podjąć środki ostrożności nie tylko w celu ochrony operacji przed narażeniem na działanie sił wroga, ale także w celu ukrycia tych działań przed amerykańską opinią publiczną w ogóle. Wiedza o tym, że agencja angażuje się w nieetyczne i nielegalne działania, miałaby poważne reperkusje w kręgach politycznych i dyplomatycznych„.

Były urzędnik CIA Richard Helms (po lewej), pokazany z prezydentem Richardem Nixonem w 1973 roku, pomógł uruchomić program w latach 50-tych.

Działania CIA związane z MK-ULTRA trwały aż do lat 70-tych, kiedy to dyrektor CIA Richard Helms, obawiając się, że zostaną one ujawnione opinii publicznej, nakazał zakończenie projektu i zniszczenie wszystkich akt. Jednak błąd urzędniczy wysłał wiele dokumentów do niewłaściwego biura, więc kiedy pracownicy CIA niszczyli akta, niektóre z nich pozostały i zostały później ujawnione na wniosek dziennikarza śledczego Johna Marksa. Niemniej jednak, ponieważ prawie wszystkie akta zostały zniszczone, liczba i tożsamość ofiar nigdy nie zostaną poznane.

Stanfordzki Instytut Badawczy

Stanford Research Institute (SRI) opisuje swoją misję jako „tworzenie rozwiązań zmieniających świat, aby ludzie byli bezpieczniejsi, zdrowsi i bardziej produktywni„. Wikipedia mówi nam, że powiernicy Uniwersytetu Stanforda założyli SRI w 1946 roku jako „centrum innowacji wspierające rozwój gospodarczy w regionie„. Nie mam dowodów na to, że SRI uczyniło kogokolwiek bezpieczniejszym lub bardziej produktywnym, a niezależnie od pierwotnego celu tej instytucji, wspieranie rozwoju gospodarczego regionu nie wydaje się być bardzo wysoko na liście. Z moich badań wynika, że niewiele jest instytucji w Ameryce, których historia została dokładniej oczyszczona niż SRI. Z pewnością wszystkie odniesienia do udziału w MK-ULTRA CIA i innych nieludzkich projektach wyparowały z narracji. W sierpniu 1977 roku Washington Post ujawnił niektóre z tych projektów; prawdopodobnie było ich znacznie więcej.

Jedna z wcześniejszych działalności SRI obejmowała kontrakty przyznane przez CIA i Marynarkę Wojenną USA na badania i rozwój kontroli umysłu na duże odległości przy użyciu fal radiowych. CIA już wcześniej finansowała projekty MK-ULTRA w Honeywell w celu opracowania „metody przenikania do umysłu człowieka i kontrolowania jego fal mózgowych na duże odległości„. W latach sześćdziesiątych ówczesny dyrektor CIA, Richard Helms, był podekscytowany tym, co nazywano „biologiczną komunikacją radiową„, a Washington Post opublikował konkretne dowody na to, że elektroniczna kontrola umysłu była wówczas głównym przedmiotem badań w SRI. (4a)(4b) Teoria głosiła, że fale elektromagnetyczne o ekstremalnie niskiej częstotliwości z mózgu mogą być wykorzystywane do kontrolowania poszczególnych osób, czasami nazywanych „empatami”, z których wielu (w niewytłumaczalny sposób) pochodziło z Kościoła Scjentologicznego L. Rona Hubbarda.

“Stargate Research”

Eksperymenty prowadzone również w ramach SRI, w ramach czegoś, co czasami nazywano „badaniami nad gwiezdnymi wrotami”(5), przeprowadzane w całości z naciskiem na biotechnologię wojskową, Amerykańskie Instytuty Badawcze (AIR) w Waszyngtonie były również zaangażowane w badania i ocenę tego, co nazywano „zdalnym widzeniem” lub potencjalnym wykorzystaniem zjawisk psychicznych (ESP) w zastosowaniach wojskowych i krajowych. W związku z tym wszystkim, odtajnione akta rządowe ujawniły ogrom kilku serii eksperymentów kontroli umysłu i modyfikacji zachowania prowadzonych w więzieniach, szpitalach psychiatrycznych i kampusach od 1950 roku do wczesnych lat 70-tych, z około 45 instytucjami i laboratoriami zaangażowanymi w te tajne i nieludzkie badania nad mózgiem, których SRI było integralną częścią.

Przywództwo i zakres programów MK

Dr. Sidney Gottlieb

Projekt był pod bezpośrednim dowództwem dr Sidneya Gottlieba i otrzymał nieujawnione, ale prawie nieograniczone miliony dolarów na setki eksperymentów na ludziach w setkach miejsc w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie, a ostateczny budżet tego programu najwyraźniej przekroczył 1 miliard dolarów rocznie. Zło w niektórych dokumentach MK-ULTRA jest niemal namacalne, a jeden z takich dokumentów z 1955 roku otwarcie mówi o poszukiwaniu „substancji, które spowodują (tymczasowe lub) trwałe uszkodzenie mózgu, a także utratę pamięci„. Częścią intencji było opracowanie „technik, które zmiażdżyłyby ludzką psychikę do tego stopnia, że przyznałaby się do wszystkiego„. W amerykańskiej notatce rządowej z 1952 roku dyrektor programu zapytał: „Czy możemy uzyskać kontrolę nad jednostką do tego stopnia, że będzie ona wykonywać nasze polecenia wbrew swojej woli, a nawet wbrew podstawowym prawom natury, takim jak samozachowanie?„. Wymieniono również szeroki zakres okropnych nadużyć, którym poddawane będą ofiary. Ci ludzie nie kryli się ze swoimi zamiarami.

Mechanika obejmowała pierwotne programowanie seksualne dla kobiet w celu wyeliminowania wyuczonych przekonań moralnych i stymulowania prymitywnego instynktu seksualnego pozbawionego zahamowań, aby stworzyć rodzaj maszyny seksualnej – ostatecznej prostytutki dla szpiegostwa dyplomatycznego. Kilku badaczy twierdziło, że apetyt seksualny tych kobiet został rozwinięty u młodych dziewcząt w ich latach formacyjnych poprzez ciągłe kazirodztwo z pracownikiem rządowym, który został celowo stworzony jako postać ojca dla dziewcząt. Częściowo programy te obejmowały warunkowanie ludzkiego umysłu poprzez tortury, a jedna część tego programu miała na celu wyszkolenie agentów specjalnych na nieustraszonych terrorystów pozbawionych instynktu samozachowawczego, którzy chętnie popełniliby samobójstwo, gdyby zostali złapani. Eksperymentowano nawet z implantami elektronicznymi, niesłyszalnymi dźwiękami, wiadomościami osadzonymi w podświadomości, lekami zmieniającymi umysł i wieloma innymi. Jedna z części tej szeroko zakrojonej operacji obejmowała próbę stworzenia programu zabójców, aby dowiedzieć się, czy możliwe jest porwanie obywatela w innym kraju, przeprowadzenie hipnozy i innych technik, a następnie powrót do domu w celu zamordowania przywódców.

Dr. John Gittinger

Był również dr John Gittinger, który był protegowanym Sidneya Gottlieba i który opracował zadziwiający kompleks testów osobowości i testów psychologicznych, które najwyraźniej były dość dokładne w prowadzeniu CIA w określaniu najlepszego podejścia do manipulowania i kompromitowania jednostek, w tym przekształcania patriotów w szpiegów, a także przekształcania gospodyń domowych, pielęgniarek i drogich modelek w bardzo skuteczne szpiegowskie prostytutki, zabójców i wiele więcej. (6)(7) Gittinger odniósł taki sukces, że CIA zbudowała mu specjalny pokój imprezowy otoczony jednokierunkowymi lustrami, w którym psychologowie CIA mogli obserwować tych skompromitowanych ludzi przy pracy. Gittinger był najwyraźniej „specjalistą” w sprawianiu, że jego ofiary traciły kontakt z rzeczywistością zewnętrzną, bez wątpienia w połączeniu z LSD Gottlieba. Był też najwyraźniej ekspertem w identyfikowaniu osób, które można było łatwo zahipnotyzować, tych, którzy szybko wpadali w trans w porównaniu z tymi, którzy tego nie robili, a także tych, którzy wiernie stosowali się do wszelkich sugestii pohipnotycznych, a następnie doświadczali całkowitej amnezji. Idealni zabójcy.

Gittinger zastosował swoje testy „osobowości” do co najmniej 30 000 osób, ponieważ miał akta co najmniej tylu osób, więc nie było to trywialne ćwiczenie dla CIA. A ponieważ było to CIA, był szczególnie zainteresowany dewiacyjnymi osobowościami lub tymi, które można było uczynić dewiacyjnymi, tymi z wadami lub słabościami, które można było dalej zaprogramować, zwłaszcza na zdrajców, i tymi, którzy byliby najbardziej podatni na wpływ narkotyków psychodelicznych. Ściśle współpracował z Harrisem Isbellem, który prowadził program narkotykowej kontroli umysłu MKULTRA w szpitalu więziennym w Lexington w stanie Kentucky, który wysyłał mu setki ludzi, których można było popchnąć do „niekontrolowanych popędów”, zwłaszcza natury seksualnej lub morderczej. Albo jedno i drugie. Było to jedno z głównych zastosowań pokoju imprezowego z jednokierunkowymi lustrami. Jak na ironię, to właśnie Gittinger nieumyślnie wprawił w ruch koła impeachmentu i rezygnacji ówczesnego prezydenta USA Richarda Nixona. Kiedy Daniel Ellsberg (8) opublikował Pentagon Papers, John Ehrlichman(8a), osobisty asystent Nixona, zaaranżował dla CIA włamanie do gabinetu psychiatry Ellsberga, aby uzyskać kopię testu osobowości i emocji Gittingera na tym człowieku, który miał być wykorzystany przez CIA „jako rodzaj psychologicznej mapy drogowej do skompromitowania Ellsberga”, tak jak to zrobili, wykorzystując słabości wielu innych osób. Niestety, włamywacze spartaczyli robotę.

Istniała jedna udokumentowana historia amerykańskiej pielęgniarki, która po ukończeniu szkolenia przez Gottlieba i Gittingera „zgłosiła swoje ciało na ochotnika dla swojego kraju” i która została zaprogramowana jako osobista Mata Hari konkretnego rosyjskiego dyplomaty, aby albo skłonić go do ucieczki do USA, albo tak skompromitować, że mogliby go szantażować, by został amerykańskim szpiegiem. A w razie potrzeby „zlikwidować” go. Wiele z tych spotkań z tak zwanymi „celami rekrutacyjnymi” miało miejsce w pokoju z jednokierunkowymi lustrami i wszystkie zostały nagrane na filmie, jednym z elementów technologii seksualnej opracowanej w kryjówkach CIA w San Francisco w ramach operacji Midnight Climax. Personel Służb Technicznych Gottlieba najwyraźniej zgromadził spore doświadczenie i mnóstwo „ochotników” w tych seksualnych operacjach uwięzienia, twierdząc: „Mieliśmy gotowe kobiety – nazwijmy je stajnią„, które były dość biegłe nie tylko w uwodzeniu, ale także we wszelkiego rodzaju aktywności seksualnej i morderstwach dla bezpieczeństwa narodowego ich kraju.

Inna część tego samego programu mającego na celu całkowitą kontrolę jednostek: „Zostałem wysłany, aby zająć się najbardziej negatywnymi aspektami ludzkiej kondycji. To była zaplanowana destrukcja. Najpierw sprawdzano, czy można zniszczyć małżeństwo mężczyzny. Jeśli się udało, to wystarczyło, by dana osoba była bardzo zestresowana i załamana. Następnie można rozpocząć drobną kampanię plotkarską przeciwko niemu. Nieustannie go nękać. Strącić jego samochód w korku. Wiele z tego jest śmieszne, ale może mieć skumulowany efekt„. Teoria, zgodnie z testami osobowości Gittingera, była taka, że stworzenie wystarczającego stresu z powodu destrukcyjnej straty osobistej, w połączeniu z innym programowaniem, w tym stosowaniem leków psychochemicznych, albo zmieni wroga, albo całkowicie go zneutralizuje.

CIA robiła to wszystko nie tylko w Ameryce, ale na całym świecie, wykorzystując profile osobowości Gittingera do identyfikacji wojskowych i innych przywódców w krajach, które USA chciało kontrolować. Testy psychologiczne w połączeniu ze wszystkimi innymi brudnymi sztuczkami handlowymi, w tym z pielęgniarkami, gospodyniami domowymi i modelkami, które można było przekonać do rozwinięcia „niekontrolowanego popędu”, aby „oddać swoje ciało na ochotnika dla swojego kraju”, znacznie pomogły rządowi USA w objęciu władzy nad tymi, na których można było liczyć, że będą posłuszni swojemu kolonialnemu panu. Korea Południowa i Japonia są tego dobrymi przykładami, podobnie jak wiele krajów Ameryki Łacińskiej. CIA, z ogromną pomocą Gottlieba i Gittingera, zawsze mogła dostrzec tych, „którzy najprawdopodobniej ulegną”.

Dr. Louis Jolyon West

Louis Jolyon (Jolly) West, M.D. (1924-1999)(9)(10) był znanym psychiatrą z Los Angles, który pełnił funkcję przewodniczącego Wydziału Psychiatrii UCLA i dyrektora Instytutu Neuropsychiatrycznego UCLA w latach 1969-1989. Był ekspertem w dziedzinie kultów, przymusowej perswazji („prania mózgu”), alkoholizmu, nadużywania narkotyków, przemocy i terroryzmu, nie w zapobieganiu tym zjawiskom, ale w ich wywoływaniu. Słynny jest jego „Violence Project” (Projekt Przemoc).

Z raportów wynika, że CIA była tak podekscytowana możliwościami tych eksperymentów w SRI, że wiele milionów dolarów zostało skierowanych na te projekty, powiększone o eksperymenty parapsychologiczne podejmowane jednocześnie w Fort Meade przez NSA. Nadzór medyczny nad tym ogromnym zakresem eksperymentów był pod kontrolą kolejnego zboczeńca z CIA, dr Louisa Jolyona Westa, wówczas profesora psychiatrii na UCLA, jednego z najbardziej znanych specjalistów CIA od kontroli umysłu w kraju. Trudno jest uniknąć wniosku, że wszyscy ci ludzie byli szaleni, ponieważ CIA, NSA, a nawet INSCOM i wywiad wojskowy (i oczywiście Kościół Scjentologii) współpracowali z SRI w badaniach, które obejmowały karty Tarota, channeling duchów, obcowanie z demonami i wiele innych.

Jednak według samego SRI, praca dr Westa obejmowała nie tylko fale radiowe i parapsychologię, ale także tworzenie osobowości dysocjacyjnych, „które umożliwiały osobom poddanym warunkowaniu kontroli umysłu dostosowanie się do traumy„. West określał tych ludzi mianem „odmieńców”, którzy wytwarzali alternatywne, ale w rzeczywistości schizofreniczne, obłąkane stany psychiczne (wielokrotne indukowane osobowości), aby umożliwić im radzenie sobie z tym, co nazywano „długotrwałym stresem środowiskowym„, tj. przymusowymi zastrzykami narkotyków, fizycznym, psychicznym i seksualnym znęcaniem się oraz programowaniem psychicznym, a wszystko to zwykle przy użyciu dużych dawek LSD, substancji chemicznej z wyboru Gottlieba. Istnieje odpowiednia dokumentacja, że wiele osób, które zostały poddane tym sponsorowanym przez CIA „badaniom”, rozwinęło wiele osobowości, z których wiele zostało przymusowo wywołanych w młodym wieku. Istnieją udokumentowane historie kilku ocalałych, którzy opowiadają o ogromnym znęcaniu się nad nimi od czwartego lub piątego roku życia, a także o konieczności radzenia sobie z przerażeniem, które wydawało się być wieloma różnymi osobami żyjącymi w ich umysłach. Dr Jolyon West stał się swego rodzaju ekspertem od badań nad tymi stanami dysocjacyjnymi, a znaczna część jego pracy dla programu MK-ULTRA CIA koncentrowała się na ich tworzeniu. Akta ujawniają sukcesy w tworzeniu amnezji, fałszywych wspomnień, zmienionych osobowości, pseudo-tożsamości i wielu innych, przerażających i tragicznych dla zaangażowanych osób, a wszystko to dzięki badaniom Westa nad metodami „zakłócania normalnie integrujących funkcji osobowości” i całkowitego poddania ludzi zdalnej kontroli.

UCLA VIOLENCE Project

W grupie Sida Gottlieba znajdowali się również naukowcy, którzy wszczepiali elektrody do ludzkich i innych mózgów w jeszcze większej liczbie eksperymentów kontroli umysłu, przeprowadzanych nawet na dzieciach w wieku czterech lub pięciu lat, a wszystko to z zamiarem stworzenia idealnego „Mandżurskiego Kandydata”, a także wymazania wspomnień i stworzenia sztucznych oraz, oczywiście, całkowitej kontroli nad jednostką.

Wpis od tłumacza: .[ Idea Mandżurskiego kandydata została pokazana w filmach „Przeżyliśmy wojnę / The Manchurian Candidate” z roku 1962 oraz „Mandżurski kandydat / Kandydat – Manchurian Candidate” z 2004 roku z Denzelem Washingtonem. Oba polecam. Polecam również dokument „Eksperymenty CIA” – ‘Wydarzenia związane z tajnymi eksperymentami CIA nad LSD i technikami przesłuchań. Kulisy śmierci Fraka Olsona, wieloletniego pracownika tajnej instytucji wojskowej – Zespołu Chemicznego Wydziału Operacji Specjalnych, który we współpracy z CIA prowadził eksperymenty z użyciem LSD do przesłuchań. 28 listopada 1953 roku mężczyzna wyskoczył przez okno z dziesiątego piętra hotelu w Nowym Jorku. Pomysł eksperymentów powstał w ramach badań nad możliwymi metodami kontroli umysłu, prowadzonych pod kryptonimem MK-ULTRA.’ ].

Dr. Harold Wolff

Badania nad implantami elektrodowymi były finansowane przez CIA i MKULTRA we współpracy z Biurem Badań Marynarki Wojennej USA, a nadzorowane głównie przez naszego słynnego doktora Westa. W rzeczywistości West rozpoczął tak zwany „UCLA Violence Project” w więzieniu Vacaville, gdzie Donald Defreeze został najwyraźniej zaprogramowany. Z tego co pamiętam, projekty te otrzymały duże dofinansowanie.

Wiele wczesnych badań nad przesłuchaniami zostało przeprowadzonych przez Cornell University Medical School pod kierownictwem dr Harolda Wolffa(11), który zażądał od CIA wszelkich informacji dotyczących „gróźb, przymusu, uwięzienia, pozbawienia wolności, upokorzenia, tortur, ‚prania mózgu’, ‚czarnej psychiatrii’ i hipnozy, lub jakiejkolwiek ich kombinacji, ze środkami chemicznymi lub bez„. Według Wolffa, zespół badawczy następnie: „…zgromadzi, zestawi, przeanalizuje i przyswoi te informacje, a następnie podejmie eksperymentalne badania mające na celu opracowanie nowych technik ofensywnego/obronnego wykorzystania wywiadu … Potencjalnie użyteczne tajne leki [i różne procedury uszkadzające mózg] zostaną podobnie przetestowane w celu ustalenia podstawowego wpływu na funkcjonowanie ludzkiego mózgu i nastrój podmiotu …„. Dalej, i raczej mrożąco, napisał: „Tam, gdzie którekolwiek z badań wiąże się z potencjalną szkodą dla podmiotu, oczekujemy, że Agencja udostępni odpowiednie podmioty i odpowiednie miejsce do przeprowadzenia niezbędnych eksperymentów„.

Wśród wielu innych znanych uniwersytetów i instytucji uczestniczących w tej parodii był Uniwersytet Tulane, gdzie zarówno CIA, jak i amerykańskie wojsko finansowały coś, co wydawało się być zakrojonymi na szeroką skalę programami eksperymentów kontroli umysłu opartych na traumie na dzieciach. W 1955 roku armia amerykańska poinformowała o badaniach, w których jej naukowcy wszczepili elektrody do mózgów pacjentów umysłowych w celu oceny skutków LSD i wielu innych niesprawdzonych narkotyków. To właśnie w Tulane przeprowadzono jedne z najwcześniejszych eksperymentów deprywacji sensorycznej, izolując osoby w komorach, w których bezradnie halucynowały przez tydzień, podczas gdy wstrzykiwano im narkotyki i bombardowano je nagranymi wiadomościami, aby sprawdzić, czy można je „nawrócić na nowe przekonania”. Były to bezbronne ofiary, które nie miały pojęcia, co się z nimi dzieje. Istnieje długa lista innych słynnych amerykańskich uniwersytetów i szpitali, które uczestniczyły w podobnym niszczeniu ludzi, z których wszystkie starannie ukryły swoją historię.

Philip J. Hilts

Kiedy West zmarł w 1999 roku, New York Times, ponownie wierny swojej formie, opublikował zachwycający nekrolog napisany przez Philipa J. Hiltsa (12), który opisał Westa jako „charyzmatycznego lidera psychiatrii”, człowieka, którego praca „koncentrowała się na ludziach, którzy zostali doprowadzeni do granic ludzkiego doświadczenia, takich jak „wyprani” jeńcy wojenni, ofiary porwań i maltretowane dzieci„, nie zadając sobie trudu, aby wspomnieć, że rzekome skupienie się Westa na tych ludziach nie oznaczało, że się nimi opiekował, ale że stworzył te warunki. West był w rzeczywistości człowiekiem, który robił pranie mózgu i wykorzystywał dzieci, a nie naprawiał ich szkody. Hilts powiedział nam, że West był kiedyś świadkiem egzekucji i na zawsze sprzeciwił się karze śmierci dla więźniów. Szkoda, że nie był przeciwny karze śmierci dla swoich własnych ofiar. NYT mówi nam, że West był „barwną postacią, żywą osobą”. Jak miło. Wszystkie nekrologi mają tendencję do komplementowania, gdy są pisane przez rodzinę lub przyjaciół, ale gdy nekrologi zawierające wyłącznie komplementy są pisane przez główne media informacyjne, ma to potężny wpływ na wybielanie, szczotkowanie powietrza i pisanie historii na nowo – co z pewnością byłoby intencją New York Timesa. Nic innego nie może tłumaczyć tak świetnego opisu.

Dysocjacyjne zaburzenie osobowości

Muszę na chwilę zrobić dygresję, aby omówić stan ogólnie określany jako zaburzenie osobowości wielorakiej lub dysocjacyjne zaburzenie osobowości, stan, w którym osoba rozwija kilka odrębnych osobowości lub osobowości w swoim umyśle, zazwyczaj całkowicie od siebie zamkniętych i najczęściej tworzonych jako mechanizm obronny w celu ochrony wrażliwego umysłu przed zniszczeniem z powodu okropności, których doświadczył. Mówiąc prościej, torturowany umysł, który jest świadkiem i doświadcza niewypowiedzianych okropności, wydarzeń zbyt strasznych, by z nimi żyć, stworzy dodatkową osobowość, w której ten umysł będzie żył, zamykając drugą ze świadomości. To same okropności, składające się z wszelkiego rodzaju przemocy fizycznej i seksualnej, tortur, leczenia narkotykami i elektrowstrząsami, być może świadków śmierci lub zabójstw innych dzieci, zmuszają do stworzenia tych wielu osobowości, co najwyraźniej jest dość łatwe do osiągnięcia, gdy robi się to dzieciom w młodym wieku.

Amnezja między tymi wieloma osobowościami jest całkowita: funkcjonując w jednej osobowości, jednostka (w tym przypadku dziecko) nie ma wiedzy o istnieniu innych i funkcjonuje tak, jakby była zupełnie inną osobą. Ściany między tymi różnymi osobowościami są zbudowane ze stali. Celem tworzenia tych wielu osobowości jest to, że „lekarz” może je kontrolować, może przywołać każdą z nich w dowolnym momencie i może w pewnym sensie „zaprojektować” każdą z nich, tworząc dla niej fałszywe wspomnienia, historie, postawy, wzorce zachowań, lojalności, moralności, wszystko, a zwłaszcza posłuszeństwo. Aby to zrozumieć, można luźno pomyśleć o osobie pod hipnozą, działającej i podążającej za różnymi sugestiami po hipnozie, a później z całkowitą amnezją. Wielu psychiatrów twierdzi, że nie jest to bardzo trudne do osiągnięcia w praktyce; teoria i metody zostały dobrze udowodnione.

W rzeczywistości jednym z wątków, który przewijał się przez wszystkie aspekty programu MK-ULTRA Gottlieba i został wyraźnie określony w dokumencie MK-ULTRA z 1955 roku, było poszukiwanie „substancji, które spowodują całkowitą amnezję i utratę pamięci [nawet kosztem] trwałego uszkodzenia mózgu” u osób, które zostały w ten sposób uwarunkowane przez psychiatrów CIA, amnezja obejmowała nie tylko działania wykonywane przez ich alternatywne osobowości, ale także sam fakt ich zaprogramowania.

An Army of Sexually Abused Children Hidden by the Feds

Można już dostrzec potencjał wojskowy i szpiegowski takich osób, gdy są one przygotowywane od dzieciństwa do wczesnej dorosłości za pomocą tej metody. Alternatywne osobowości mogą być kurierami informacji, które znajdują się w ukrytej osobowości i nie są dostępne dla świadomej wiedzy innej osoby i mogą być przywołane tylko przez agenta po stronie odbiorczej. Jedna osoba może być kurierem narkotykowym lub zabójcą wyszkolonym nie tylko do bezlitosnego zabijania, ale także do dobrowolnego popełnienia samobójstwa, jeśli zostanie złapany. Inną postacią, w której Gottlieb i jego ludzie się specjalizowali, było stworzenie Lolity, dziecka seksualnego zboczeńca bez moralności i zahamowań, którego całe szkolenie i cel polegają na sztuce pociągania seksualnego mężczyzn, kompromitowania ich w ramach przygotowań do szantażu, a nawet zabijania ich, jeśli kompromis się nie powiedzie. W efekcie robot, który bez wahania wykona każde polecenie lub instrukcję. Metoda wymuszania tworzenia tych programowalnych osobowości polega na znęcaniu się nad dzieckiem. Przemoc fizyczna i seksualna, tortury, ból, elektrowstrząsy, leczenie farmakologiczne i nie tylko osobiste doświadczanie, ale także bycie świadkiem niewypowiedzianych okropności dla innych, automatycznie stworzą żyzne pole wielu osobowości, które lekarz może teraz zaprogramować. (13)

George Estabrooks

Hipnotyzm również był główną częścią programu kontroli umysłu CIA. George Estabrooks był ekspertem w dziedzinie hipnozy, którą w dziwny sposób utożsamiał z tworzeniem wielu osobowości, niemal upierając się, że są to dwie strony tego samego medalu.(14) Być może tak jest; nie mam pojęcia. Estabrooks najwyraźniej wykorzystał swoją wersję hipnozy do „zaprogramowania” agentów rządu USA, choć nie jest jasne, na jakiej podstawie. Cytowano jednak jego słowa: „Kluczem do stworzenia skutecznego szpiega lub zabójcy jest rozszczepienie osobowości człowieka lub stworzenie wieloosobowości za pomocą hipnozy … To nie jest science fiction. Zrobiłem to„.

Poniżej znajduje się fragment dokumentu, który otrzymałem, ale nie byłem w stanie potwierdzić źródła. Z uznaniem dla oryginalnego autora, przedstawiam go tutaj tak, jak go otrzymałem.

„W swoich opublikowanych pracach Estabrooks szczerze stwierdził, że potrzebny jest podmiot cierpiący na wielorakie zaburzenie osobowości (MPD), które według niego „może już istnieć w podmiocie lub zostać stworzone przez terapeutę„. Jednak we wszystkich przypadkach stan ten jest spowodowany poważną traumą – tak poważną, że traumatyczny epizod nie może zostać zintegrowany z doświadczeniami podstawowej osobowości. Najczęstszą przyczyną MPD jest znęcanie się we wczesnym dzieciństwie, zwykle przez rodzica lub innego dorosłego opiekuna. Jak stwierdził dr Frank Putnam w 1989 roku: „Uderza mnie jakość ekstremalnego sadyzmu, który jest zgłaszany przez większość ofiar MPD. Wiele wieloraczków mówiło mi o byciu wykorzystywanym seksualnie przez grupy ludzi, o byciu zmuszanym do prostytucji przez członków rodziny lub o byciu oferowanym jako pokusa seksualna dla chłopaków ich matek. Po pracy z wieloma pacjentami z MPD staje się oczywiste, że poważne, długotrwałe i powtarzające się wykorzystywanie dzieci jest głównym elementem w powstawaniu MPD„.

Kiedy znęcanie się ma ekstremalny charakter, naturalną ludzką reakcją jest zbudowanie muru wokół takich doświadczeń, że tak powiem, poprzez stworzenie oddzielnej i odrębnej osobowości, aby poradzić sobie z przyszłymi epizodami znęcania się. Gdy osobowość podstawowa zostanie podzielona, możliwe jest kontrolowanie jednej lub więcej [alternatywnych osobowości], które zostały utworzone, bez świadomej wiedzy głównej osobowości. To, według Estabrooksa, tworzy „Super Szpiega”, gotowego do bezwarunkowego wykonywania rozkazów, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.

Estabrooks napisał, że:

„każdy może zostać wrzucony w najgłębszy stan [tego rodzaju] hipnotyzmu poprzez użycie tego, co [ja] nazwałem … bez żadnych zahamowań, celową dezintegracją osobowości poprzez psychiczne tortury … Podmiot może łatwo pozostać psychicznym wrakiem, ale wojna to ponury biznes”.

Powiedział również, że dzieci są szczególnie dobrymi obiektami, ponieważ „notorycznie łatwo je zahipnotyzować” lub, jak to doskonale ujął inny pisarz, „co oznacza, że dzieci są szczególnie podatne na nadużycia i mają większą tendencję do dysocjacji traumatycznych doświadczeń, tworząc w ten sposób [alternatywne] tożsamości, które można później wykorzystać i kontrolować”.

W innym dokumencie CIA z 7 stycznia 1953 r. jeden z lekarzy relacjonuje swoim kolegom niektóre ze swoich sukcesów, chwaląc się, że dzięki dostępowi do biur Kongresu był w stanie wezwać dziesiątki młodych kobiet do wzięcia udziału w krótkim „eksperymencie” w hipnozie, a następnie odbyć z nimi stosunek seksualny, a następnie wprowadzić całkowitą amnezję, aby nie pamiętały niczego, co się wydarzyło. Opisał inny przykład zahipnotyzowania jednej młodej urzędniczki i powiedzenia jej, że inna młoda kobieta była złym obcym agentem, który chciał ją zabić, a ona najwyraźniej podniosła i wystrzeliła z nienaładowanej broni (którą uważała za naładowaną) w posłuszeństwie jego poleceniom zabicia. Po tym wydarzeniu miała całkowitą amnezję. Opisał jeszcze inne zdarzenie, w którym zahipnotyzował inną młodą kobietę i kazał jej ukraść ściśle tajne akta, zabrać je z budynku i dać zupełnie obcej osobie na ulicy. Wywołane traumą wielokrotne osobowości, w tym hipnoza, były w dużej mierze nieznaną, ale główną częścią MK-ULTRA i, jak zobaczysz, z pewnością najbardziej zdeprawowaną i śmiertelną.

Dr. Karl Pribram

Idea kontroli umysłu była w centrum uwagi w wielu programach CIA w tym okresie, z których większość obejmowała podstęp polityczny i wszystkie generalnie miały służyć amerykańskim ambicjom geopolitycznym aż do wojny w Wietnamie. Przez wiele lat SRI opisywano jako „ul tajnych podstępów politycznych” i istnieje wiele powodów, by podejrzewać, że małe powodzie terroru, które nagle pojawiły się w Kalifornii w tym czasie, miały swoje korzenie w programach MK-ULTRA CIA i SRI. Po pierwsze, CIA prowadziła rozpaczliwie tajny program kontroli umysłu w więzieniu Vacaville w Kalifornii, używając narkotyków takich jak LSD, maszyn do kontroli umysłu EM i innych, a wszystko to z funduszy potajemnie przekazywanych przez SRI. Dr Karl Pribram,(15) dyrektor Laboratorium Badań Neuropsychologicznych, był zdecydowanym zwolennikiem tych maszyn do kontroli umysłu, stwierdzając: „Z pewnością mógłbym edukować dziecko, umieszczając elektrodę w bocznym podwzgórzu, a następnie wybierając sytuacje, w których ją stymuluję. W ten sposób mogę znacząco zmienić jego zachowanie”. Magazyn „Psychology Today” hojnie chwalił Pribrama w tamtym czasie jako „Magellana nauki o mózgu”.

Dr Harry L. Williams (po lewej) podaje LSD 25 dr Carlowi Pfeifferowi, przewodniczącemu Wydziału Farmakologii Uniwersytetu Emory, aby wywołać efekty podobne do tych doświadczanych przez schizofreników. Narkotyk był używany w eksperymentach, aby dowiedzieć się więcej o wewnętrznych odczuciach osób chorych psychicznie i odkryć, czy zaburzenia chemiczne są odpowiedzialne za choroby psychiczne.

Dr. Williams (right) examines the eyes of Dr. Pfeiffer after administering LSD 25

CIA i amerykańskie wojsko przez dziesięciolecia angażowały się w znaczące eksperymenty modyfikacji zachowań z udziałem dzieci, przy czym większość z tych działań została głęboko ukryta, relacje oczyszczone, a dokumentacja zniszczona. W jednym z takich zgłoszonych przypadków dr Sidney Malitz, Bernard Wilkens i Harold Esecover przeprowadzili eksperymenty, tym razem finansowane zarówno przez CIA, jak i Publiczną Służbę Zdrowia, na 100 pacjentach psychiatrycznych, stosując różne leki i inne techniki kontroli umysłu i psychochirurgiczne, po czym wszyscy 100 pacjentów przeszli lobotomię, a następnie zostali wyrzuceni. Wiele podobnych testów i eksperymentów miało miejsce w poprawczaku Bordertown w New Jersey, przerażającym miejscu wielu eksperymentów CIA dotyczących modyfikacji zachowania i kontroli umysłu na dzieciach, w dużej mierze przeprowadzanych przez dr Carla C. Pfeiffera z Emory University.

Dr. José Manuel Rodríguez Delgado

Niektóre z eksperymentów CIA obejmowały wprowadzanie elektrod z jednoczesnym uwalnianiem narkotyków lub substancji chemicznych bezpośrednio do mózgu. Dr José Manuel Rodríguez Delgado był przykrywką CIA dla wielu z tych prac. (16)(17)Delgado był profesorem fizjologii na Uniwersytecie Yale, znanym ze swoich badań nad kontrolą umysłu poprzez elektryczną stymulację obszarów w mózgu, przy użyciu kombinowanego nadajnika radiowego, który zarówno stymulował, jak i monitorował fale mózgowe E.E.G. ofiary, które były następnie wykorzystywane do kontrolowania zachowania. To właśnie Delgado stworzył wszczepialne urządzenia, które uwalniały kontrolowane ilości leku do określonych obszarów mózgu, co miało na celu całkowitą kontrolę osoby w połączeniu z sygnałami radiowymi. Jednym z najbardziej znanych eksperymentów był eksperyment z bykiem. Delgado wchodził na ring z bykiem, który miał jeden z odbiorników wszczepionych do mózgu; byk szarżował, Delgado naciskał przycisk, a byk się zatrzymywał. Wideo z tego wydarzenia można oglądać do dziś.(18)

Ale Delgado nie poprzestał na bykach, ponieważ jego celem była kontrola ludzi. CIA zapewniła mu obiekty badawcze w szpitalach psychiatrycznych, gdzie miał do dyspozycji dziesiątki pacjentów wykazujących różne zaburzenia psychiczne, którym wszczepiał elektrody i mechanizmy uwalniania narkotyków oraz „prowadził badania” nad ludzką kontrolą. Na początku Delgado stwierdził, że konieczne jest użycie przewodów łączących, ale wkrótce nauczył się wykorzystywać sygnały radiowe do zdalnego sterowania ludźmi, podobnie jak w przypadku byka, kontrolując osoby w taki sam sposób, w jaki dziś używamy zdalnie sterowanych zabawek. Jednym z jego eksperymentów na ludziach była młoda dziewczyna w wieku około 16 lat, z wciąż dostępnym nagraniem wideo, na którym Delgado wywołuje różne stany emocjonalne i działania za pomocą swoich zdalnie sterowanych mechanizmów radiowych. Był w stanie, za naciśnięciem jednego przycisku, zmienić jej stan psychiczny i emocjonalny z przyjemnie zrelaksowanego do wściekłego walenia w ścianę. W innym eksperymencie miał chłopca w wieku dziesięciu lub jedenastu lat wykazującego zdumiewający zakres normalnych i dziwacznych zachowań, a wszystko to po naciśnięciu tych samych przycisków. W jednej chwili chłopiec mówi normalnie, a w następnej jest całkowicie zdezorientowany co do swojej tożsamości, niepewny, czy jest dziewczynką czy chłopcem. Po kolejnym naciśnięciu przycisku chłopiec wraca do normalności. Nie było powodu, by zakładać, że którakolwiek z ofiar Delgado wyraziła świadomą zgodę, a jest wiele powodów, by zakładać co najmniej setki, jeśli nie tysiące ofiar, ponieważ miał do dyspozycji nieograniczoną liczbę bezbronnych osób dostarczonych mu przez CIA z sierocińców, więzień, szpitali psychiatrycznych i innych źródeł. Jak zobaczysz w jednym z późniejszych przykładów, CIA również skutecznie porywała dzieci z ich rodzin pod pozorem koniecznego leczenia schorzeń.

Aby dać ci wskazówkę na temat działania umysłu tego człowieka, strona internetowa HRV Canada podała tę perełkę cytatu z Delgado:

„Potrzebujemy programu psychochirurgii dla politycznej kontroli naszego społeczeństwa. Celem jest fizyczna kontrola umysłu. Każdy, kto odbiega od danej normy, może zostać chirurgicznie okaleczony. Jednostka może myśleć, że najważniejszą rzeczywistością jest jej własne istnienie, ale jest to tylko jej osobisty punkt widzenia. Brakuje tu perspektywy historycznej. Człowiek nie ma prawa do rozwijania własnego umysłu. Ten rodzaj liberalnej orientacji jest bardzo atrakcyjny. Musimy elektrycznie kontrolować mózg. Pewnego dnia armie i generałowie będą kontrolowani przez elektryczną stymulację mózgu„.

John Cunningham Lilly

Był też inny słynny Amerykanin w osobie Johna Cunninghama Lilly’ego (19), neuronaukowca i psychoanalityka, który specjalizował się między innymi w badaniu dla CIA „natury świadomości”. Jedną z jego specjalności była kontrola umysłu poprzez deprywację sensoryczną, stan, który wzmocnił poprzez stworzenie zbiorników izolacyjnych, często w połączeniu z różnymi lekami psychodelicznymi – ulubionymi przez Gottlieba. Najwyraźniej jego połączenie deprywacji sensorycznej i związków halucynogennych mogło zdziałać cuda w programowaniu jednostek. Nie pozbawiony wyobraźni, Lilly był człowiekiem, który wymyślił i opracował koncepcję wszczepiania elektrod i nadajników do mózgów delfinów, kontrolowania ich za pomocą sygnałów radiowych, a następnie przypinania potężnych min lub bomb do ich ciał i zmuszania ich do płynięcia w kierunku wrogich statków, gdzie bomby byłyby detonowane za pomocą zdalnego sterowania. Idealny kamuflaż, ponieważ wszyscy wiedzą, że delfiny są przyjazne. Stany Zjednoczone zrobiły z tego dobry użytek w Wietnamie. (20)

John Mulholland

Nawet magia odegrała rolę w wersji świata Gottlieba. W latach pięćdziesiątych John Mulholland, którego prawdziwe nazwisko brzmiało John Wickizer, był prawdopodobnie najsłynniejszym magikiem w USA, wysoko cenionym za swoje umiejętności zarówno na scenie, jak i w bliskim otoczeniu. To właśnie te ostatnie talenty tak bardzo zainteresowały Gottlieba, że zlecił Mulhollandowi długoterminowy udział w Projekcie MKULTRA w celu stworzenia kompleksowego programu szkoleniowego dla agentów CIA. Plan polegał na szkoleniu agentów w terenie w zakresie mieszania i potajemnego dostarczania ofiarom narkotyków, środków chemicznych i śmiertelnych trucizn, potajemnej wymiany informacji, kradzieży, pozbywania się dowodów i ogólnie uczenia się wszystkich przydatnych sztuczek zaklinania rzeczywistości. Mulholland ostatecznie opracował podręcznik CIA Trickery and Deception, który 60 lat później nadal jest objęty klauzulą najwyższej tajności, choć jego okrojona wersja została opublikowana i jest dostępna. (21)(22)(23) Główne zainteresowanie Gottlieba wydawało się obracać wokół dostarczania trucizn i śmiertelnych toksyn do tych, których CIA chciała wyeliminować i zrobić to bez wykrycia, ale podręcznik Mulholland najwyraźniej wykraczał daleko poza to, koncentrując się na sabotażu, masowej dystrybucji patogenów i wielu innych. Zawierał nawet oddzielne sekcje dotyczące metod sztuczek dla agentów płci męskiej i żeńskiej oraz dla agentów pracujących w parach.

Podczas gdy mniej złe projekty MK-ULTRA zostały ujawnione już ponad 20 lat wcześniej, prawdziwie przerażająca część MK-ULTRA, część związana z programowaniem dzieci za pomocą tortur, zdołała umknąć uwadze przede wszystkim dlatego, że CIA zniszczyła całą dokumentację projektów, a ofiary zostały tak skutecznie i skutecznie zaprogramowane. To był niemal przypadek losu, który ujawnił te mroczne sekrety.

Gottlieb’s Chamber of Horrors

Sirhan Sirhan

Przerażającym wątkiem pobocznym tych eksperymentów są uporczywe twierdzenia, a w niektórych przypadkach znaczące dowody na to, że niektóre znane osoby z przeszłości Ameryki były ofiarami eksperymentów MK-ULTRA. Należą do nich „unabomber” Ted Kaczynski, Sirhan Sirhan – który zastrzelił Roberta Kennedy’ego i Lee Harvey Oswald – człowiek, który rzekomo zabił prezydenta USA Johna Kennedy’ego. Wieloletni przełożony Oswalda miał być specjalistą od MK-ULTRA, podobnie jak wielu innych zabójców z Czarnych Operacji CIA, z których kilku zginęło w wątpliwych okolicznościach zaledwie kilka dni przed złożeniem zeznań przeciwko CIA za te same operacje. (24)

Theodore Kaczynski

Wielu Amerykanów przynajmniej pobieżnie zna Theodore’a Kaczynskiego, popularnie znanego jako „Unabomber”, który zaangażował się w kampanię zamachów bombowych w USA od końca lat 70. do początku lat 90. ubiegłego wieku, ale niewielu było świadomych prawdziwości jego okoliczności i motywacji, ponieważ media uznały go po prostu za „anarchistę” (25). Prawda jest raczej bardziej złożona i o wiele bardziej politycznie groźna. Kaczyński był geniuszem, rozpoczął studia na Harvardzie w wieku 16 lat i uzyskał tytuł doktora matematyki z pracą tak złożoną, że nawet jego profesorowie nie mogli jej zrozumieć. Jeden z członków jego komisji doktorskiej stwierdził, że w Ameryce mogło być tylko dziesięć osób, które byłyby w stanie zrozumieć lub docenić jej egzotyczną złożoność. Kaczyński był profesorem zwyczajnym w wieku 25 lat. CIA zwerbowała go i kilkadziesiąt innych błyskotliwych młodych umysłów na Harvardzie do swojego programu MK-ULTRA, poddając ich temu, co możemy hojnie nazwać „wątpliwymi etycznie eksperymentami” w zakresie kontroli umysłu i modyfikacji zachowania, w dużej mierze bez ich wiedzy. Nigdy nie poznamy wszystkich szczegółów, ale Kaczyńskiemu przez kilka lat podawano ogromne ilości LSD, MDMA – narkotyku powszechnie nazywanego dziś „ecstasy” i innych leków psychotropowych. Umysły tych studentów zostały zniszczone, podobnie jak ich życie, a Kaczyński, niezdolny już do funkcjonowania w społeczeństwie, przeniósł się do małej chatki głęboko w górach, aby przeżyć swoje życie sam na sam ze swoim bólem. Zamiast być anarchistą, kampania bombowa Kaczyńskiego była zarówno wołaniem o pomoc, jak i poszukiwaniem zemsty. Rząd USA nigdy nie przyznał się do swojej roli w tej sprawie, ani w innych wspomnianych powyżej. Czai się tu wiele mrocznych tajemnic.

Patty Hearst

Dla tych, którzy pamiętają lata siedemdziesiąte, istnieje wiele dowodów na to, że organizacje takie jak Symbionese Liberation Army wywodziły się bezpośrednio z programów CIA/SRI, a wiele z zaangażowanych w nie osób było rezydentami i obiektami testów w niesławnym więzieniu Vacaville. Należeli do nich tacy ludzie jak Donald DeFreeze, inaczej znany jako Cinque, który był przywódcą SLA i zasłynął z porwania Patty Hearst, Patty również została „zaprogramowana” podczas niewoli za pomocą narkotyków, tortur i reżimu tego, co grzecznie nazwano metodami „perswazyjnego przymusu” opracowanymi przez Westa. Okazało się, że Patty Hearst była niemal podręcznikowym przykładem wielu dysocjacyjnych osobowości, które West stał się tak biegły w tworzeniu. Dla tych, którzy nie wiedzą, Patty Hearst była wnuczką słynnego amerykańskiego wydawcy Williama Randolpha Hearsta, która, gdy była 19-letnią studentką w Berkeley w Kalifornii, została uprowadzona przez tę grupę, przetrzymywana w niewoli i najwyraźniej zaprogramowana, stała się częścią grupy i była zamieszana w kilka przestępstw, w tym napady na banki. Została uwolniona po dwóch latach i spędziła wiele kolejnych lat na bolesnym przeprogramowaniu psychiatrycznym. (26)

Jim Jones — The People of the Temple

Był też dziwaczny epizod Świątyni Ludu i jej przywódcy Jima Jonesa (27), najbardziej znany z wydarzeń z 18 listopada 1978 r., kiedy cała masa tego kultu przeniosła się do miejsca w Gujanie i około 1000 osób zginęło w masowym morderstwie / samobójstwie w ich osadzie zwanej Jonestown. Jest to niezwykle skomplikowane wydarzenie, w którym oficjalna historia zmieniała się tak wiele razy i miała tak wiele dziur, że nikt nigdy nie wiedział, w co wierzyć. Nie badałem zbyt wiele tej historii, ale chciałbym tutaj poczynić cztery uwagi: po pierwsze, Jones najwyraźniej pozyskał wielu członków swojego kultu z instytucji psychiatrycznej ściśle związanej z badaniami nad narkotykami CIA; po drugie, nieliczni ocaleni z grupy zeznali o codziennych zastrzykach narkotykowych i „programowaniu”; po trzecie, niektóre opublikowane zdjęcia miejsca śmierci pokazywały pudełka i pudełka z wieloma rodzajami leków i strzykawek, a po czwarte, że istniała wyraźna sieć powiązań i kontaktów w tej grupie, która obejmowała CIA i znaczną liczbę zwykłych podejrzanych wymienionych w tym rozdziale. Podsumowując, wiele okazji do nakarmienia podejrzliwych umysłów.

“Zebra Murderers”

Istnieją poważne dowody na to, że to właśnie Gottlieb i jego grupa MK-ULTRA mogli być odpowiedzialni za zaprogramowanie takich osób jak Sirhan Sirhan i Ted Kaczynski, i jest więcej niż prawdopodobne, że grupa Gottlieba była również odpowiedzialna za koncepcję i zaprogramowanie „morderców Zebry”, co doprowadziło do nagłej fali prawie 300 bezsensownych, dzikich i przypadkowych zabójstw pozbawionych jakiejkolwiek motywacji, które przetoczyły się przez Kalifornię pod koniec lat sześćdziesiątych i na początku lat siedemdziesiątych. (28)(29) Te i wiele innych seryjnych morderstw, które nękały Kalifornię przez większą część dekady, wszystkie miały zbyt podobne wzorce, aby mogły być przypadkowe, wszystkie były powiązane ze zbyt wieloma tymi samymi ludźmi i instytucjami, w tym z laboratoriami kontroli umysłu CIA w więzieniu Vacaville, aby można je było uznać za przypadkowe wydarzenia. Wszystkie zabójstwa miały podobne wzorce, a zabójcy (młodzi czarnoskórzy mężczyźni) konsekwentnie opisywani przez świadków jako wyglądający jak „zombie”, bez życia, bez wyrazu i bez emocji, po prostu zabijający i uciekający. Studenci, pracownicy sklepów, ludzie spacerujący ulicą lub czekający na autobus, inni w pralni lub przy budce telefonicznej, z wieloma ofiarami nie tylko kilkakrotnie postrzelonymi, ale często także porąbanymi maczetą, zabójcy po prostu uciekali. Ani morderstwa, ani ofiary nie miały ze sobą nic wspólnego; wszystkie wydawały się być przypadkowe i bez prowokacji lub motywu. Morderstwa wywołały powszechną panikę w wielu częściach Kalifornii. Jedna grupa zabójców, czterech młodych mężczyzn, została ostatecznie złapana, gdy jeden z członków grupy ujawnił policji szczegóły. Nigdy nie odkryto przyczyny ani motywacji, ale podejrzenia skupiły się mocno na CIA i psycho-narkotycznym programowaniu Gottlieba, ponieważ był to dokładnie taki rodzaj rezultatu, jaki program został zaprojektowany.

W jednym przypadku starsza kobieta i jej mąż szli ulicą, gdy młoda kobieta, która podeszła do nich nagle i ze zdumiewającym przyspieszeniem ruchu, wyciągnęła nóż i rozcięła gardło kobiety aż do kości. Następnie młoda kobieta, wraz ze swoją towarzyszką w średnim wieku, podeszła do ich samochodu, niebieskiego kabrioletu BMW, i spokojnie odjechała. Młoda napastniczka nie została znaleziona, ale policja zlokalizowała i przesłuchała jej towarzyszkę, która po kilku rozmowach telefonicznych została w niewytłumaczalny sposób zwolniona bez postawienia zarzutów. Atak ten był tak samo nieumotywowany i bezsensowny jak wszystkie inne, a poinformowani obserwatorzy doszli do wniosku, że programowanie młodej kobiety zostało przypadkowo aktywowane i zrobiło to, do czego zostało zaprogramowane, a towarzysz był jej opiekunem CIA, co wyjaśniało rozmowy telefoniczne i zwolnienie.

We wczesnych latach 70. ci Władcy Chaosu zamienili Kalifornię w miejsce kaźni. Mieliśmy Zabójcę Zodiaka, Dusiciela z Hillside, Zabójcę z Freeway, Mandżurskich Kandydatów Anioła Śmierci i wielu innych, którzy najwyraźniej sami byli zaprogramowanymi ofiarami MK-ULTRA, Projektu CHATTER i Projektu AL CONSTRAN. Wiele raportów świadków przybiera taką formę:

„Wieczorem 25 czerwca 1988 roku, … otrzymał telefon. Kiedy odebrał, podobnie jak w filmie „Mandżurski kandydat”, wydawał się wpadać w rodzaj transu. Mimo że był to jego dzień wolny, założył mundur ochroniarza, a następnie załadował rewolwer 357 magnum i wyszedł przez drzwi. Udał się bezpośrednio na swoje stanowisko strażnicze w magazynie w Concord w Kalifornii, gdzie zabił dwie osoby i ranił 5 innych, jak podczas strzelania do indyka. Zabójstwa były całkowicie niesprowokowane, a świadkowie opisywali go nie tylko jako pozbawionego wyrazu podczas ataku na niewinnych ludzi, ale „jak zombie” i „w pewnego rodzaju transie”. „Patrzył na mnie, ale patrzył przeze mnie”. Policja powiedziała, że kiedy go aresztowali, jego jedynym stwierdzeniem było „Niech Moc będzie z tobą”.„

W tym okresie w Kalifornii miało miejsce wiele takich incydentów, ze wszystkimi oznakami i podobieństwami do zarażenia wirusem. Jeśli pomyślimy o epidemii grypy, infekcja zaczyna się powoli, następnie szybko osiąga apogeum, swego rodzaju punkt kryzysowy, budzący wielkie zaniepokojenie opinii publicznej, po czym niemal nagle słabnie i zanika. Tak właśnie było w przypadku tych niewytłumaczalnych brutalnych morderstw i dzikich ataków, które nigdy wcześniej nigdzie nie miały miejsca; zaczęły się, szybko rozwinęły się w epidemię bezsensownych przypadkowych zabójstw „zombie”, a następnie nagle ustały i nigdy więcej się nie powtórzyły. To właśnie ten wzorzec, w połączeniu z wiedzą o programach kontroli umysłu CIA, doprowadził wielu do przekonania, że ta fala dziwnej aktywności była wynikiem eksperymentów kontroli umysłu CIA i z pewnością istniało wiele poszlak na poparcie tych wniosków.

Gdyby nie było tak wielu dokumentów i dowodów na poparcie tego wszystkiego, wydawałoby się, że jest to jakiś straszny, zboczony koszmar lub scenariusz horroru. Ale to nie jest koszmar. To dzieje się naprawdę i jest to prawdopodobnie główny powód, dla którego dyrektor CIA Helms nagle nakazał całkowite zniszczenie wszystkich zapisów CIA MK-ULTRA, gdy tylko program został przypadkowo odkryty.

Ofiary MK-ULTRA

Zeznania Claudii Mullen

MK-ULTRA victims – Claudia Mullen Testimony from HRC on Vimeo.

W marcu 1995 r. rząd USA prowadził sesje Prezydenckiej Komisji Doradczej ds. Eksperymentów z Promieniowaniem Ludzkim, z dużym panelem naukowców i lekarzy zebranych w celu wysłuchania zeznań na temat długotrwałych projektów amerykańskiego wojska polegających na przeprowadzaniu eksplozji nuklearnych w pobliżu zaludnionych obszarów w celu określenia wpływu promieniowania jądrowego na niczego niepodejrzewającą opinię publiczną. To właśnie na jednej z tych sesji pojawiła się Claudia Mullen (30)(31)(32), przyprowadzając ze sobą znajomego o podobnym doświadczeniu i dostarczając zgromadzonemu komitetowi litanię dokumentacji na temat rozległego programu CIA, który był prowadzony na amerykańskich dzieciach od lat pięćdziesiątych do siedemdziesiątych. Claudia i jej współpracownik dostarczyli informacje coraz bardziej zszokowanej i „wyraźnie wstrząśniętej grupie naukowców” na temat programu MK-ULTRA, który poddał niezliczone tysiące dzieci wieloletnim procesom zimnokrwistych i nieludzkich nadużyć, opisując oparte na traumie programowanie kontroli umysłu, mające na celu ukształtowanie tych dzieci przez CIA w „kandydatów mandżurskich – szpiegów, zabójców i szantażystów seksualnych”. Komisja, co należy jej przyznać, rzeczywiście przeprowadziła dochodzenie i ustaliła, że CIA przeprowadziła co najmniej 4000 takich oddzielnych eksperymentów, w których wzięło udział prawie 25 000 dzieci. Biorąc pod uwagę rozległość programu oraz liczbę zaangażowanych instytucji i naukowców / lekarzy, wielu obserwatorów podejrzewa, że łączna liczba ofiar wśród dzieci może być znacznie większa.

Gottlieb wymyślił i zorganizował rozległą sieć eksperymentów na małych dzieciach w USA i Kanadzie, które polegały na utrzymywaniu ich w niewoli, przy czym każde dziecko było stale „programowane” do dorosłości. Wiele z tych dzieci zostało odebranych rodzicom lub opiekunom w młodym wieku w wyraźnym celu programowania ich przez okres dziesięciu lub więcej lat. Inne zostały zabrane z sierocińców, a przynajmniej niektóre zostały porwane z ulicy przez ludzi Gottlieba, podczas gdy inne zostały „kupione” od nieostrożnych rodziców, rodziców zastępczych lub opiekunów. Dzięki ujawnionym i niesklasyfikowanym dokumentom w końcu jesteśmy w stanie poskładać niektóre elementy w całość, a niektóre z ocalałych ofiar zgłaszają się teraz, aby opowiedzieć swoje historie. Rząd USA i CIA nadal próbują zaprzeczać, w co teraz w dużej mierze nie wierzą, a więc uciekają się do sądów, aby ogłosić brak odpowiedzialności ze względu na bezpieczeństwo narodowe – ostateczne schronienie rządu tchórzy.

Karen Wiltshire

Karen Wiltshire była jedną z takich ocalałych, jedną z niewielu osób, które były w stanie udowodnić swoją wiktymizację, uzyskując dokumentację medyczną z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa, gdzie jej ojciec pracował w laboratorium fizyki stosowanej. Karen została odebrana rodzicom i umieszczona w domu dziecka w Johns Hopkins, a jej rodzicom najwyraźniej powiedziano, że jej instytucjonalizacja jest konieczna z powodu rzadkiej wady serca. Karen była więziona w Johns Hopkins od 1961 do 1970 roku, była stale karmiona LSD, poddawana zabiegom elektrowstrząsów, doświadczała powtarzających się urazów i wykorzystywania seksualnego, a także była poddawana, jak to nazwała, „innym dziwnym eksperymentom”. Powiedziała, że stopniowo zrozumiała, że jednym z celów jej uwięzienia było to, że była „szkolona w celu wyeliminowania emocji i uczuć za pomocą różnych tortur i innych technik”. Była jednym z mandżurskich dzieci Gottlieba.

Kiedy Karen w końcu zaczęła przypominać sobie tę głęboko zakopaną część swojej przeszłości i faktycznie uzyskała dokumentację i dowody potwierdzające jej wspomnienia, rząd USA powiedział jej, że jest jedynym dzieckiem, które miało te doświadczenia, ale w poszukiwaniu prawdy o swoim życiu Karen napotkała wielu innych, którzy jako dzieci doświadczyli podobnego losu. Karen powiedziała: „Plan był taki, by spłacić kilka symbolicznych ofiar, a resztę spławić”, a źródła w Pentagonie powiedziały jej, że za wszelką cenę chcą uniknąć ujawnienia tych historii. Przypadek Karen jest ważny, ponieważ nie tylko otworzyła tę puszkę Pandory dla siebie, ale pomogła wielu innym w uzyskaniu dowodów potwierdzających ich własne podobne doświadczenia w tej sekcji Izby Horrorów Gottlieba. Karen zmarła, zanim zobaczyła rezultat swoich intensywnych, wieloletnich wysiłków w celu poznania prawdy, ale udało jej się otworzyć drzwi dla wielu innych dzieci-ofiar Gottlieba.

Carol Rutz

Historia, którą chcę opowiedzieć, dotyczy Carol Rutz, osoby, której Karen pomogła i która doczekała się rezultatów. Poniższe akapity to historia Carol zaczerpnięta z publicznego przemówienia, które wygłosiła kilka lat temu. Posortowałem i zreorganizowałem jej komentarze oraz zredagowałem je pod kątem zwięzłości i płynności. Słowa nadal należą do niej, ale tylko te oznaczone cudzysłowem są dokładnymi cytatami.

Przejdziemy teraz do historii innej ocalałej, Carol Rutz, która nie tylko w końcu przypomniała sobie całą swoją nikczemną przeszłość w CIA, ale napisała książkę opisującą jej mękę. Mówi, że tak wiele osób skontaktowało się z nią od czasu wydania jej książki, mówiąc jej, że dopóki nie przeczytali o jej doświadczeniach „myśleli, że są sami i szaleni”. Tak się składa, że nie byli ani jednymi, ani drugimi. (33)(34)(35)

Carol zaczyna od słów:

„Jako osoba, która przeżyła program CIA MKULTRA, rozpoczęłam intensywne poszukiwania, aby udokumentować niektóre z eksperymentów kontroli umysłu, których stałam się częścią. Poprzez serię wniosków FOIA do różnych departamentów rządu i wyczerpujące badania, zgromadziłam niesamowitą ilość materiałów, które … potwierdzają moje osobiste doświadczenia”.

Kontynuuje:

„CIA kupiła moje usługi od mojego dziadka w 1952 roku, w wieku czterech lat. Załadował mnie z moją małą walizką, podczas gdy moja mama rodziła moją młodszą siostrę. Tego dnia zostałam zawieziona do Detroit, gdzie wsiadłam do samolotu lecącego do Nowego Jorku do ośrodka finansowanego przez CIA w celu przeprowadzania tajnych eksperymentów. Moja pierwsza podróż samolotem zakończyła się koszmarem, który miał mnie prześladować przez następne 45 lat. Stałem się ludzkim eksperymentem – częścią ich poszukiwań sposobu na przejęcie kontroli nad umysłem człowieka. W trakcie tych eksperymentów stworzyli [alternatywne osobowości], aby wykonywały ich polecenia – „mandżurscy kandydaci” to odpowiednie określenie.”

Przez następne dwanaście lat byłam testowana, szkolona i wykorzystywana na różne sposoby. Całe programowanie, które zostało mi zrobione przez CIA, miało na celu podzielenie mojej osobowości i uczynienie ze mnie posłusznego niewolnika. Opierało się na traumie, wykorzystując takie rzeczy jak elektrowstrząsy, hipnozę, deprywację sensoryczną i narkotyki. Później trauma nie była konieczna, tylko hipnoza osiągnięta dzięki wszczepionym wyzwalaczom i okazjonalnym tuningom, które odbywały się w bazie sił powietrznych Wright Patterson niedaleko mojego domu … inne rodzaje traumy zostały użyte, aby zmusić mnie do narzekania i rozszczepienia mojej osobowości (w celu stworzenia wielu osobowości do określonych zadań). Każda [alternatywna osobowość] została stworzona, aby odpowiedzieć na wyzwalacz posthipnotyczny, a następnie wykonać czyn i (nie) pamiętać go później. „Podczas pierwszych kilku dni moich eksperymentów użyli serum prawdy, a także porażenia prądem, aby zidentyfikować [alternatywne osobowości] [wtedy] przebywające we mnie. Używali technik wizualizacji do tworzenia alterów dla własnych nikczemnych celów„.

Carol wspomniała o książce dr Colina Rossa zatytułowanej „Bluebird: Deliberate Creation of Multiple Personality by Psychiatrists”, (36)(37) stwierdzając, że jego książka „dokumentuje tych lekarzy, którzy pracowali w ramach rządowych kontraktów MKULTRA w konkretnych celach złamania umysłu i odbudowania go. Lekarze ci, i używam tego terminu luźno, szukali do swoich projektów dzieci, które miały zdolność oderwania się od rzeczywistości. Ja pasowałem do tego projektu”.

Carol twierdzi, że Sidney Gottlieb, dyrektor Personelu Usług Technicznych CIA, który prowadził MK-ULTRA, był bezpośrednio i mocno zaangażowany w jej wykorzystywanie i programowanie. Powiedziała, że jedna z jej części była jak „część dziecka”, którą Gottlieb karmił butelką, trzymał i odżywiał, w ramach programu mającego na celu związanie jej z nim, co opisuje jako „ustanowienie wewnętrznej dychotomii, w której myślałam, że zależę od niego w zakresie odżywiania – jedzenia, picia, miłości itp.”. Odnosząc się do Gottlieba, Carol powiedziała dalej: „Kiedy zmarł w 1999 roku, moje programowanie natychmiast zaczęło się pogarszać. Bardzo trudno było poradzić sobie z przeciwstawnymi uczuciami miłości i nienawiści do tego człowieka. Część mnie kochała go jako ojca, a inne części mnie czuły nienawiść i pogardę”.

„Podczas eksperymentów na mnie, elektrody zostały włożone w prowadnice rękawów, a mój mózg był badany, podczas gdy ktoś w pokoju nagrywał to, co zostało powiedziane. Dr Penfield powiedział im, że mój mózg jest jak magnetofon i po prostu musi cofnąć mnie w czasie. Zrobił to dotykając różnych miejsc w moim mózgu. Nagrywali wspomnienia wywołane obrazami z mojej przeszłości, a później Sid Gottlieb wykorzystał je do przyszłych sesji programowania. Odbierano wykrywalne błyski energii i dokonano nagrania zapewniającego lekarzy, że rzeczywiście pracowali z różnymi częściami mojej osobowości, oddzielnie i niezależnie od nich, że w końcu się obudzą”.

Carol powiedziała dalej, że część tego, czego doświadczyła, była tym, co nazwała „ogólnym programowaniem” w ramach głównej „osobowości kontrolnej„, a następnie Gottlieb i jego ludzie pracowali nad jej innymi osobowościami. Powiedziała:

„Jedno z moich dzieci [alternatywne osobowości] zostało przeszkolone seksualnie w celu skompromitowania mężczyzn władzy, aby mogli być szantażowani w późniejszym terminie”. Według niej doświadczyła ona wielu programów seksualnych, które „wyeliminowały wszystkie wyuczone przekonania moralne od ocalałego, aby funkcja mogła być wykonywana bez zahamowań, [i które obejmowały] pornografię dziecięcą, prostytucję i trening seksualny wykorzystywany na korzyść opiekuna do szantażu lub użytku osobistego„.

Claudia Mullen, do której odniosłem się powyżej, opisała bardzo podobne doświadczenia w dzieciństwie jako więzień CIA. W swoich zeznaniach powiedziała częściowo:

„Nauczono mnie rozmawiać ze starszymi mężczyznami i zachęcano do zaprzyjaźnienia się ze starszymi mężczyznami, a w końcu, gdy byłam wystarczająco dorosła, wysłano mnie w coś, co nazywali polem operacyjnym, i fotografowano mnie z urzędnikami rządowymi i agencyjnymi (CIA), lekarzami, z którymi się konsultowano, szefami uniwersytetów i prywatnych fundacji – wszystko pod szansą, że jeśli fundusze rządowe zaczną się kurczyć, chcieli być w stanie szantażować lub wymuszać na mężczyznach, aby upewnić się, że projekty będą kontynuowane. To był ostateczny cel. Projekty musiały być kontynuowane za wszelką cenę. Musieli wyszkolić pewną liczbę młodych kobiet, a ja zostałam wysłana do obozu w Maryland na trzy tygodnie, kiedy miałam dziewięć lat, i to było moje pierwsze szkolenie na temat tego, jak zadowolić seksualnie mężczyzn. Przeszłam kurs szkoleniowy, coś w rodzaju seminarium„.

Dr. Penfield

Carol powiedziała, że „stworzono kolejną (alternatywną osobowość) i powiedziano jej, że jest robotem do przechowywania informacji”, a także, że istniał również „wyszkolony zabójca, śpiący zabójca”, który nie odczuwał strachu i został przeszkolony w używaniu pewnego rodzaju broni lub innych metod zabijania. Inną częścią było „programowanie autodestrukcji zainstalowane na wypadek, gdyby ocalały zaczął sobie przypominać. Używano go, aby zapobiec ich upublicznieniu”. Powiedziała, że inna część programu autodestrukcji była związana z zabójstwami, gdyby ocalały został schwytany, i że w każdym przypadku istniałaby całkowita amnezja między różnymi osobowościami.

Napisała, że uzyskała jeden dokument rządowy z 21 listopada 1951 roku, wydany kilka miesięcy przed jej pierwszym eksperymentem, w którym CIA upewniła się, że projekt ten nigdy nie zostanie ujawniony. „Dokument mówi:

„Konieczne byłoby zachowanie szczególnej ostrożności przy dokładnym maskowaniu przedsięwzięcia. Nie chciałbym, aby ktokolwiek tutaj w (usunięto), z wyjątkiem (usunięto) i mnie, wiedział o tym … Fundusze niezbędne do wsparcia pracy nie byłyby identyfikowane i nie budziłyby żadnych pytań. Nawet wewnątrz CIA jak najmniej osób powinno być świadomych naszego zainteresowania tymi dziedzinami i tożsamości tych, którzy dla nas pracują”.

W innym dokumencie CIA, który Carol uzyskała w 1951 roku, wyraźnie stwierdzono:

„Badania eksperymentalne (…) zostaną przeprowadzone, a szczególna uwaga zostanie poświęcona stanom dysocjacyjnym (…) Takie stany można wywoływać i kontrolować do pewnego stopnia za pomocą hipnozy i narkotyków (…) Eksperymentatorzy będą szczególnie zainteresowani stanami dysocjacyjnymi i zostaną podjęte próby wywołania szeregu tego rodzaju stanów (…) Zostaną ustanowione badania uczenia się, w których podmiot będzie nagradzany lub karany za swoje ogólne wyniki i wzmacniany na różne sposoby za pomocą porażenia prądem itp. W innych przypadkach leki i sztuczki psychologiczne będą wykorzystywane do modyfikowania jego postaw. Nasza praca i praca innych wskazują, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że całkowita lub prawie całkowita amnezja nastąpi po zastosowaniu naszej techniki jako ogólnej zasady”.

Carol odniosła się również do innego dokumentu rządowego, tego z 1954 roku, uzyskanego na podstawie wniosku FOIA i wymieniającego niektóre obszary zainteresowania tego programu. Wymienię tutaj kilka z nich, które zauważyła Carol, ale najpierw należy zauważyć, że dokument zaczyna się od stanowczego stwierdzenia, że eksperymenty te są „praktycznymi [a nie] teoretycznymi badaniami prowadzonymi … Charakter tych badań obejmuje 20 konkretnych problemów”.

• Czy możemy w ciągu godziny, dwóch godzin, jednego dnia itp. wywołać [hipnotyczny] stan u „niechętnego podmiotu” w takim stopniu, że wykona on działanie na naszą korzyść? (Daleki zasięg).
• Czy możemy schwytać podmiot i w ciągu godziny lub dwóch poprzez kontrolę posthipnotyczną sprawić, że rozbije on samolot, rozbije pociąg itp. (Krótkie, natychmiastowe działanie)
• Czy możemy za pomocą technik [indukcji snu] i [hipnozy] zmusić osobę (niechętną lub nie) do podróżowania na duże odległości, popełnienia określonych czynów i powrotu do nas lub przyniesienia dokumentów lub materiałów? Czy osoba działająca pod kontrolą posthipnotyczną może z powodzeniem podróżować na duże odległości?
• Czy możemy zagwarantować całkowitą amnezję w każdych warunkach?
• Czy możemy opracować system pozwalający na przekształcenie niechętnych osób w chętnych agentów, a następnie przekazanie tej kontroli nieprzeszkolonym agentom agencji w terenie za pomocą kodów, znaków identyfikacyjnych lub danych uwierzytelniających?

Po raz kolejny, w normalnych okolicznościach brzmiałoby to jak przerażający koszmar lub scenariusz filmu klasy B, gdyby nie dokumenty rządowe świadczące o planowaniu i przeprowadzaniu dokładnie takich programów i eksperymentów, i gdyby nie osoby, które teraz przypominają sobie dokładnie te doświadczenia z wielką szczegółowością, a także nazwiska i twarze mężczyzn, którzy je popełnili. I po raz kolejny, żadna z tych spraw nigdy nie została wyjaśniona przez żadną część rządu USA lub jego agencji, ani przez setki lub tysiące lekarzy, którzy uczestniczyli w tych skandalicznych parodiach na małych dzieciach, ani przez renomowane amerykańskie instytucje edukacyjne i medyczne, które również chętnie w nich uczestniczyły. Żadna z tych spraw nie została odpowiednio potraktowana przez amerykańskie media, a przede wszystkim przez Kongres Stanów Zjednoczonych, który przeprowadził krótką sesję wybielania, a następnie pogrzebał całą sprawę tak głęboko, jak to tylko możliwe.

Myślę, że jest to jedno z wielu dobrych miejsc, aby stwierdzić, że Amerykanie nie są w stanie wytykać palcami innych narodów rzekomych naruszeń praw człowieka, gdy ci sami Amerykanie mają takie szkielety we własnej szafie, z którymi żaden z nich nie ma odwagi się zmierzyć.

The Story of Candy Jones

Candy Jones, której prawdziwe nazwisko brzmiało Jessica Arline Wilcox, była piękną amerykańską modelką, pinup girl, pisarką i gospodynią radiowego talk show z czasów II wojny światowej, która okazała się być tajną agentką CIA i ofiarą Projektu MKULTRA. (1)(2) Wydawałoby się, że to fabuła horroru, ale Jones zaczęła mieć zagadkowe nieobecności w pracy lub w domu, wracając kilka dni później nieświadoma swojej nieobecności i nie pamiętając, gdzie była ani co mogła zrobić. Candy Jones okazała się idealnym obiektem hipnozy, a po kilkuset godzinach pod hipnozą jej lekarze i rodzina połączyli alternatywne osobowości, które zostały stworzone w tej kobiecie. (38)(38a)

Według książki Donalda Baina, The Control of Candy Jones,(39) „Arlene została wykwalifikowana do używania materiałów wybuchowych, do walki w zwarciu za pomocą improwizowanej broni, takiej jak szpilka do kapelusza, i nauczana o ukrywaniu się i komunikacji. Nauczyła się jak zabijać gołymi rękami, jak opierać się bólowi i jak radzić sobie z metodami śledczymi. Jako Arlene (jedna z jej alternatywnych osobowości) twierdziła, że odwiedziła wiele obozów szkoleniowych, baz wojskowych i tajnych placówek medycznych w USA i innych krajach”. Wygląda na to, że jej uwarunkowania były tak głębokie, że Arlene zabiłaby się na rozkaz i zawsze nosiła przy sobie szminkę zawierającą truciznę, która mogłaby zostać użyta do popełnienia samobójstwa, gdyby została schwytana. Bain udokumentował, że aby zademonstrować sukces swojej pracy nad Arlene, dr Jensen umieścił zapaloną świecę wewnątrz otwartej pochwy Candy, nie rejestrując ani bólu, ani strachu, co zademonstrował w obecności 24 lekarzy w audytorium w siedzibie CIA w Langley w Wirginii. Candy, jako Arlene, została wysłana na Tajwan co najmniej dwa razy na misje testowe, dostarczając koperty. Tam była torturowana elektrycznymi prętami, aby sprawdzić, czy pęknie; nie pękła. Wydaje się, że głęboko zboczona seksualność była ukrytym elementem tajnej agendy.

W niepokojących epizodach była często rozbierana, kładziona do łóżka, odurzana narkotykami, hipnotyzowana i torturowana. Książka Baina zawiera szczegóły, o których wolelibyśmy nie wiedzieć.

Rządowi psychiatrzy szybko naznaczyli Jonesa „syndromem fałszywej pamięci”, ale Bain wspomina o jednym potwierdzającym dowodzie, który pojawił się, gdy „Jones przypadkowo trzymał paszport Arlene Grant: Jones w ciemnej peruce i ciemnym makijażu”, ale kobieta twierdziła, że nie wiedziała o paszporcie ani nie pamiętała pozowania do zdjęć. Bain zauważył również, że w 1971 r. w Science Digest opublikowano artykuł eksperta od hipnozy George’a Estabrooksa (innego praktyka MK-ULTRA), w którym „Estabrooks otwarcie dyskutował o udanym stworzeniu kurierów z amnezją, za jakich uważał się Jones”.

Holokaust małych dzieci przez CIA – i kanadyjska zbrodnia stulecia

W latach 40. i 50. dzieci z Quebecu urodzone przez niezamężne kobiety były często oddawane do prowadzonych przez katolików sierocińców i zakładów psychiatrycznych. (Congrégation des Soeurs de la Charité de Québec/Patrimoine immatériel religieux du Québec)

https://www.cbc.ca/news/canada/montreal/duplessis-orphans-class-action-1.4537218.

Przed II wojną światową Kościół katolicki w Kanadzie, przynajmniej w prowincji Quebec, był de facto operatorem sierocińców i pod koniec wojny miał około 200 000 dzieci przebywających w ich placówkach dzięki dotacjom rządowym. Kościół opracował plan wzbogacenia się poprzez przeklasyfikowanie wszystkich swoich sierocińców na zakłady psychiatryczne, ponieważ dotacje rządowe w tamtym czasie były kilkakrotnie wyższe na dziecko miesięcznie w przypadku tych drugich niż pierwszych. Plan został zatwierdzony przez ówczesnego premiera Quebecu, Maurice’a Duplessisa, a dzieci na zawsze będą znane jako „Dzieci Duplessisa”. Oczywiście, po zmianie klasyfikacji, wszystkie akta dzieci zostały trwale zmienione, aby zaklasyfikować każde z nich jako upośledzone umysłowo lub cierpiące na inną chorobę psychiczną. To było wystarczająco złe, ale sierocińce / instytucje były piekłem dla dzieci przed zmianą, a potem znacznie się pogorszyły. Kościół katolicki od bardzo dawna słynął z okrucieństwa wobec dzieci, na co wskazują ostatnie dziesięciolecia ujawnienia przypadków wykorzystywania seksualnego dzieci, ale było tego znacznie więcej. Katolickie zakonnice słynęły z podłości, okrucieństwa oraz fizycznego i seksualnego wykorzystywania zarówno chłopców, jak i dziewcząt, zarówno w swoich szkołach i sierocińcach, jak i w innych miejscach, ale w tamtych czasach „dzieło Boże” i osoby je wykonujące były prawie poza wszelką wątpliwością i krytyką. Po przetasowaniu i ponownym zakwalifikowaniu dzieci jako upośledzonych umysłowo, w wielu przypadkach były one traktowane jak zwierzęta. Wiele dzieci, po osiągnięciu wieku 14 lub 15 lat, podejmowało odważne próby ucieczki, wielu się to udało, a reszta została surowo ukarana. (40)(41)(42)(43)(44)(45)

Przed tym wydarzeniem CIA była już od wielu lat zaangażowana w szeroki wachlarz tortur, niezwykle surowych przesłuchań, prób programowania psychicznego i wielu innych. W tamtym czasie największą skargą Dullesa był brak „wystarczającej liczby ludzkich królików doświadczalnych do wypróbowania tych niezwykłych technik”. Z Bożą pomocą jego obawy wkrótce wyparowały. Dulles poczynił już ustalenia z Ewenem Cameronem z Allan Memorial Institute i McGill University w Montrealu, aby przeprowadzić niektóre z najbardziej nagannych eksperymentów CIA, wiele z nich z udziałem dzieci, na zasadniczo zdrowych pacjentach oddelegowanych podstępem z lokalnych szpitali, aby zamieszkać w prywatnej klinice tortur Camerona. Dulles miał się później chwalić, że „kanadyjski Allen Memorial Hospital jest dobrym źródłem ludzkich królików doświadczalnych„. Po tym sukcesie i wkrótce po zwerbowaniu Gottlieba do kierowania projektem MK-ULTRA, Dulles odbył kilka tajnych spotkań z przedstawicielami Kościoła katolickiego i Maurice’em Duplessisem, aby zorganizować dostęp CIA do ogromnych zasobów tych nowo upośledzonych dzieci do wielu eksperymentów kontroli umysłu i programowania ludzi. Dr Wilder Penfield(46) był jednym z ludzi głęboko zaangażowanych w te okrucieństwa, ale McGill University robi niesamowite wybielanie Penfielda, nie wspominając o jego rozległym zaangażowaniu w okrucieństwa MK-ULTRA. W tamtych czasach wydaje się, że Uniwersytet McGill był skorumpowany do szpiku kości, zaangażowany nie tylko w Cameron’s Sleep Room, ale prawie na pewno w tragedię sierot Duplessis.

Dopiero pod koniec lat osiemdziesiątych i na początku lat dziewięćdziesiątych niektóre z dzieci będących ofiarami tej trwającej dziesięciolecia parodii sponsorowanej przez CIA zaczęły wychodzić na światło dzienne, a oburzenie opinii publicznej było namacalne. Oczywiście Bóg nie podlega takim drobiazgom jak delikty czy procesy sądowe, a w każdym razie Kościół szybko okrążył wozy i do dziś zaprzecza wszystkiemu i wszystkim. Rząd kanadyjski nie miał tyle szczęścia, ponieważ ostatecznie musiał zapłacić dziesiątki milionów dolarów – w rzeczywistości niewielką kwotę, w porównaniu z ogromną liczbą ofiar i długimi okresami ich poddania nieludzkiemu traktowaniu, z jakim się zetknęli.(47) CIA również została pozwana, ale w całości obwiniła rząd kanadyjski, w niemałej części opierając się na sile seksualnych filmów wideo, które agenci CIA byli na tyle sprytni, aby nakręcić kanadyjskich urzędników rządowych i kościelnych zaangażowanych w wielokrotne akty seksualne z wieloma z tych samych małych dzieci. Będąc w ten sposób skompromitowana, Kanada musiała sama zapłacić rachunek. Nie tylko to, ale Duplessis nawiązał lepsze relacje z CIA niż kanadyjski rząd federalny, więc CIA zasadniczo całkowicie uniewinniła prowincję Quebec, pozostawiając rządowi krajowemu opłacenie wszystkich rachunków i wzięcie na siebie większości odpowiedzialności. To było sprytne posunięcie. I oczywiście premier Kanady, Justin Trudeau, zainicjował całkowity knebel na wszystkie dowody i opóźnia przesłuchanie i odszkodowanie tak długo, jak to możliwe.(48)(49)

Ale sprawa nie jest zakończona i być może nigdy nie zostanie zakończona. Wiele ofiar wciąż się zgłasza, a wiele z nich domaga się do dziś pełnego publicznego dochodzenia we wszystkich aspektach tej ogromnej tragedii, które nigdy nie zostały zbadane. Jednym z tych „luźnych końców” jest masowy cmentarz o powierzchni 800 akrów, który kościół pieszczotliwie nazywa „chlewem”, który według większości doniesień zawiera wiele tysięcy małych ciał. Wiele osób, które były wychowankami tych sierocińców, konsekwentnie zgłaszało jako jedno ze swoich zadań przenoszenie ciał, które miały zostać porzucone na tym cmentarzu, a więcej niż kilka osób zgłosiło, że wykonało to zadanie od 60 do 80 razy. Nie prowadzono żadnych rejestrów, przynajmniej takich, które Kościół katolicki chciałby udostępnić. Jest jeszcze gorzej niż sugerowałem tutaj, ponieważ całkowita liczba małych dzieci zaangażowanych we wszystkie aspekty tego procederu została wiarygodnie oszacowana na około 300 000, z których część przeżyła, część uciekła, a część została umieszczona w kartonowych pudłach na frachtowcach oceanicznych i wysłana do innych krajów bez dalszych informacji. Szacunki dotyczące całkowitej liczby zmarłych dzieci wahają się od co najmniej kilkudziesięciu tysięcy do nawet 100 000. Jednym ze sposobów na ustalenie liczby ofiar śmiertelnych byłoby przeprowadzenie przez wojsko badań radarowych pod ziemią i wyciągnięcie łopat, ale to nigdy nie nastąpi.

Było o wiele więcej, tak wiele opowieści konsekwentnie ujawniających okropności zamku Draculi zadawane tak małym i niewinnym istnieniom, opowieści o eksperymentach z narkotykami i deprywacją, brutalności, torturach, wykorzystywaniu seksualnym każdego rodzaju i nie tylko. Gottlieb i jego zboczona, opuszczona przez Boga załoga w rzeczywistości torturowali i zabili tysiące małych dzieci, a nikt w rządzie Quebecu ani w kanadyjskim parlamencie nie miał odwagi otworzyć tej puszki Pandory z małymi ciałami, które tak bardzo przyczyniły się do Medalu Honoru Gottlieba. Jako kraj, Kanada ma mniej grzechów niż większość, ale te, które ma, są tak naganne, że serce krwawi i sprawia, że wstydzisz się być Kanadyjczykiem. A prowincja Quebec jest tchórzem do głębi swoich korzeni, odmawiając stawienia czoła tej ogromnej tragedii i zamknięcia wielu tysięcy nieodwracalnie zniszczonych istnień. Żaden Kanadyjczyk – i mam na myśli ŻADNEGO Kanadyjczyka – nigdy nie będzie miał moralnego prawa do wskazywania palcem na jakikolwiek inny kraj w kwestii praw człowieka.

Ten nikczemny program był prowadzony nie tylko przy aktywnym udziale Kościoła katolickiego w Quebecu i Kanadzie, ale także przy pełnej wiedzy i współudziale samego Watykanu. Niektóre ofiary indywidualnie napisały setki listów do urzędników watykańskich, petycje sięgające wielu dziesięcioleci wstecz, próbując znaleźć wsparcie dla śledztwa i zamknięcia sprawy, ale bezskutecznie. Są ignorowane. Wszyscy na wszystkich szczeblach rządowych w USA i Kanadzie, w ogromnej światowej organizacji Kościoła katolickiego, Kolegium Lekarzy i Chirurgów, a zwłaszcza w środkach masowego przekazu, okrążyli wozy, aby chronić winnych i zapobiec ujawnieniu pełnej prawdy. Prawdopodobnie wszystkie zapisy zostały zniszczone, wraz z życiem. Niektóre prawdy pojawiły się w małych programach radiowych, w których ofiary opisywały w obrazowy i przerażający sposób historie o tym, jak małe dzieci były torturowane, zabijane, a następnie wrzucane do chlewu. Z pewnością były dziesiątki tysięcy małych dzieci, które cierpiały z powodu nieludzkiego traktowania przez Gottlieba, a być może nawet ponad 100 000. Wiele z nich zmarło wtedy, a wiele innych zmarło później, zabierając swoje historie do grobu.

Ofiary, które wciąż żyją, opisują przerażające działanie LSD lub podobnych narkotyków zmieniających umysł, fizyczne bicie, tortury wielu rodzajów, bycie zamkniętym w łańcuchach i wielokrotne biczowanie podczas bycia obrożą jak pies, niekończące się pozbawienie snu, lobotomie, długotrwałe lodowate kąpiele, wszelkiego rodzaju wykorzystywanie seksualne, morderstwa i wiele innych zbrodni deprawacji, które wstrząsają sumieniem. Były poddawane niewiarygodnie okrutnej i częstej terapii elektrowstrząsami o wysokim napięciu, zastrzykom z leków zmieniających umysł tak silnie, że dzieci musiały być najpierw skrępowane w kaftanach bezpieczeństwa. Istnieją potwierdzone doniesienia o „dzieciach z rozbitych domów, które były sprzedawane za pieniądze na czarnym rynku i wysyłane, niektóre w kartonowych pudłach, na statkach oceanicznych zmierzających do zagranicznych portów”. Te najbardziej bezbronne dzieci, którym nikt nie chciał pomóc, były traktowane najgorzej i kończyły w chlewie. Nic, co naziści zrobili w Niemczech, nie było nawet zbliżone do tego, co Gottlieb i CIA zrobili w Kanadzie, a Kanada była zdecydowanie najmniejszą częścią zbrodni Gottlieba.

W rzeczywistości przynajmniej niektórzy sprawcy operacji Paperclip, zbrodniarze wojenni sprowadzeni przez Dullesa do USA z Japonii i Niemiec, zostali włączeni do tych części programów MK-ULTRA Gottlieba, a powtarzane historie, a nawet niektóre zdjęcia zdają się potwierdzać, że sam Mengele uczestniczył w niektórych z tych sesji. (50) A jednak nikt nigdy nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Jedno ze źródeł zauważyło, że szpital Saint Michel Archangel w Quebecu był znany jako miejsce, w którym wiele sierot Duplessis zniknęło w wyniku tajnych eksperymentów CIA Gottlieba. Rocznik tej instytucji z 1949 roku zawiera zdjęcia mężczyzny o zdumiewającym podobieństwie do Josefa Mengele, co może nie być całkowitym zaskoczeniem, ponieważ to z pomocą watykańskiej „linii szczurów” Mengele uciekł z Niemiec i udał się do USA – gdzie najwyraźniej wędrował swobodnie przez dłuższy czas, zanim media i opinia publiczna sprawiły, że stał się zbyt gorący dla CIA i został przeładowany do Ameryki Środkowej przy wsparciu finansowym rządu USA. Co dziwne, reporter omówił to zdjęcie z przedstawicielami Żydowskiego Centrum Pamięci Holokaustu w Montrealu, ale zbył je komentarzem: „Co z tego, że to Mengele?”. Myślę, że zależy to od tego, czyj wół jest poniewierany.

Sieroty Duplessis. Spine Online

Prawnik jednej z ofiar stwierdził, że wszystkie dowody wskazują na to, że kościół katolicki zawarł umowę z CIA, przy pełnej wiedzy rządu Quebecu, „aby oddać całkowicie zdrowe dzieci w zamian za pieniądze, dając lekarzom możliwość eksperymentowania do woli, ponieważ wszyscy byliśmy uważani za szalonych„. Jeden z psychiatrów CIA określił dzieci jako „i tak wadliwe„, a w artykule zatytułowanym „The Ethnic Cleansing of the ‚Mentally Unfit’”, eugenik wykorzystał okazję do kampanii na rzecz sterylizacji, aby zapobiec „wypełnianiu kołyski przez zdegenerowane dzieci„. Okrucieństwa MK-ULTRA Gottlieba w Kanadzie były tym, co niektórzy nazywali „programem zorganizowanego ludobójstwa psychiatrycznego”.

Brakujące wspomnienia z pokoju sypialnego

Dr. Ewan Cameron

Inna część tajnego programu CIA MK-ULTRA polegającego na praniu mózgu i kontroli umysłu została przeniesiona do Kanady, aby uniknąć odpowiedzialności USA i początkowo była nieznana nawet kanadyjskiemu rządowi. Dr Ewan Cameron z Allan Memorial Institute w Montrealu w Kanadzie, pracujący na Uniwersytecie McGill, przeprowadził niektóre z najbardziej nagannych eksperymentów CIA, wiele z nich na małych dzieciach i obejmujących ich niezwykłe wykorzystywanie seksualne, w tym stosunki z prominentnymi politykami. (51) (52) (53) (54) W 1957 roku, dzięki finansowaniu CIA i pod nadzorem Gottlieba, dr Cameron rozpoczął MKULTRA Subproject 68, eksperymenty, które miały na celu najpierw „usunięcie wzorca” osób, wymazanie ich umysłów i wspomnień – sprowadzenie ich do poziomu umysłowego niemowlęcia – a następnie „odbudowanie” ich osobowości w wybrany przez siebie sposób. Eksperymenty te stanowiły ludzką katastrofę, która trwale i całkowicie pozbawiła tożsamości setki Kanadyjczyków.

Aby mieć prywatną i tajną placówkę, Cameron wykorzystał pieniądze CIA do przekształcenia niektórych stajni dla koni za Instytutem w skomplikowaną komorę izolacyjną i deprywacji sensorycznej, w której trzymał pacjentów zamkniętych przez wiele tygodni. Jego metody polegały na poddawaniu nieświadomych pacjentów psychicznych i innych „nowoczesnym torturom obejmującym masową terapię elektrowstrząsami, zastrzyki z narkotyków, ciągłe dawki LSD i wywołane chemicznie śpiączki mające na celu zniszczenie wspomnień pacjentów o sobie i ich rodzinach. Te wywołane narkotykami śpiączki trwały nawet 90 dni, podczas których Cameron stosował liczne i powtarzające się wstrząsy elektryczne o wysokim napięciu, często podając wiele setek wstrząsów na osobę, z mocą trzydzieści do czterdziestu razy większą niż normalnie”. (55)(56)

Cameron eksperymentował również z różnymi lekami paraliżującymi i wywoływał śpiączkę insulinową u swoich pacjentów, podając im duże zastrzyki insuliny, dwa razy dziennie przez okres do dwóch miesięcy. Następnie przeprowadzał na badanych eksperymenty, które nazywał „psychiczną jazdą”, najpierw przymocowując kaski piłkarskie do głów badanych w celu pozbawienia ich zmysłów, a następnie powtarzalnie odtwarzając nagrane wypowiedzi przez głośniki wszczepione w kaski. Pacjenci nie mogli zrobić nic poza słuchaniem tych wiadomości, odtwarzanych nieprzerwanie przez wiele tygodni. W jednym przypadku Cameron zmusił osobę (której umysł został już opróżniony za pomocą deprywacji sensorycznej i elektrowstrząsów) do słuchania wiadomości bez przerwy przez 101 dni. Pacjenci, którzy zgłosili się do instytutu z powodu drobnych problemów, takich jak lęk lub depresja poporodowa, ogromnie ucierpieli z powodu działań Camerona, wielu z nich straciło pamięć o rodzicach i rodzinie oraz cierpiało na trwałe nietrzymanie moczu. Wielu z nich stało się wirtualnymi warzywami.

Arlene Tyner napisała o historii jednej z ofiar:

„Gail Kastner, obecnie po sześćdziesiątce, nie odkryła, że eksperymenty Ewena Camerona były przyczyną jej „zmarnowanego życia”, dopóki nie przeczytała artykułu w gazecie Montreal Gazette w 1992 roku. (57) Pozwała rząd kanadyjski i montrealski Royal Victoria Hospital w 1999 roku po tym, jak rząd odrzucił jej roszczenie o odszkodowanie. „Genialna studentka, której dominujący ojciec zgłosił ją do instytutu z powodu depresji”, Kastner twierdzi, że elektrowstrząsowe zabiegi „depatriacji” Cameron i śpiączki wywołane insuliną przez pięć tygodni są odpowiedzialne za życie pełne wrzeszczących koszmarów, nawracających drgawek, utraty pamięci i długotrwałej regresji do stanu niemowlęcego (58)(59). Jej mąż, syn i siostra bliźniaczka nie mogli tolerować jej dziwacznego zachowania, tj. „moczenia dywanu w salonie, ssania kciuka, mówienia i chęci karmienia butelką”. Porzucona przez własną rodzinę, została uratowana przed bezdomnością przez Jewish Family Service”.

Wiele ofiar pochodziło od dzieci, które zostały umieszczone pod opieką Camerona, a większość z nich była wykorzystywana seksualnie w ramach eksperymentów i „terapii”, a wiele z nich było wykorzystywanych seksualnie przez kilku mężczyzn podczas jednej sesji. Jedno z dzieci zostało wielokrotnie sfilmowane podczas wykonywania czynności seksualnych z wysokimi rangą urzędnikami rządu federalnego, w ramach planu opracowanego przez zespół Gottlieba MKULTRA w celu szantażowania urzędników, aby zapewnić dalsze finansowanie eksperymentów. Gdy istnienie tego projektu wyszło na jaw, doszło do masowych procesów sądowych. Należy zauważyć, że dr Cameron był członkiem Trybunału Norymberskiego, który surowo osądził i surowo ukarał eksperymenty na ludziach mniej złe niż jego własne. W rzeczywistości jednak Cameron, podobnie jak Gottlieb i powiązani z nim zboczeńcy z Fort Detrick i Edgewood, wzorowali te eksperymenty częściowo na tym, czego nauczyli się od Niemców, a następnie znacznie je upiększyli.

W latach 80. CIA i Departament Stanu USA rozpoczęły zaciekły publiczny kontratak na rząd Kanady za kwestionowanie słuszności działań CIA. W briefingach prasowych, wywiadach i pismach procesowych CIA wielokrotnie twierdziła, że Kanada również finansowała Camerona, a zatem okrucieństwa były winą Kanady. Jeden z amerykańskich prokuratorów stwierdził: „Zamierzamy owinąć im wokół szyi finansowanie Camerona przez kanadyjski rząd”. Początkowo rząd kanadyjski zamierzał wnieść oskarżenie przeciwko USA i CIA do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze, ale Amerykanie tak zmusili Kanadę do poddania się, że sprawa została wybielona i zapomniana.

CIA była również odpowiedzialna za wiele eksperymentów z LSD przeprowadzonych w szpitalu psychiatrycznym w Weyburn w Kanadzie (60), skąd pochodzi słowo „psychodeliczny”. Według byłych pracowników, CIA dostarczyła szpitalowi ogromne ilości LSD, ponieważ chciała poznać wpływ dużych i powtarzających się dawek tego narkotyku na jednostki. Od tego czasu szpital został zamknięty, a cała dokumentacja wydaje się być zniszczona, ale zarówno personel szpitala, jak i pacjenci byli często wykorzystywani w tych eksperymentach, a z czasem szpital Weyburn zyskał głęboko złowrogą reputację. Byłem osobiście świadomy istnienia tego szpitala w młodości, podobnie jak wielu z nas, i wszyscy mówili tylko cichymi tonami o przerażających historiach, które czasami wyciekały z tej instytucji. Obecnie istnieje strona internetowa poświęcona cmentarzowi wszystkich tych, którzy zmarli podczas „kursów leczenia” w szpitalu Weyburn (61), ale jedyne pozostałe zapisy to nazwiska i daty śmierci. Wszystko inne zostało zniszczone przez rząd i nie bez powodu.

Efekty deprywacji sensorycznej wyszły na jaw dzięki serii całkiem niewinnych eksperymentów przeprowadzonych w Kanadzie na Uniwersytecie McGill przez dr Donalda Hebba (62), który zapłacił grupie własnych studentów psychologii, aby pozostali odizolowani w pokoju, pozbawieni wszystkich zmysłów, przez cały dzień, próbując ustalić związek między deprywacją sensoryczną a podatnością na zdolności poznawcze. Hebb został opisany jako „utalentowany człowiek, którego pomysłowość zrewolucjonizowała psychologię jako naukę” i który był nominowany do Nagrody Nobla, choć nie jestem pewien, czy nagroda byłaby odpowiednim uznaniem dla jego pracy. 6 września 2012 r. McGill Daily opublikował artykuł Juana Camilo Velasqueza zatytułowany „MK-ULTRA Violence”, (63) który potwierdza, że 1 czerwca 1951 r. „odbyło się tajne spotkanie w hotelu Ritz Carlton …. w celu rozpoczęcia [wysiłków] prowadzonych przez CIA w celu sfinansowania badań nad deprywacją sensoryczną”, było to spotkanie, w którym uczestniczył Hebb, który musiał zrozumieć, co się dzieje i że te „badania” nieuchronnie doprowadzą do „technik tortur psychologicznych i przesłuchań”, z dr. Ewen Cameron kilka lat później dokończył to, co rozpoczął Hebb. Artykuł kontynuował:

„Badania Camerona opierały się na ideach „ponownego kształtowania” i „ponownego matkowania” ludzkiego umysłu. Dr Cameron chciał usunąć wzorce z umysłów pacjentów za pomocą wysoce destrukcyjnych elektrowstrząsów dwa razy dziennie … pacjenci byli wprowadzani w stan przedłużonego snu przez około dziesięć dni przy użyciu różnych leków, po czym doświadczali inwazyjnej terapii elektrowstrząsami, która trwała około 15 dni. Jednak pacjenci nie zawsze byli przygotowani na zmianę wzorca i czasami Cameron stosował również ekstremalne formy deprywacji sensorycznej. Po okresie przygotowawczym i usuwaniu wzorców następował proces „psychicznej jazdy” lub ponownego wzorcowania … w którym Cameron odtwarzał wiadomości na magnetofonach swoim pacjentom … do pół miliona razy.

Eksperymenty przeprowadzone w McGill były częścią większego projektu MK-ULTRA prowadzonego przez Sidneya Gottlieba z CIA … skompilował wszystkie badania w podręcznik tortur zwany KUBARK Counterintelligence Interrogation Handbook. (64)Tak, „podręcznik tortur”, który ostatecznie zdefiniowałby metody przesłuchań i programy szkoleniowe agencji w całym rozwijającym się świecie. Kubark, który jest obecnie łatwo dostępny, cytuje eksperymenty przeprowadzone w McGill jako jedno z głównych źródeł technik deprywacji sensorycznej. Fragment instrukcji dla przesłuchujących CIA brzmi: „Wyniki uzyskane dopiero po tygodniach lub miesiącach uwięzienia w zwykłej celi można powielić w ciągu godzin lub dni w celi, w której nie ma światła, która jest dźwiękoszczelna, w której zapachy są eliminowane itp.”. Zasadniczo paradygmat psychologiczny przyjęty przez CIA nie byłby możliwy bez badań Hebba i Camerona nad deprywacją sensoryczną i napędem psychicznym.

Outsourcing wykorzystywania seksualnego dzieci

Dr Kenneth Milner kierował szpitalem przez prawie 40 lat

Dr Kenneth Milner

Wiosną 2016 roku brytyjskie media (BBC, Telegraph, Mirror) ujawniły, że byli pacjenci Aston Hall, szpitala dziecięcego w Derbyshire, zaczęli zgłaszać się z twierdzeniami, że główny lekarz szpitala, dr Kenneth Milner, przeprowadzał na nich podobne eksperymenty we wczesnych latach 70.(65)(66) Wszystkie historie były spójne, kobiety twierdziły, że jako dzieci były regularnie rozbierane do naga i wiązane, a następnie poddawane różnym eksperymentom z narkotykami, najczęściej znosząc również wymuszone stosunki seksualne. Najwyraźniej jednym z leków powszechnie podawanych dzieciom był amytal sodu, który jest silnym barbituranem często stosowanym klinicznie w celu obejścia zahamowań. Wygląda na to, że co najmniej 100 dzieci, a być może znacznie więcej – większość w wieku od 10 do 12 lat – było regularnie i wielokrotnie wykorzystywanych do szeregu eksperymentów narkotykowych obejmujących wysokie dawki różnych leków przeciwpsychotycznych i znieczulających. Wielu z nich donosiło, że przed otrzymaniem zastrzyków zostali umieszczeni w kaftanie bezpieczeństwa. Skargi na eksperymenty i nadużycia najwyraźniej zaczęły napływać do szpitala i dr Milnera z wielu źródeł ponad 20 lat temu, ale władze zaniedbały zbadania sprawy. Mam podejrzenia i pewne mocne przesłanki, że Australia doświadczyła podobnych okrucieństw, które również czekają na ujawnienie.

Wydaje się coraz bardziej prawdopodobne, że CIA zlecała eksperymenty lub przynajmniej współpracowała z instytucjami w krajach innych niż Kanada. W związku z tym chciałbym dodać moje silne podejrzenia, że najbardziej przerażające eksperymenty, które jeszcze nie wyszły na jaw, zostały zlecone na Haiti i Puerto Rico. Nie jest tajemnicą, że Stany Zjednoczone przez dziesięciolecia wykorzystywały Haiti jako prywatne laboratorium biologiczne, a ponieważ ten mały naród znajdował się pod absolutną kontrolą USA i był pozbawiony skutecznego głosu medialnego, amerykańskie wojsko i CIA były w stanie przeprowadzać tam operacje bez zastrzeżeń i zahamowań.

Haiti jest również centrum światowych pierścieni pedofilii, które wcześniej działały na potrzeby eksperymentów CIA, a następnie w celach podobnych do tych Jeffreya Epsteina – osobistej przyjemności i uwięzienia polityków. Włoska agencja społeczna niedawno namierzyła 640 z 1000 pedofilskich stron internetowych na Haiti, które oferują nie tylko filmy na żywo przedstawiające wykorzystywanie seksualne (niektóre z nich są przerażające) dzieci w wieku od 0 do 2 lat, ale także tortury tych dzieci, a także filmy snuff (67).

Niedawno włoska policja zamknęła również dużą „psycho-sektę”, która przez ponad 30 lat wykorzystywała seksualnie dzieci.(68) Niedawno niemiecki Uniwersytet w Hildesheim ujawnił, że Senat Berlina zaaranżował program, w ramach którego bezbronne dzieci były umieszczane pod opieką znanych pedofilów przez dziesięciolecia.(69) W rzeczywistości była to znaczna część pracy MK-ULTRA i wydaje się, że chociaż projekt mógł zostać oficjalnie zakończony, był kontynuowany przez outsourcing. W 2018 r. dr Wydziału Medycyny z Universidad Nacional Mayor de San Marcos w Peru opublikował artykuł zatytułowany Tajny program amerykańskiej broni kontroli umysłu: czy rozwija się w Ameryce Łacińskiej?(70)(71)(72) Mężczyzna wydaje się wiedzieć, o czym mówi, śledząc zainteresowanie kontrolą umysłu od Rothschild’s Tavistock Institute w Wielkiej Brytanii poprzez różne etapy do CIA, wymieniając wiele szczegółów projektów i śledząc kontrolę umysłu od nazistów po DARPA.

The Death of Harold Blauer

Eksperymenty z narkotykami były wysoko na liście priorytetów Gottlieba od pierwszych dni jego nominacji, a jego główną przeszkodą był brak podaży dostępnych ofiar. W ramach strategii rozwiązania tego niedoboru, najpierw udał się do oczywistych źródeł bezbronnych ofiar, takich jak więzienia, szpitale psychiatryczne, sierocińce, szpitale wojskowe i inne instytucje, ale dostawy okazały się skromne jak na jego potrzeby. Następnie Gottlieb, z pomocą Dullesa, zaangażował wszystkie sekcje wojska, CDC i Departamenty Zdrowia oraz inne źródła, aby zorganizować ofiary spośród zwykłych pacjentów cywilnych, a zwłaszcza tych w prywatnych szpitalach i klinikach psychiatrycznych, ponieważ byliby najbardziej skłonni zaakceptować eksperymentalne leczenie bez inteligentnego wyzwania i których zeznania byłyby najmniej prawdopodobne do zaakceptowania bez pytania, gdy coś poszło nie tak – co często miało miejsce.

Jednym z takich wydarzeń było być może pierwsze morderstwo Gottlieba, słynnego amerykańskiego tenisisty Harolda Blauera, który odwiedził prywatnego psychiatrę z powodu depresji po rozwodzie(73)(74)(75)(76). Gottlieb, pod auspicjami amerykańskiego wojska, zaaranżował wysoce tajne i tajne kontrakty z wieloma takimi prywatnymi psychiatrami w celu przeprowadzenia badań nad lekami bez wiedzy pacjentów, przy czym chemikalia, o których mowa, były częściowo badane pod kątem ich wartości jako masowej broni biologicznej dla wojska, a także ich węższego potencjału z CIA. W przypadku Blauera, wstrzykiwano mu coraz większe dawki wysoce toksycznej pochodnej meskaliny, a ostatnim strzałem było zadziwiająco duże przedawkowanie, które zabiło go niemal natychmiast. Oczywiście przez pewien czas tuszowanie sprawy było ekstremalne i skuteczne, a jego dokumentacja medyczna została nie tylko sfałszowana, ale całkowicie przerobiona, aby opisać Blauera jako schizofrenika i szaleńca, przypisując jego śmierć „słabemu sercu”. Dopiero po 30 latach prawda wyszła na jaw, a sąd przyznał rodzinie Blauera około 700 000 dolarów odszkodowania za jego śmierć, przy czym CIA i wojsko zaprzeczały i protestowały do samego końca, dopóki wyciek tajnych dokumentów nie ujawnił faktów.

Był to szablon, którym Gottlieb i CIA podążali przez dziesięciolecia, zadając śmierć nieznanej, ale z pewnością bardzo dużej liczbie osób, wydarzenia zawsze starannie zaplanowane bez luźnych końców i z wiarygodnym zaprzeczeniem. Istnieje bardzo wyraźny ślad co najmniej setek, a bardzo możliwe, że tysięcy, dziwnych, wątpliwych, podejrzanych i niewyjaśnionych zgonów, które podążały za Gottliebem i jego grupą po Ameryce i świecie przez co najmniej dwie dekady. Jednym z nich, jak opisano poniżej, była śmierć Franka Olsona, w którego zabójstwie Gottlieb odegrał bardziej aktywną rolę, osobiście podając przedawkowanie LSD, a następnie inicjując leczenie psychiatryczne i ostatecznie morderstwo Olsona z rąk Lashbrooka, kolejny spisek, który został ostatecznie ujawniony dopiero po wielu dziesięcioleciach zaprzeczania. Ponieważ Helms zniszczył praktycznie całą dokumentację MK-ULTRA, świat nigdy nie pozna sumy makabrycznych nieludzkich czynów Gottlieba.

Życie i śmierć Franka Olsona

Frank Olson był naukowcem, który pracował nad projektem MK-ULTRA CIA, zaangażowanym w eksperymenty mające na celu ocenę skuteczności niektórych szczepów bakterii na ludziach, w tym wykorzystanie patogenów biologicznych przez wojsko USA. Jednak CIA rozszerzyła swoją działalność daleko poza eksperymenty laboratoryjne i przeszła do testowania tych patogenów w ramach programu przesłuchań, wykorzystując „zbędnych” ludzi – koreańskich jeńców wojennych, zatrzymanych zagranicznych agentów szpiegowskich, a nawet agentów CIA, którzy byli podejrzewani o nielojalność. Olson miał najwyższe poświadczenie bezpieczeństwa i był świadkiem wielu programów i eksperymentów w USA, Wielkiej Brytanii i Europie, ale nigdy nie widział bezpośrednich rezultatów swojej pracy. Pewnego lata odwiedził „bezpieczną kryjówkę” CIA w Niemczech i brytyjski Frankenstein House w Porton Down, gdzie był świadkiem „przesłuchań końcowych”, mężczyzn torturowanych i odurzanych narkotykami, aż umarli w agonii od broni, którą stworzył. Brał również udział w masowym eksperymencie w Pont St. Esprit we Francji, gdzie CIA zaaranżowało podanie LSD całemu miastu. Olson twierdził również, że widział udokumentowane dowody na użycie przez rząd USA broni biologicznej w Korei Północnej podczas wojny koreańskiej – co USA zrobiło również w Chinach.

Olson zaczął mieć poważne problemy ze swoim sumieniem i wyrażał moralne wątpliwości dotyczące swojej pracy. Powiedział kolegom, że jest zaniepokojony torturami CIA na śmierć w Niemczech i użyciem wojny bakteriologicznej w Korei Północnej. Coraz głośniej krytykował te projekty i to właśnie przypieczętowało jego los. Dyrektor CIA Allan Dulles uznał Olsona za niebezpiecznego demaskatora i zagrożenie dla bezpieczeństwa. W tym momencie Olson zrezygnował z pracy, a kilka dni później zmarł. Gottlieb osobiście podał Olsonowi ogromną dawkę LSD, a następnie zorganizował „psychiatryczne” porady od swojej prawej ręki Lashbrooka. Olson był w pokoju hotelowym z Lashbrookiem, który twierdził, że zabił się biegnąc przez pokój, rzucając się przez szklane okno i spadając z wysokości dziesięciu pięter. (77) Początkowo CIA twierdziła, że śmierć Olsona była po prostu tragicznym „wypadkiem” osoby w trudnej sytuacji i przez 22 lata rodzina wierzyła w oficjalną narrację. Następnie, podczas śledztwa Kongresu USA w sprawie okrucieństw i zbrodni CIA, odtajniony dokument zawierał informacje o agencie CIA, któremu podano LSD bez jego wiedzy, a następnie eskortowano do Nowego Jorku w towarzystwie innego agenta, gdzie popełnił samobójstwo, skacząc z okna. Jego rodzina natychmiast rozpoznała okoliczności śmierci ojca i rozpoczęła szczegółowe śledztwo. Ostatecznie CIA przyznało się do odpowiedzialności, a rodzina Olsonów została zaproszona do Białego Domu na spotkanie z prezydentem Johnsonem, który przeprosił i zgodził się wypłacić rodzinie 750 000 dolarów odszkodowania – pod warunkiem, że zaprzestaną dalszego dochodzenia i nigdy nie będą próbowali ustalić żadnych innych faktów dotyczących śmierci Olsona.(78)(79)(80)

Rodzina nie zaprzestała jednak dochodzenia i w końcu zleciła ekshumację i zbadanie ciała Olsona. Patolog sądowy ustalił, że Olson doznał silnego uderzenia w głowę, zanim spadł z okna. Wiele rozbieżności związanych z jego śmiercią zostało w końcu w pełni upublicznionych i ostatecznie ujawniono, że Olson został zlecony przez dyrektora CIA Allena Dullesa i został stracony przez Gottlieba i Lashbrooka, że śmierć nie była ani wypadkiem, jak początkowo twierdzono, ani samobójstwem, jak w późniejszej historii, ale celowym morderstwem, aby uniemożliwić mężczyźnie ujawnienie mediom tajemnic zbrodni CIA. W szczególności rząd USA obawiał się, że ich użycie broni biologicznej w Korei Północnej stanie się publicznie znane. Dopiero w 2012 roku wszystkie dochodzenia zostały zakończone, a rodzina złożyła ogromny pozew przeciwko CIA i rządowi USA za zabójstwo Olsona. Późniejsze stenogramy ujawniły, że rodzina została zaproszona na spotkanie z prezydentem Johnsonem w celu uniknięcia „druzgocącego problemu PR”, a pieniądze wypłacone rodzinie miały na celu jedynie wykupienie ich milczenia. Jednak syn Olsona nigdy nie był usatysfakcjonowany oficjalnym wyjaśnieniem i spędził dwie dekady na badaniu wydarzeń związanych ze śmiercią ojca. Co ciekawe, dwie osoby, które były głównie odpowiedzialne za zatuszowanie prawdy o śmierci Olsona, to Dick Cheney i Donald Rumsfeld, którzy później zostali odpowiednio wiceprezydentem George’a Busha i jego sekretarzem obrony.

William Colby

W oczach CIA śmierć Olsona była tak „doskonałym morderstwem”, że jego metoda została szczegółowo opisana w tajnym podręczniku zabójstw, który później został upubliczniony, a izraelski Mossad wykorzystał studium przypadku Olsona w szkoleniu swojej jednostki zabójstw jako doskonały przykład „zaprzeczalnego zabójstwa”(81)(82)(83). Ale historia Olsona jest bardziej skomplikowana niż ta jedna śmierć. Podczas dziesięcioleci śledztwa były dyrektor CIA William Colby zaoferował rodzinie Olsona kilka szczegółowych prawd na temat śmierci, ale dzień przed spotkaniem z Olsonami Colby został znaleziony martwy w jeziorze w pobliżu swojego domu. Najwyraźniej przerwano mu samotną kolację, z na wpół skończonym posiłkiem i kieliszkiem wina wciąż na stole, i zniknął w jeziorze. Oficjalnym orzeczeniem była śmierć przez utonięcie, choć nie wyjaśniono, jak i dlaczego mogło do tego dojść.

Eksperymenty biologiczne CIA obejmowały nie tylko ich ośrodek w Camp Detrick, który był głównym amerykańskim ośrodkiem zajmującym się wojną chemiczną i biologiczną, ale także znaczną pracę w Wielkiej Brytanii w podobnym ośrodku broni biologicznej w Porton Down, miejscu, które skrywało własne mroczne sekrety z udziałem agentów szpiegowskich obu narodów. Wielka Brytania zwerbowała dr Bassona (84) z RPA i Vladimira Pasechnika, który kierował radzieckim programem broni biologicznej w Rosji, a także brytyjskiego naukowca dr Larry’ego Forda (85). Mężczyźni ci, we współpracy z CIA, opracowywali genetycznie zmienione choroby, które miały wpływać tylko na grupy o podobnych cechach DNA, a ich badania nad bronią obejmowały dżumę dymieniczą, wąglik i inne śmiertelne patogeny. Innym zaangażowanym naukowcem był lekarz z Uniwersytetu Harvarda Don Wiley, który był jednym z najbardziej znanych amerykańskich badaczy wirusa HIV i który dopiero wtedy zidentyfikował właściwości wirusa HIV, które sprawiają, że jest on zakaźny i w jaki sposób unika zniszczenia przez antygeny w ludzkim układzie odpornościowym. Wiley był zaniepokojony swoim sukcesem, ponieważ, jak zauważył, ciemną stroną odkrycia było to, że te same informacje mogły zostać wykorzystane do zmiany stosunkowo łagodnych wirusów w masowych zabójców.

Niedługo po tych wszystkich wydarzeniach wszyscy zaangażowani mężczyźni nie żyli. Olson został zabity wcześniej. Dr Ford zginął od strzału ze strzelby, który został uznany za samobójstwo. Pasechnik zmarł z powodu udaru mózgu, a Wiley zmarł w 2001 roku w wyniku pozornie przypadkowego upadku z mostu do rzeki. Wielu innych naukowców zostało znalezionych martwych, wszyscy w podejrzanych okolicznościach, które wydawały się obejmować tuszowanie na szczeblu rządowym, i wszyscy zostali uznani za śmierć naturalną lub samobójstwo. We wszystkich tych przypadkach, w miarę upływu czasu i udostępniania jawnych dokumentów, każda śmierć po kolei często okazywała się celowym zabójstwem przez CIA i MI6 ludzi, którzy wiedzieli zbyt wiele i nie można było na nich polegać, by milczeli.(86)

Projekt CIA MK-DELTA

MK-ULTRA miała również komponent zagraniczny pod kryptonimem MK-DELTA, który był podobnym programem o podobnych intencjach, ale z okrucieństwami zadawanymi potajemnie nieświadomym obywatelom innych krajów. Często agent CIA nawiązywał rozmowę z nieznajomym w kawiarni na chodniku gdzieś w Europie, oferował mu postawienie drinka, a następnie szprycował go ogromną dawką LSD w ramach ćwiczeń mających na celu unieszkodliwienie zagranicznych dyplomatów lub głów państw w przyszłych tajnych operacjach. W ten sposób zrujnowano wiele istnień ludzkich, wiele z nich osobiście przez Gottlieba. I nie chodziło tylko o jednostki; Gottlieb i wojsko USA byli również zainteresowani masowym stosowaniem narkotyków i towarzyszących im szaleństw. Oto dwie z wielu historii:

Stanley Glickman

Młody amerykański artysta Stanley Glickman siedział w kawiarni w Paryżu w 1952 roku, kiedy inny przyjazny Amerykanin rozpoczął rozmowę i przyniósł Glickmanowi napój mocno doprawiony LSD. (87)(88) Przedawkowanie było zbyt duże i wywołało przerażający epizod psychotyczny. Glickman wpadł w konwulsje, doznał dzikich halucynacji i musiał zostać hospitalizowany. Ale to musiało być częścią planu, ponieważ został zabrany do lokalnego szpitala, gdzie amerykańscy lekarze najwyraźniej czekali na jego przybycie i gdzie twierdził, że doznał znacznego fizycznego, psychicznego i seksualnego znęcania się, które obejmowało ponowne wstrzyknięcie LSD. Twierdził, że po jego upadku w kawiarni, jednym z pierwszych działań amerykańskich lekarzy było włożenie metalowego cewnika do jego penisa i zastosowanie tam gwałtownych elektrowstrząsów, a także wielokrotne wstrzykiwanie mu dodatkowych leków halucynogennych. Do czasu zwolnienia ze szpitala Glickman doznał załamania psychicznego, z którego nigdy nie wyzdrowiał. Nigdy więcej nie malował, a jego życie legło w gruzach.

Kiedy jednak zaczęły pojawiać się informacje o programie MK-ULTRA prowadzonym przez CIA, a szczegóły pojawiły się podczas przesłuchań w Kongresie, Glickman zdał sobie sprawę, że był jedną z ofiar i, co być może ważniejsze, był w stanie jednoznacznie zidentyfikować Gottlieba jako człowieka, który dopił jego napój i nadzorował tortury „kontroli umysłu” w paryskim szpitalu. Złożył pozew (89), który CIA i rząd USA utrudniały i opóźniały przez 16 lat, aż do śmierci Glickmana. Ale jego siostra kontynuowała proces i w końcu dotarł on do sądu. Tak się szczęśliwie złożyło, że Gottlieb przebywał w tym czasie w USA, wracając ze swojego domu w Indiach do Stanów Zjednoczonych na leczenie. Jednak tuż przed złożeniem zeznań w sądzie, Gottlieb zmarł nagle w szpitalu, a New York Times tajemniczo stwierdził, że jego rodzina „odmawia ujawnienia przyczyny jego śmierci”. Gottlieb był najwyraźniej leczony z powodu niewielkiego zapalenia płuc, kiedy „nagle zapadł w śpiączkę”, z której nigdy nie wyzdrowiał. Można sobie wyobrazić, jaką frajdę mieli z tego teoretycy spiskowi.

Dalej jest jeszcze lepiej. Proces toczył się bez Gottlieba, ale nagle sędzia – który był wyraźnie anty-CIA i wyraźnie zmierzał do wydania znaczącego wyroku przeciwko rządowi i majątkowi Gottlieba – nagle zmarł na rzekomy „atak serca” w siłowni w pobliżu budynku sądu w przeddzień wydania wyroku. (90) Rząd USA natychmiast domagał się wyznaczenia nowego sędziego do sprawy i zrobił to, a tym nowym sędzią, co dziwne, był Kimba Wood (91), ten sam sędzia, który oddalił tę sprawę. ten sam sędzia, który oddalił tę samą sprawę dwa lata wcześniej, twierdząc, że to nonsens. Sprawa zamknięta. Ale później pojawiło się więcej, a dokumentacja szpitalna Glickmana dowodzi, że dwóch paryskich lekarzy zajmujących się nim (wraz z Gottliebem) przez pewien czas było zaangażowanych w eksperymenty Gottlieba z LSD na osobach. Być może pojawi się kolejna szansa dla Glickmana na pośmiertne zamknięcie sprawy. W międzyczasie możemy zadowolić się pyszną perspektywą, że to sama CIA na zawsze uciszyła usta Gottlieba.

Tajemnica Pont-Saint-Esprit

65-letnia tajemnica została w końcu rozwiązana przez dziennikarzy śledczych. W 1951 roku prawie cała populacja miasta Pont-Saint-Esprit w południowej Francji została doprowadzona do masowej histerii i szaleństwa, halucynacji i samobójstw. (92)(93)Wiele osób zginęło, a dziesiątki zostały ubrane w kaftany bezpieczeństwa i wysłane do szpitali psychiatrycznych, w jednej z najdziwniejszych tajemnic świata. Wiele osób próbowało wylecieć przez okna lub z dachów budynków. Jeden z mężczyzn krzyczał „Jestem samolotem” przed wyskoczeniem z okna na drugim piętrze i połamaniem nóg. Jeden mężczyzna próbował się utopić, krzycząc, że jego brzuch zjadają węże. 11-letni chłopiec próbował udusić swoją babcię. Inny widział swoje serce uciekające przez stopy i błagał lekarza, by je włożył z powrotem. Magazyn Time napisał wówczas: „Wśród dotkniętych chorobą narastało delirium: pacjenci miotali się dziko na łóżkach, krzycząc, że z ich ciał wyrastają czerwone kwiaty, że ich głowy zamieniły się w roztopiony ołów”. Ostatecznie większość pacjentów albo zmarła, albo trafiła do szpitala psychiatrycznego. Przez dziesięciolecia zakładano, że lokalny chleb został nieświadomie zatruty związkiem psychodelicznym, spekulując, że największy lokalny piekarz nieświadomie zanieczyścił swoją mąkę sporyszem, halucynogenną pleśnią, która czasami infekuje ziarno żyta. Dziennikarz odkrył jednak dowody na to, że tragiczne zdarzenie było wynikiem tajnego eksperymentu przeprowadzonego przez CIA i ściśle tajny Wydział Operacji Specjalnych armii amerykańskiej, w ramach którego agenci CIA posypali lokalną żywność ogromnymi ilościami LSD w ramach eksperymentu kontroli umysłu.

Jak pisałem wcześniej, do 1950 roku amerykańskie wojsko i CIA opracowały już dobrze rozwinięte plany „outsourcingu” testów terenowych różnych patogenów do innych krajów, zarówno przyjaciół, jak i wrogów, z dużą częścią tajnych testów LSD i innych halucynogenów przeprowadzonych w Europie i Azji pod kryptonimami „Projekt Trzecia Szansa” i „Projekt Derby Hat”. W przypadku Pont St. Esprit CIA wysłała naukowców z firmy Sandoz, dostawcy LSD, aby wymyślili wiarygodną historię dotyczącą przyczyny. CIA wymyśliła i zrealizowała wiele takich planów, aby zainfekować wiele miejsc zarówno w USA, jak i w innych krajach szeroką gamą patogenów. Dziennikarz, o którym mowa powyżej, badał śmierć Franka Olsona, biochemika CIA, którego już poznaliśmy, i odkrył transkrypcje rozmowy między agentem CIA a urzędnikiem farmaceutycznym Sandoz, który wspomniał o „tajemnicy Pont-Saint-Esprit”, wyjaśniając, że nie była ona spowodowana pleśnią, ale LSD. Dwóch kolegów Olsona potwierdziło ponadto, że incydent w Pont-Saint-Esprit był częścią eksperymentu kontroli umysłu prowadzonego przez CIA i armię amerykańską, po rozpyleniu LSD w powietrzu w całym mieście, a także zanieczyszczeniu lokalnego chleba i innych produktów spożywczych. Ostatecznym dowodem był dokument Białego Domu wysłany do członków Komisji Rockefellera podczas dochodzenia w sprawie nadużyć CIA. Dokument zawierał nazwiska osób zatrudnionych przez CIA do tego zadania i bezpośrednio odnosił się do „incydentu Pont St. Esprit”, a winowajcą był oczywiście nikt inny jak Gottlieb.

Amerykanie ponownie w obliczu swoich zbrodni

Jednym z bardziej trwałych mitów propagandowych na temat Ameryki jest ten o ujawnianiu i stawianiu czoła grzechom, w przeciwieństwie do innych narodów, które wszystko tuszują. Boston Globe opublikował artykuł Stephena Kinzera (94), który napisał częściowo: „Ujawnienie długo opóźnianego raportu Senatu USA w sprawie nadużyć CIA powinno sprawić, że Amerykanie będą dumni …”, stwierdzając, że „rozsądne jest, aby Amerykanie byli dumni, czytając ten raport, ponieważ inne kraje wykorzystują ludzi i kłamią na ten temat, ale tylko Ameryka publikuje raporty o swoich zbrodniach”. A raport Senatu „posłuży jako przykład dla innych krajów zmagających się z wyzwaniami stawienia czoła swojej przeszłości”, że przyznanie się do popełnionych wykroczeń „jest oznaką siły i dojrzałości”, że „lepiej jest przyznać się do winy, niż pozostawić pytania o odpowiedzialność w zawieszeniu na zawsze”.

Raport o torturach pokazuje, że CIA podążała za Białym Domem

Media ujawniły co najwyżej kilkadziesiąt, w większości drobnych, przypadków niezgodności z prawem spośród kilkuset tysięcy horrorów, które faktycznie miały miejsce. Odbyły się przesłuchania w Kongresie, przed którymi prawie wszystkie obciążające dokumenty zostały już zniszczone i na których wszyscy kłamali. Było niemal obowiązkowe przyznanie, że „co najmniej jedna osoba zmarła” podczas tych wykroczeń, ale z zastrzeżeniem, że prawdopodobnie zmarła nie z powodu samych programów, ale „z powiązanych przyczyn medycznych”. Następnie, niczym koniec epidemii grypy, temat pewnego dnia po prostu zniknął z pola widzenia.

Dochodzenie Komisji Kościelnej w sprawie działalności CIA: zawiera 23 pliki .pdf do pobrania według tematów. (95)

Następnie Washington Post opublikował artykuł w czerwcu 2005 roku, długo po tym, jak prawda o MK-ULTRA stała się dobrze znana, powtarzając tylko to podsumowanie (96): „W zeznaniach kongresowych Gottlieb przyznał, że agencja podała LSD aż 40 nieświadomym uczestnikom, w tym więźniom więzień i klientom domów publicznych założonych i prowadzonych przez agencję. Co najmniej jeden uczestnik zginął, gdy wyskoczył z okna hotelu na 10. piętrze”.

Naród, po osiągnięciu katharsis i rozgrzeszenia z całego medialnego szumu, mógł teraz ponownie rozwinąć się w narodowej dumie, bezpiecznie wiedząc, że jego aureola jest nadal nienaruszona i że Amerykanie nadal są lepsi od wszystkich innych istot. Oczywiście jednym z elementów tego tragicznego skandalu – podobnie jak wszystkich innych wcześniejszych – było to, że tak naprawdę nic się nie wydarzyło. Nic się nie zmieniło i nikt nie został ukarany. Wszyscy winowajcy, mordercy, oprawcy, nieludzkie potwory, które zaplanowały i popełniły tę trwającą dekady serię horrorów na setkach tysięcy niewinnych ludzi, po prostu wyszli na wolność. Gottlieb przeszedł na emeryturę z CIA z medalem i ogromną emeryturą, a wszyscy inni uczestnicy zrobili coś podobnego. I to był koniec. Niezliczone tysiące ludzi, których życie zostało zniszczone, zostały po prostu pozostawione własnemu losowi.

Naukowiec Sidney Gottlieb (po lewej), nadzorujący eksperymenty CIA podczas zimnej wojny, które obejmowały stosowanie LSD i innych narkotyków zmieniających umysł, podczas Select Committee on US Intelligence, aby wyjaśnić niektóre ze swoich badań w 1977 roku.

Sidney Gottlieb

Sidney Gottlieb (97) był żydowsko-amerykańskim chemikiem, który dołączył do CIA we wczesnych latach 30-tych i w ciągu dwóch lat został mianowany przez Allena Dullesa projektantem i szefem ogromnego i ściśle tajnego programu agencji MK-ULTRA, który został zainicjowany w celu zbadania kontroli umysłu, programowania ludzi, zabójstw i wielu innych. Gottlieb był ekspertem w dziedzinie trucizn, zwłaszcza tych o działaniu psychoaktywnym i szybko stał się znany jako „Czarny Czarodziej” i „Brudny Oszust”. To właśnie Gottlieb, z praktycznie nieograniczonym finansowaniem CIA, zainicjował prawdziwie masowy program obejmujący leki psychoaktywne, psychiczną jazdę, najgorsze części psychiatrii i psychologii oraz wiele śmiertelnych trucizn, w celu zbadania i opracowania „technik, które zmiażdżyłyby ludzką psychikę do tego stopnia, że przyznałaby się do wszystkiego”. Tortury, „terminalne przesłuchania” i obrzydliwie szeroki wachlarz nieludzkich tortur były częścią MK-ULTRA pod kierownictwem Gottlieba.

Gottlieb nie tylko stworzył, zarządzał i kierował tą trwającą dekady ludzką obrzydliwością, ale także aktywnie uczestniczył w jej działaniach. To Gottlieb osobiście przedawkował LSD Frankowi Olsonowi i to prawa ręka Gottlieba pozbawiła Olsona przytomności i wyrzuciła go przez okno na 13. piętrze jego pokoju hotelowego, aby pozbyć się z CIA potencjalnego informatora. To Gottlieb zaaranżował współpracę z podobnymi zwierzętami w brytyjskim Porton Down, gdzie przeprowadzano „przesłuchania końcowe” bezpiecznie z dala od amerykańskiej ziemi i gdzie Frank Olson był świadkiem takich okropności, że planował opuścić CIA i upublicznić swoją wiedzę.

To Gottlieb udał się do Konga z zatrutą pastą do zębów, którą osobiście dostarczył Larry’emu Devlinowi, szefowi stacji CIA, by ten podał ją premierowi Patrice’owi Lumumbie, choć Devlinowi udało się go zabić w inny sposób. To właśnie Gottlieb, działając za pośrednictwem Allena Dullesa na polecenie prezydenta USA Eisenhowera, miał „wyeliminować” Lumumbę i tym samym otworzyć kraj na amerykański biznes.(98)(99)(100)(101) To właśnie Gottlieb opracował setki planów zamachu na kubańskiego prezydenta Fidela Castro, w tym w szczególności wszystkie próby związane z truciznami, takimi jak cygara, mokre garnitury i wieczne pióra. (102)(103)(104)(105)

To Gottlieb zaaranżował skażenie botuliną chusteczki irackiego generała Abdula Karima Qassima podczas kolejnej próby zamachu.(106) Opracował zatrute papierosy przeznaczone dla Dżamala abd an-Nasira z Egiptu.(107) Regularnie podróżował ze swoją torbą dyplomatyczną zawierającą opracowane przez CIA biotoksyny zaprojektowane tak, aby naśladować chorobę endemiczną dla tego obszaru lub ze specjalnie wyhodowanymi śmiertelnymi wirusami.

To Gottlieb zaplanował i sfinansował działania dr Ewena Camerona w Kanadzie w jego tak zwanych eksperymentach psychicznych, które całkowicie zniszczyły życie tak wielu ludzi i ostatecznie kosztowały kanadyjski rząd dziesiątki milionów dolarów odszkodowania. To Gottlieb był odpowiedzialny za tysiące dzieci Duplessis, które były torturowane i zabijane, a także finansował dr Harrisa Isbella w jego eksperymentach badawczych nad programowaniem psychiatrycznym ludzi. Isbell jest najbardziej znany z podawania ogromnych dawek LSD grupie mężczyzn przez 77 dni z rzędu, a także z „testowania” ponad 800 toksycznych związków chemicznych na uwięzionych ofiarach dla Gottlieba. To właśnie Gottlieb, współpracując z sekretarzem obrony Robertem McNamarą, pomógł wymyślić i zrealizować masowy program tortur i eksperymentów na ludziach w Wietnamie, znany jako Program Phoenix (108) i jego ludobójczy „Projekt 100 000„, (109) z zespołami agentów CIA wykonujących szeroki zakres tortur Gottlieba i innych eksperymentów, po których następowały egzekucje. Gottlieb zaplanował i sfinansował również wiele eksperymentów na ludziach przeprowadzonych przez Laurettę Bender (110), Alberta Kligmana (111), Eugene’a Saengera (112) i Chestera Southama (113), i bez wątpienia wielu innych.

To właśnie Gottlieb, będąc tak zafascynowanym potencjalną kontrolą umysłu związków psychotropowych i halucynogennych, był odpowiedzialny za zanieczyszczenie żywności i rozpylenie w aerozolu śmiertelnie silnego związku LSD w wiosce Pont-Saint-Esprit we Francji w sierpniu 1951 r., co spowodowało potężną masową psychozę, która pozostawiła prawie całą populację wioski martwą lub trwale zamkniętą w szpitalach psychiatrycznych. Gottlieb był tak zafascynowany perspektywami halucynogenów, że umówił się z firmą farmaceutyczną Eli Lilly na wyprodukowanie jednej partii ponad stu milionów dawek LSD.

Gottlieb zaprojektował i zatwierdził programy CIA związane z seksualnością, takie jak Operacja Midnight Climax i wiele innych, z których wiele obejmowało skuteczne chwytanie dzieci lub młodych kobiet, poddawanie ich wieloletniemu fizycznemu, seksualnemu i psychicznemu znęcaniu się, a następnie wypuszczanie ich jako zrobotyzowanych narzędzi. Gottlieb zorganizował wiele „bezpiecznych domów”, w których jego zaprogramowane kobiety zwabiały ofiary, by nieświadomie karmić je dużymi dawkami LSD i angażować w różnego rodzaju nieludzkie czynności poza seksem. Powtarzały się historie, najwyraźniej wiarygodnie udokumentowane, o ścianach tych domów pokrytych zdjęciami nagich i skutych kajdankami kobiet, które były bite i torturowane. Gottlieb był nieludzkim drapieżnikiem, jednym z najgorszych. Celowo szukał i zazwyczaj wybierał do swoich tysięcy obiektów testowych i ofiar, dzieci, więźniów, biednych ludzi, drobnych przestępców i chorych psychicznie, ponieważ „najmniej prawdopodobne jest, że zostaną potraktowani poważnie, jeśli będą mieli czelność narzekać” na bycie odurzanymi, wykorzystywanymi i torturowanymi przez urzędników rządu USA.

To właśnie Gottlieb lub jego grupa byli odpowiedzialni za programowanie takich osób jak Sirhan Sirhan i Ted Kaczynski, i jest prawdopodobne, że grupa Gottlieba była również odpowiedzialna za koncepcję i programowanie „morderstw Zebry”, które doprowadziły do nagłej fali prawie 100 bezsensownych przypadkowych morderstw pozbawionych jakichkolwiek pozorów motywacji, które przetoczyły się przez Kalifornię pod koniec lat sześćdziesiątych i na początku lat siedemdziesiątych. Te i wiele innych seryjnych morderstw, które nękały Kalifornię przez większą część dekady, miały zbyt podobne wzorce, by mogły być zbiegiem okoliczności, wszystkie były powiązane ze zbyt wieloma tymi samymi osobami i instytucjami, by można je było uznać za przypadkowe wydarzenia.

Chociaż Gottlieb był zaangażowany w projektowanie i wykonywanie niektórych z najbardziej tajnych i śmiercionośnych – i nieprzyzwoicie nieludzkich – misji CIA, nie wydawał się być w najmniejszym stopniu zaniepokojony niemoralnym wymiarem swojej pracy. Zeznał przed komisją senacką, że choć jego działania w ramach MK-ULTRA mogą „brzmieć szorstko z perspektywy czasu”, a niektórzy mogą nazwać je morderstwem, były one uzasadnione kwestiami bezpieczeństwa narodowego.

A Tim Wiener, pisząc swój nekrolog w New York Times (10 marca 1999), (114)(115) identyfikuje Gottlieba po prostu jako „człowieka, który przyniósł LSD do CIA”, mówiąc nam, że był „geniuszem”, który tylko „starał się zbadać granice ludzkiego umysłu dla swojego kraju”, jednocześnie „poszukując religijnego i duchowego znaczenia w swoim życiu„. Według Wienera, Gottlieb „spędził swoje późniejsze lata opiekując się umierającymi pacjentami”, w ładnej wiosce u podnóża gór Blue Ridge, zauważając, że CIA przyznała panu Gottliebowi Distinguished Intelligence Medal. Również John Marks, po napisaniu książki na ten temat, głupio twierdził, że Gottlieb był „bezsprzecznie patriotą, człowiekiem o wielkiej pomysłowości”, który nigdy nie wykonywał swoich działań „z nieludzkich powodów”, ale zamiast tego „myślał, że robi dokładnie to, co jest potrzebne”. A w kontekście tamtych czasów, kto by się spierał?”. A więc po prostu „lojalny sługa amerykańskiego rządu”. Wiener zauważył, że przeprowadzając eksperymenty na nieświadomych pacjentach, Gottlieb naruszył normy norymberskie, zgodnie z którymi ci sami Amerykanie stracili nazistowskich lekarzy za zbrodnie przeciwko ludzkości, ale nie zauważył, że Gottlieb był z pewnością znacznie większym potworem niż naziści kiedykolwiek stworzyli, że jego zbrodnie były również przeciwko ludzkości i były bardziej rozległe pod względem zakresu, czasu trwania i stopnia niż wszystko, co zrobiono w Niemczech. Jednak zamiast być ściganym i straconym, Gottlieb został nagrodzony pochwałami i medalami. Taka jest hipokryzja Ameryki. I felietonistów NYT.

Brytyjski Independent nie mógł zostać pominięty w tej paradzie, mówiąc nam tak przejmująco, że „życie Gottlieba po CIA przypominało poszukiwanie pokuty. Wraz z żoną Margaret spędził 18 miesięcy w Indiach, prowadząc szpital dla trędowatych. Następnie przeniósł się z powrotem do wiejskiej Wirginii, gdzie oddawał się dwóm długoletnim hobby, tańcowi ludowemu i hodowli kóz. Swoje ostatnie lata poświęcił pracy w hospicjum, opiekując się umierającymi”. (116) Również John Marks, w swojej książce „The Search for the Manchurian Candidate”, głupio twierdził, że Gottlieb był „bezsprzecznie patriotą, człowiekiem o wielkiej pomysłowości”, który nigdy nie wykonywał swoich działań „z nieludzkich powodów”, ale zamiast tego „Myślał, że robi dokładnie to, co jest potrzebne. A w kontekście tamtych czasów, kto by się z tym spierał?”. A więc po prostu „lojalny sługa amerykańskiego rządu”. (117)

Nie byłem w stanie zbadać jednego aspektu tej sprawy w sposób w pełni mnie satysfakcjonujący, ale wyniki są wystarczające, aby stwierdzić, że projekt MK-ULTRA był niemal w całości programem żydowskim. Gottlieb był Żydem, podobnie jak większość osób, które mogłem zidentyfikować jako liderów lub pod-liderów projektu, takich jak dr John Gittinger, Harris Isbell, James Keehner, Lauretta Bender, Albert Kligman, Eugene Saenger, Chester Southam i wielu innych. Podobnie, wiele osób przeprowadzających te ludzkie „eksperymenty” w najlepszych amerykańskich szkołach wyższych i uniwersytetach, szpitalach, fundacjach badawczych i instytucjach psychiatrycznych było praktycznie Żydami, podobnie jak prawie wszyscy lekarze i psychiatrzy, których udało mi się zidentyfikować.

Chciałbym coś do tego dodać. Stworzenie MK-ULTRA zbiegło się w czasie z importem 500 000 niemieckich jeńców wojennych do USA z Niemiec. Możesz wiedzieć lub nie o obozach śmierci Eisenhowera, gdzie obecnie udowodniono (dzięki „Other Losses” Jamesa Bacque’a), że amerykańskie wojsko, wykonując rozkazy swoich mistrzów NWO, zabiło od 10 do 14 milionów Niemców w amerykańskich obozach koncentracyjnych w Niemczech – w latach po zakończeniu wojny, od około 1944 do 1948 roku. Około miliona zostało zastrzelonych, pozostali pracowali i umierali z głodu. Zdjęcia, które wielu z nas widziało, przedstawiające ogromne stosy poważnie wycieńczonych martwych ciał, które rzekomo były Żydami zabitymi przez Niemców, w rzeczywistości były Niemcami zabitymi przez Amerykanów i prawie na pewno na rozkaz grupy europejskich Żydów. Eisenhower wydał rozkazy, że wszyscy niemieccy cywile próbujący dostarczyć żywność tym więźniom zostaną zastrzeleni na miejscu, a wielu z nich zostało zastrzelonych. To właśnie w tym czasie 500 000 niemieckich jeńców wojennych zostało przeniesionych do USA z tych obozów w Niemczech pod pretekstem „możliwości lepszego ich wyżywienia”. Przez lata nie udało mi się znaleźć żadnej wiarygodnej dokumentacji potwierdzającej, że więźniowie ci kiedykolwiek opuścili USA. Rząd amerykański twierdzi, że wszyscy oni zostali wysłani z powrotem do Niemiec w 1948 roku, ale nie ma żadnych dowodów na poparcie tego twierdzenia, a ani Międzynarodowy Czerwony Krzyż, który był odpowiedzialny za wszystkie takie ruchy, ani amerykańskie rejestry wojskowe, ani nikt inny, nie ma żadnych zapisów dotyczących powrotu Niemców z USA do Europy.

Zbiega się to w czasie z przeniesieniem do USA całego personelu Jednostki 731 Shiro Ishii, którego zadaniem były eksperymenty podobne i powiązane z MK-ULTRA, a także z utworzeniem amerykańskiego CDC, które, nieznane większości Amerykanów, było (i wierzę, że nadal jest) jednostką amerykańskiego wojska, a nie cywilną organizacją zdrowotną. W rzeczywistości CDC funkcjonuje między innymi jako dystrybutor patogenów biologicznych przez wojsko USA, a wielu pracowników Ishii zostało oddelegowanych do CDC po jego utworzeniu. Wszystko to prowadzi do wniosku, że niemieccy jeńcy wojenni w USA byli wykorzystywani jako „materiał eksperymentalny” gdzieś pod ogólnym parasolem MK-ULTRA i że wszyscy zginęli.

Napisałem osobny artykuł na ten ostatni temat, który polecam (118) przeczytać. Wiąże się on bardzo ściśle z tematem tego eseju.

—

Pisarstwo Larry’ego Romanoffa zostało przetłumaczone na 32 języki, a jego artykuły opublikowano na ponad 150 obcojęzycznych stronach internetowych z wiadomościami i polityką w ponad 30 krajach, a także na ponad 100 platformach anglojęzycznych. Larry Romanoff jest emerytowanym konsultantem ds. zarządzania i biznesmenem. Zajmował wysokie stanowiska kierownicze w międzynarodowych firmach konsultingowych i był właścicielem międzynarodowej firmy importowo-eksportowej. Był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Fudan w Szanghaju, prezentując studia przypadków w sprawach międzynarodowych w starszych klasach EMBA. Pan Romanoff mieszka w Szanghaju i obecnie pisze serię dziesięciu książek ogólnie związanych z Chinami i Zachodem. Jest jednym z autorów nowej antologii Cynthii McKinney „When China Sneezes”. (Rozdział 2 – Radzenie sobie z demonami).

Jego pełne archiwum można zobaczyć pod adresem

https://www.bluemoonofshanghai.com/ + https://www.moonofshanghai.com/

Można się z nim skontaktować pod adresem:

2186604556@qq.com

Źródło / Source: https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/7928/

Tłumaczył / Translated by: FMforLXM – (Bitomat)

Przypisy:

(1) https://medium.com/war-is-boring/the-cias-operation-midnight-climax-was-exactly-what-it-sounded-like-fa63f84ad015

(2) https://www.history.com/mkultra-operation-midnight-climax-cia-lsd-experiments

(3) https://frankolsonproject.org/the-story/

(4) https://brettwilkins.com/2018/04/23/antiwar-com-unit-731-how-leaders-of-japans-wwii-germ-warfare-unit-ended-up-working-for-the-us/

(4a) https://www.washingtonpost.com/archive/politics/1977/08/03/lengthy-mind-control-research-by-cia-is-detailed/d6acdd69-4da3-4da8-8fdd-303a937ca327/

(4b)https://cdn.preterhuman.net/texts/government_information/intelligence_and_espionage/homebrew.military.and.espionage.electronics/servv89pn0aj.sn.sourcedns.com/_gbpprorg/mil/mindcontrol/sri.html

(5) https://atomicbooks.com/products/project-stargate-and-remote-viewing-technology-the-cias-files-on-psychic-spying

(6) http://impiousdigest.com/10-the-gittinger-assessment-system/all/1/

(7) https://abuse-drug.com/lib/The-Search-for-the-Manchurian-Candidate/10-the-gittinger-assessment-system.html

(8) https://www.biography.com/activist/daniel-ellsberg

(8a) https://en.wikipedia.org/wiki/John_Ehrlichman

(9) https://oac.cdlib.org/findaid/ark:/13030/c84j0hcd/entire_text/

(10) https://www.freedommag.org/english/la/issue02/page12.htm

(11) https://ahrp.org/1953-dr-wolff-and-dr-hinkle-investigate-communist-brainwashing/

(12) https://www.kirkusreviews.com/book-reviews/philip-j-hilts/memorys-ghost/

(13) https://www.timeofreason.com/an-army-of-sexually-abused-children-hidden-by-the-feds-it-is-time-to-rescue/

(14) https://targetedindividualscanada.com/tag/george-hoben-estabrooks/

(15) http://karlpribram.com/karl-pribram-1919-2015/

(16) https://www.ststworld.com/jose-delgado/

(17) http://www.biotele.com/Delgado.htm

(18) https://www.youtube.com/watch?v=23pXqY3X6c8

(19) https://www.goodreads.com/author/show/121849.John_C_Lilly

[20] https://www.nytimes.com/2001/10/07/us/john-c-lilly-dies-at-86-led-study-of-communication-with-dolphins.html

(21) https://pdf-download-free-books.firebaseapp.com/bjW6YLE/The%20Official%20Cia%20Manual%20Of%20Trickery%20And%20Deception%20PDF.pdf

(22) https://www.wired.com/2009/11/cias-lost-magic-manual-resurfaces/

(23) https://stefan-akpan.firebaseapp.com/qjOxrpN37/The%20Official%20Cia%20Manual%20Of%20Trickery%20And%20Deception%20Download%20Free%20(EPUB,%20PDF).pdf

(24) https://www.washingtonpost.com/gdpr-consent/?next_url=https%3a%2f%2fwww.washingtonpost.com%2fnews%2ftrue-crime%2fwp%2f2018%2f06%2f04%2fthe-assassination-of-bobby-kennedy-was-sirhan-sirhan-hypnotized-to-be-the-fall-guy%2f

(25) https://en.wikipedia.org/wiki/Ted_Kaczynski

(26) https://www.britannica.com/topic/Symbionese-Liberation-Army

(27) https://www.youtube.com/watch?v=62EM_wYnKJ0

(28) https://en.wikipedia.org/wiki/Zebra_murders

(29) https://www.sfchronicle.com/opinion/openforum/article/The-rhymes-of-the-Zebra-murders-and-shootings-of-8392808.php

(30) https://targetedindividualscanada.com/2012/08/10/valerie-wolf-claudia-mullen-christine-denicola-testimonies/

(31) https://vimeo.com/26846581

(32) https://vimeo.com/user4296565
A Nation Betrayed: Secret Cold War Experiments Performed on Our Children and Other Innocent People An interview with Carol Rutz

(33) https://www.dougriggs.org/A_Nation_Betrayed_by_Carol_Rutz.pdf

(34）卡罗尔·鲁茨2003年11月在印第安纳大学的演讲——儿童实验

(35) https://www.illuminatirex.com/monarch-mind-control/

(36) https://www.amazon.com/Bluebird-Deliberate-Creation-Personality-Psychiatrists/dp/0970452519

(37) Bluebird – a 10-page summary蓝鸟–10页的摘要: https://globalnoncompliance.webnode.com/news/bluebird-deliberate-creation-of-multiple-personality-by-psychiatrists/

(38) https://mind-control.fandom.com/en/wiki/Candy_Jones

(39) The CIA’s Control of Candy Jones: Bain, Donald;https://www.amazon.com/CIAs-Control-Candy-Jones/dp/1569802394

(40) https://historyofrights.ca/encyclopaedia/main-events/duplessis-orphans/

[41] https://sputniknews.com/world/201512151031794624-duplessis-orphans-canada-quebec-catholic-church/

(42) http://www.infobarrel.com/Quebecs_Duplessis_Orphans

(43) https://www.thecanadianencyclopedia.ca/en/article/duplessis-orphans

(44) http://canadiangenocide.nativeweb.org/duplessis_orphans.html

(45) https://www.cbc.ca/archives/topic/the-duplessis-orphans

(46) https://www.mcgill.ca/library/branches/osler/special-collections/penfield

(47) https://ottawacitizen.com/news/national/defence-watch/veterans-file-legal-complaint-on-cia-mkultra-and-chemical-warfare-experiments/

(48) Trudeau government gag order in CIA brainwashing case silences victims;
https://www.cbc.ca/news/canada/canadian-government-gag-order-mk-ultra-1.4448933

(49) http://www.cbc.ca/news/thenational/compensation-for-cia-funded-brainwashing-experiments-paid-out-to-victim-s-daughter-60-years-later-1.4374552

 (50) http://lunamoth1.blogspot.com/2011/06/dr-mengele-comes-to-quebec-1949.html

(51) https://www.mcgilltribune.com/mind-control-mcgill-mk-ultra/

(52) https://mkultragirl.org/category/dr-ewan-cameron/

(53) https://spartacus-educational.com/JFKcameronDE.htm

(54) https://ahrp.org/1950s-1960s-dr-ewen-cameron-destroyed-minds-at-allan-memorial-hospital-in-montreal/

(55) http://www.cbc.ca/fifth/episodes/2017-2018/brainwashed-the-secret-cia-experiments-in-canada

(56) http://www.cbc.ca/fifth/episodes/40-years-of-the-fifth-estate/mk-ultra

(57) https://www.cbc.ca/news/politics/cia-brainwashing-allanmemorial-mentalhealth-1.4373590

(58) https://www.theglobeandmail.com/news/national/suit-alleges-infamous-md-ruined-woman/article22402086/

(59) https://www.nytimes.com/2007/09/30/books/review/Stiglitz-t.html

(60) https://www.atlasobscura.com/places/weyburn-mental-hospital

(61) http://eugenicsarchive.ca/discover/institutions/map/519b32ec4d7d6e000000000b#!

(62) https://www.jstor.org/stable/770204?seq=1  (Dr. Hebb)

(63) https://eassurvey.wordpress.com/category/mk-ultra-subproject-68/  (Velasquez)

(64) https://nsarchive2.gwu.edu/NSAEBB/NSAEBB27/docs/doc01.pdf  (Kubark)

(65) https://www.bbc.com/news/uk-england-derbyshire-44943056

(66) http://www.telegraph.co.uk/news/health/news/12171386/Doctor-carried-out-experiments-on-patients-at-mental-hospital.html

(67) http://www.gospanews.net/en/2020/07/22/4thousand-toddlers-raped-chilling-report-by-italian-priest-who-helps-police-in-pedophiles-hunting/feed/

(68) https://www.rt.com/news/495310-italy-child-abuse-sect/

(69) https://www.rt.com/news/494890-berlin-pedophile-kentler-victims/

(70) https://medcraveonline.com/IPMRJ/the-secret-program-of-us-mind-control-weapons-is-it-developing-in-latin-america.html

(71) https://medcraveonline.com/IPMRJ/IPMRJ-03-00091.pdf  (515 Kb)

(72) https://smjournals.com/physical-medicine/fulltext/smpmr-v2-1007.php

(73) https://apnews.com/2e5220ecb195844edacfbffdb0a37a5a

(74) https://military.wikia.org/wiki/Harold_Blauer

(75) https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1987-05-05-mn-4098-story.html

(76) https://alchetron.com/Harold-Blauer

(77) https://www.thedailybeast.com/did-the-cias-dr-frank-olson-jump-to-his-death-or-was-he-pushed

(78) https://ahrp.org/church-committee-confirmed-frank-olson-given-lsd-white-house-concealed-information/

(79) https://www.theguardian.com/us-news/2019/sep/06/from-mind-control-to-murder-how-a-deadly-fall-revealed-the-cias-darkest-secrets

(80) https://www.nytimes.com/1993/08/26/obituaries/alice-wicks-olson-77-forced-an-lsd-inquiry.html

(81) https://www.thedailybeast.com/did-the-cias-dr-frank-olson-jump-to-his-death-or-was-he-pushed

(82) https://frankolsonproject.org/the-story/

(83) https://archive.org/details/VisionsonTheSetUnsolvedMysteries-TheLifeAndDeathOfDr.FrankOlson

(84) https://www.bbc.com/news/world-africa-25432367  (Dr. Basson)

(85) https://alchetron.com/Vladimir-Pasechnik

(86) https://www.nytimes.com/2002/11/03/us/california-doctor-s-suicide-leaves-many-troubling-mysteries-unsolved.html

(87) https://whowhatwhy.org/2016/06/03/classic-us-government-experiments-americans-lsd-mk-ultra/

(88) https://ahrp.org/1952-stanley-glickman-was-another-human-casualty-of-sidney-gottliebs-lsd-antics/

(89) https://law.justia.com/cases/federal/district-courts/FSupp/626/171/1398799/

(90) https://forum.prisonplanet.com/index.php?topic=144789.0#:~:text=At%20trial%20against%20his%20estate%2C%20the%20judge%20died,jury%20ruled%20against%20Glickman%E2%80%99s%20family%2C%20denying%20them%20justice.

(91) https://www.courtlistener.com/opinion/756423/gloria-kronisch-of-the-estate-of-stanley-milton-gl/

Kimba M. Wood, (Judge) granting summary judgment in favor of defendants

(92) https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/france/7415082/French-bread-spiked-with-LSD-in-CIA-experiment.html

(93) https://ahrp.org/1951-pont-saint-esprit-the-devils-bread-or-a-disastrous-cia-lsd-experiment/

(94) https://www.bostonglobe.com/opinion/2014/12/09/torture-report-shows-cia-followed-white-house-lead/WAFekmzqVSa38X7OOa9QcI/story.html

(95) http://www.aarclibrary.org/publib/church/reports/book1/contents.htm

(96) http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/06/15/AR2005061502685.html

(97) https://spartacus-educational.com/JFKgottlieb.htm

(98) https://www.cia.gov/library/center-for-the-study-of-intelligence/csi-publications/csi-studies/studies/vol-59-no-4/death-in-congo-murdering-patrice-lumumba.html

 (99) https://www.nytimes.com/1981/08/02/magazine/the-cia-and-lumumba.html

(100) https://www.theguardian.com/global-development/poverty-matters/2011/jan/17/patrice-lumumba-50th-anniversary-assassination

(101) https://www.monitor.co.ug/OpEd/Commentary/DR-Congo–60–Challenge-and-legacy-of-a-false-start/689364-5591846-15r7te9z/index.html

(102) https://www.nbcnews.com/storyline/fidel-castros-death/fidel-castro-cia-s-7-most-bizarre-assassination-attempts-n688951

(103) https://www.globalresearch.ca/after-638-assassination-attempts-fidel-castro-celebrates-90th-birthday/5541199

(104) https://www.independent.co.uk/news/world/americas/the-castropedia-fidels-cuba-in-facts-and-figures-432478.html

(105) http://the-puzzle-palace.com/files/castroreport.htm

(106) http://www.executedtoday.com/2008/02/09/1963-abd-al-karim-qasim-iraqi-prime-minister/

(107) http://www.nlpwessex.org/docs/BBCSuez.htm

(108) https://en.wikipedia.org/wiki/Phoenix_Program

(109) https://www.unz.com/lromanoff/robert-mcnamaras-infamous-project-100000-and-the-vietnam-war-a-premeditated-crime-against-humanity/

(110) https://en.wikipedia.org/wiki/Lauretta_Bender

(111) http://pabook2.libraries.psu.edu/palitmap/RetinA.html  (Albert Kligman)

(112) https://en.wikipedia.org/wiki/Eugene_Saenger

(113) https://en.wikipedia.org/wiki/Chester_M._Southam

(114) https://www.nytimes.com/1999/03/10/us/sidney-gottlieb-80-dies-took-lsd-to-cia.html

(115) http://www.constantinereport.com/obit-mkultras-sidney-gottlieb-nyt-march-10-1999/

(116) http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/obituary-sidney-gottlieb-1080920.html

(117) A Khazarian terrorist who deserved to be hanged;
https://www.veteranstoday.com/2020/07/19/a-khazarian-terrorist-who-deserved-to-be-hanged-before-he-died-part-vi/

(118) https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/1790/